[२४७]                                                                       श्री.                                                                   २७ अक्टोबर १७३३.    
                                                                                                                                                                           

श्रीमत् सकल तीर्थास्पदीभूत श्रीमत् परमहंस स्वामीचे सेवेसी :-
अपत्ये सेखोजी आंगरे सरखेल साष्टांग दंडवत विनंति उपरि येथील कुशल कार्तिक शुध्द प्रतिपदा मंदवासरपर्यंत स्वामीचे कृपेंकरून कुशल असे. विशेष. स्वामीनीं पेशजी आशीर्वादपत्र पाठविलें तें प्रविष्ट होऊन सविस्तर कळों आलें. कितेक पदार्थ आह्मापासून अंतराय जाहल्याचा अर्थ स्वामीनीं लिहिला, त्याचा परिहार केल्यानें होत नाहीं. स्वामीचें दर्शन होईल तेसमयीं साद्यंत विदित करून. ऐवजांविशीं स्वामीनीं लिहिलें, त्यावरून पेशजी रु॥ दोन हजार पाठविले होते. हल्लीं रुपये ३००० तीन हजार पाठविले आहेत. प्रविष्ट होतील. दत्ताजी कनोजे याची मुक्तता करून मागाहून स्वामीकडेस पाठवून देऊन. चिरंजीव राजश्री संभाजी आंगरे कुलाबियास आले. त्याची आमची आजीच भेटी जाहाली. हें संतोषाचें वर्तमान स्वामीस विदित व्हावें, याकरितां लिहिलें असे. बहुत काय लिहिणें. कृपा असो दीजे. हे विनंति.

 [२४६]                                                                      श्री.                                                        तारीख १३ फेब्रुवारी १७३०.         
                                                                                                                                                                           

श्रीमत् तीर्थस्वरूप श्री परमहंसबावा स्वामी वडिलांचे सेवेसी :-
अपत्ये सेखोजी आंगरे सरखेल दंडवत विनंति उपरि फाल्गुन शुध्द सप्तमी भृगुवार पावेतों स्वामीचे कृपेंकरून कुशल असो विशेष. स्वामीकारणें जिन्नस पाठविला असे.
वजन शेर :-
                   

येणेंप्रमाणें दीडमण जिन्नस पाठविला असे. अंगीकार करावया स्वामी वडील आहेत. बहुत काय लिहूं ? कृपा असो दीजे. हे विनंति.

 [२४५]                                                                      श्री.                                                                तालिक             
                                                                                                                                            १५ सप्टंबर १७२९.                                  

राजश्री बावाजी ह्मसके नामजाद किल्ले जयगड गोसावी यांसी :-
अखंडित लक्ष्मी अलंकृत राजमान्य स्ने॥ सेखोजी आंगरे रामराम. सु॥ सलासीन मया व अलफ. श्रीमत् परमहंस गोसावी यांस मौजे करजुवें येथील जमीन बिघे २० वीस इनामत तीर्थरूप कैलासवासी यांनी दिली आहे. त्यास ते श्रीपरमहंसबावांनी जगंनाथ चिमणाजी दि॥ म॥ यास इनाम देविलें. त्याप्रमाणें तुह्मी साल दरसाल त्याची कीर्द होईल ते जगंनाथ चिमणाजी याचे नांवें खर्चलिहीत जाणें. छ २ रविलावल.

 [२४४]                                                                      श्री.                                                                   २३ फेब्रूवारी १७२९.                                  

श्रीमत् सकल तीर्थस्वरूप श्रीपरमहंस बाबा स्वामीचे सेवेसी :-
अपत्यें सेखोजी आंगरे सरखेल कृतानेक साष्टांग दंडवत विनंति उपरि येथील कुशल तागाईत फाल्गुन शुध्द सप्तमी रविवारपर्यंत स्वामीचे कृपाकटाक्षवीक्षणें यथास्थित असे विशेष. स्वामींनीं आशीर्वादपत्र प्रेषण केलें, ते प्रविष्टकालीं संतोषवाप्ती जाहली. याच न्यायें सर्वदा आशीर्वादपत्रीं परामृष करीत असिलें पाहिजे. यानंतर स्वामीनीं आज्ञापत्रीं आज्ञा केली कीं, लखजी साळवी कुंभार जांबकामी याजविशीं सौंदलकर ह्मेतर व दाभोळ सुभा व राजापूर येथील ह्मेतर व कुंभार यास ताकीदपत्रें शिक्यानिशीं पाठवणें व सौंदलकर ह्मेतर व प्रभावळीकर ह्मेतर हरदूजण धावडशीस पाठवणें ह्मणोन. त्यावरून कुंभारांस ताकीदपत्रें व सौंदल प्रभावळी या हरदू ह्मेत्रियांस धावडशीस जाणें ह्मणोन पत्रें आज्ञेप्रो। स्वामीकडे पाठविलीं आहेत. तान्या कडव व नागा कडव सोडिले होते, ते संगतरास चाकरी टाकून जाऊन फलणीस थडियाचें काम करीत आहेत. त्यांस दस्त करून आणून ठेवणें ह्मणोन आज्ञा केली. ऐशास ते श्रीपतरायांचे जिल्हेंत आहेत. त्यास दस्त करून आणण्यास विरुध्द वाटेल. याकरितां आणावयास कार्यास न ये. याचा जो यत्न करणें तो स्वामीच करितील. वरकड येथून संगतरास दोघे पाठवावयाचे ते आज्ञेप्रों येतीलच. वरकड पूर्णगडच्या हवालदारांनी मौजे माहाळुंगीचे फणस बगरहुकूम तोडले व गांवांत कितेक अवाडाव मांडली आहे. त्यांचे पारपत्याविशी आज्ञा केली. त्यावरून त्यांस दूर करून दुसरा हवालदार त्या जागां पाठवून त्यास हुजूर आणविला आहे. पारपत्य करणें ते केलें जाईल. स्वामीचे आज्ञेविना सेवकास अधिकोत्तर आहे असें नाहीं. राजश्री बाजीराव पंडित प्रधान कुलाबियास माघ बहुल त्रयोदशी मंदवारीं आले. त्यांच्या आमच्या परस्परभेटी जाहल्या. उत्तम प्रतीनें सौरस्य जाहलें. आपणांस कळावें ह्मणून लिहिले असे. बहुत काय लिहिणें ? कृपा निरंतर वर्धमान केली पाहिजे. हे विनंति.

 [२४३]                                                                      श्री.                                                                   १५ मे १७२८                                   

श्रीमत् सकल तीर्थस्वरूप श्रीपरमहंस बाबा स्वामीचे सेवेसी :-
अपत्यें सेखोजी आंग्रे सरखेल चरणावरी मस्तक ठेवून शिरसाष्टांग दंडवत प्रा। विनंति उपरि येथील कुशल वैशाख बहुल तृतीया सौम्यवासरपर्यंत स्वामीच्या कृपाकटाक्षवीक्षणें यथास्थित असे विशेष. पेषजी आशीर्वादपत्रीं आज्ञा केली होती कीं, एक दुलई करून पाठवणें. त्यावरून दुलई करून पाठविली असे. उत्तमशी नाहीं. असत्या संग्रहीं उंच थान होते त्याची केली असे अंगीकार करून पावलियाचें उत्तर पाठविले पाहिजे. बहुत काय लिहूं ? कृपा निरंतर वर्धमान केली पाहिजे. हे विनंति.

 [२४२]                                                                      श्री.                                                                   १९ मार्च १७२५                                   

श्रीमत् सकल तीर्थस्वरूप श्रीपरमहंस बाबा स्वामीचे सेवेसी :-
अपत्यें सेखोजी आंगरे सरखेल-चरणावरी मस्तक ठेऊन शिरसाष्टांग दंडवत प्रणाम. विनंति उपरि येथील कुशल त॥ चैत्र बहुल प्रतिपदारवि वासरपर्यंत स्वामीच्या कृपावलोकनें यथास्थित असे विशेष. आशीर्वादपत्र पाठविलें तें प्रविष्ट होऊन लेखनार्थ चित्तारूढ होऊन संतोषवाप्ती जाहाली गोठणियास श्रय संपादण्यास न गेलो ह्मणून कितेक शब्द लाऊन लिहिलें, ऐशास स्वामीनीं आज्ञा केली त्याप्रे॥ जाऊन यज्ञसिध्दि करून श्रय घ्यावें हेंच मानस होतें तों इंग्रेजांची तराडी येऊन नस्तावरी बैसलीं त्याच प्रवाहीं असतां मास दोन मास जाहले. आमडेस जावे, तो चिरंजीव राजश्री संभाजी आंगरे कुलाबां आले, त्याचें समाधान करून बेगमीशेगमी करणें ते करून रवानगी केली. मधें कांही बोलाचाली होऊन रुसवा करून निघोन आले. त्याचे समाधानार्थ सुवर्णदुर्गपर्यंत येऊन चिरंजीवाचें समाधान करून काळी छ १२ सौबली प्रात:काळीं र॥ केली असे. आजी आह्मीं स्वार होऊन कुलाबां गेलों. हे साद्यंत स्वामीस कळावे ह्मणून लि॥ असे. वरकड माझी निष्टा स्वामीचे चरणीं कोणे स्थितीनें आहे हें स्वामीस न कळेसें काय आहे ? यद्यपि एखादें समयीं अंतर ही पडिलें असिलें तरी क्षमा करणार स्वामी वडील सर्वज्ञ आहेत. विशेष काय लिहूं ? कृपा निरंतर वर्धमान केली पाहिजे. हे विनंति.

 [२४१]                                                                      श्री.                                                                 १७ ऑक्टोबर १७२१.                                      

स्वस्तिश्री राज्याभिषेक शके ४८ प्लवनामसंवत्सरे कार्तिक शुध्द अष्टमी भौमवासर क्षत्रियकुलावतंस श्रीराजाशंभुछत्रपति स्वामी यांणीं राजमान्य राजश्री विठोजी चव्हाण हिंमतबहादूर यांसी आज्ञा केली ऐसीजे :- मौजे बाहे त॥ वाळवें हा गांव राजश्री त्र्यंबकराऊ सुंदर यांस इनाम आहे. ऐशास पहिले सुंदर तुकदेव होते त्यांणीं या राज्यांत बहुत श्रमेकडून सेवा केली आहे. तीर्थरूप राजश्री कैलासवासी स्वामींनी त्यांवरी बहुत लोभ करून मौजे मजकूर इनाम करून दिल्हा. तेणेप्रमाणें त्यांचे पुत्रास गांव इनाम चालवणें हें स्वामीस अगत्य. त्यास, गावकरी तुह्मी ऐवज सारा नेता ह्मणून सांगोन थोथंड करून मशारनिलेस कांही देत नाहीं. त्यांस ताकीद करून ऐवज मशारनिलेस पार्वाखणें. बहुत काय लिहिणे.
                                                                                                                                                                                              मर्यादेयं.
                                                                                                                                                                                              विराजते.

 [२४०]                                                                      श्रीराम.                                                                 ५ जून १७२६.                                          

राजश्री येसाजी थोरात गोसावी यांसी :-
अखंडितलक्ष्मीअलंकृत राजमान्य स्ने॥ रामचंद्र नीळकंठ हुकुमतपन्हा आशीर्वाद. सुहुरसन सीत अशर मया व अलफ. मौजे बाहे त॥ वाळवें या गांवाशीं तुह्मी कथळा करतां, निमे गांव र॥ शामजी रुद्र यांणी आपणास दिल्हा ह्मणता, ह्मणून विदित जालें. तरी तो गाव र॥ त्रिंबक सुंदर यांस इनाम दिला असतां तुह्मांस अथवा शामजी रुद्र यांस त्या गांवाशीं संबंध काय आहे ? तेथील ऐवज आणवणें तो शामजी रुद्र आणवून मशारनिलेस पावितील. येविशीं पूर्वी त्यासहि आज्ञा केली आहे त्याप्रमाणें रहाटी करितील. तुह्मी मौजे मजकुरास एक जरा आपले तर्फेनें उपसर्ग न करणें. फिरोन बोभाटा हुजूर येऊं न देणें. जाणिजे. छ २१ सौवल. बहुत काय लिहिणें.
                                                                                                                                                                                     लेखनसीमा
                                                                                                                                                                                       उल्लसति     

 [२३९]                                                                      श्री.                                                                  १६ नोव्हेंबर १७१३.                                           

स्वस्तिश्री राज्याभिषेक शके ४० विजयनाम संवत्सर मार्गशीर्ष शुध्द पंचमी सौम्यवासरे क्षत्रियुकुलावतंस श्रीराजा शिवछत्रपति यांणी मोकदमानी मौजे बाहे त॥ वाळवें यांसी आज्ञा केली ऐसीजे:- मौजे मजकूर र॥ सुंदर तुकदेव यांचे पुत्र र॥ त्र्यंबक सुंदर यांस इनाम दिल्हा आहे. असें असतां तुह्मीं हरामजादगी करून यांकडे गांवचा ऐवज वसूल देत नाही ह्मणून हुजूरविदित जालें. तरी ऐसी बदराह वर्तणूक करावयास गरज काय ? हे रीत एकंदर स्वामीस मानत नाहीं. याउपरि मौजे मजकूरचा सारा ऐवज सुरळीतपणें मशारनिलेकडे पाववीत जाणें. दुस-याकडे एक रुपया वसूल न देणें. फिरोन हुजूर बोभाटा आलिया स्वामीस मानणार नाहीं.

                                                                      लेखनालंकार.
श्री  शिवनरपति                                                                 श्री आई ०                                                                    मर्यादेयं
हर्षनिदान मोरेश्वर                                              आदि पुरुष श्रीराजाशिवछत्रपति                                                        विराजते.
सुत नीलकंठ प्रधान                                           स्वामी कृपानिधि तस्य परशुराम
                                                                               त्र्यंबक प्रतिनिधि.

 [२३८]                                                                      श्री.                                                                   २२ जुलै १७०८.                                            

स्वस्तिश्री राज्याभिषेक शके ३५ सर्वधारी संवत्सरे श्रावण बहुल प्रतिपदा गुरुवासर क्षत्रियकुलावतंस श्री राजा शिवछत्रपति यांणीं राजश्री देशाधिकारी व लेखक वर्तमान व भावी प्रांत पनाळा यांसी आज्ञा केली ऐशीजे:- र॥ सुंदर तुकदेव हे स्वामीचे कदीम सेवक, या राज्यांत कष्ट मेहनत बहुतच केली. याकरितां त्यांस मौजे बाहे त॥ वाळवें हा गांव इनाम अजराम-हामत करून दिल्हा. त्याउपरि यांचे पुत्र यशवंतराऊ सुंदर होते, त्यांस मौजे मजकूर इनाम चालव. याविशीं आज्ञा केली होती. सांप्रत ते मृत्यु पावले. त्यांचे भाऊ, सुंदर तुकदेव यांचे पुत्र कनिष्ठ, राजश्री त्र्यंबकराऊ सुंदर आहेत. त्यांचें वंशपरंपरेने चालवणे हे स्वामीस अवश्य. याकरितां मौजे मजकूर मशारनिलेस इनाम बिलाकसूर चालवायाची आज्ञा केली आहे. तरी तुह्मी हे जाणून मौजे बाहे, प्रांत मजकूर, हा गांव त्र्यंबक सुंदर यांस पुत्रपौत्रादि, वंशपरंपरेनें, इनाम, बिलाकसूर, कुलबाब, कुलकानू, चलवणें. या पत्राची प्रत लेहून घेऊन मुख्य पत्र मशारनिलेजवळ परतून देणें. लेखनालंकार.

                                                                                                                                                                                                             मर्यादेयं
                                                                                                                                                                                                             विराजते.
श्री
शिवनरपति हर्ष
निदान मोरेशरसुत
नीलकंठ प्रधान.