दुर्गाधिपती,पाळेगार, जमीदार, त्या सर्वत्रांस हीं मारिले ।जातां स्थळ सोडून पळालें, तेहीं जातां सांपल्ले, यास मारणारास मारून, सोडून देणारास सोडून बंदीखाना दाखल करणार त्यां त्यां जोग्या स्थळांत घालून यांत थोर थोर राजे बाजीराजे येक, कृष्ण राजा येक, जनक राजा येक, चंद्रराजा येक, या चौघांसहीं जिंतून, त्या जिंतल्या राज्यास यकंदर मजबूद गणी विश्वासूक सरदारास ठेऊन मागील पाउलें अपले करून पुढें चाले करून जयवल्लीं नगर पावले । त्या नगराची थोरवी थोडी कळावयास्तव सांगिजेली होतें जेः-सिंव्ह पर्वताच्या शिरेस घाट उतरून ज्या घाटास रडतोंडीचा घाट म्हणऊन हीं नाव पावलें आहे त्या घाटाची कुबलता प्रख्यात; तसा घाट ऊतरून येकपद मार्गानें बहूत दूर जाऊन, लोह पर्वताच्या माथा चढून, खाले पाहिल्यांसमग्र निबिडवन, त्या वनांत सूर्यरश्मी पल्ली भूमी गोष्पाद मात्र हीं पाहण्यास सांपडना शुत्ध अंधःकार मय तैशा वनदुर्गाच्या आवरणामध्यें जयवल्ली नगर, त्यानगरासमीप प्रतापगिरी दुर्गहीं, ते स्थळहीं जिंतूनी, तेथील रामचंद्र राजा ह्मणूनी वरी राहिला, तो त्याला पळऊन, आपले स्वाधीन करून, तदनंतर त्या स्थळांत व प्रतापदुर्गात हीं मजबूत ठाणीं ठेऊन ....कडे स्वार होऊन पश्चिम, समुद्रतीरीं उतरून समुद्रामधे कित्तेक प्रदेशा .....कडें कांठास विशेषदूर नाहीसें येक किल्ला मजबूद बांधून, त्यास शिवलंका ह्मणून नांव ठेऊन, त्या शिवलंकेच्या किल्यांत वस्तीहीं करून, ....नखचित सिंव्हासन येक करून, त्या सिंहासनावरी अपण बसून ...वशक ह्मणून येक शक कल्पून, सकळ हिशोब कितोब वगैरे लिहि-यांत शिवशक घालून, शिवशक लिहिजेसें आपुलें अधिकाराचें भूमीस समग्र आज्ञापून, येणेंप्रमाणें चालवून, आपण तेथें राहिले । जयवल्ली नगराचा चंद्रराजा पळून गेला तो अल्लीयदल् शाहापासी पाऊन शिवाजी राजाची ख्याती व शौर्य धैर्यादी कृत्ये समग्र अल्लीदल्शाहास जाणती केली। ते अलीयदल्शाहानें परमाश्चर्य मानून, ते वेळ पावेतो