Deprecated: Required parameter $article follows optional parameter $type in /home/samagrarajwade/public_html/libraries/regularlabs/src/Article.php on line 57
Deprecated: Required parameter $helper follows optional parameter $type in /home/samagrarajwade/public_html/libraries/regularlabs/src/Article.php on line 57
Deprecated: Required parameter $method follows optional parameter $type in /home/samagrarajwade/public_html/libraries/regularlabs/src/Article.php on line 57

Super User
मराठ्यांच्या इतिहासाची साधने खंड तिसरा ( १७०० -१७६०)
[४३१] श्री. १० सप्टेंबर १७५३.
वेदशास्त्रसंपन्न राजश्री दीक्षित यांप्रति :-
हरी दीक्षित व नारायण जोशी कृतानेक नमस्कार विनंति उपरि येथील क्षेम, आश्विन शुध्द १३ मुक्काम पुणें, जाणून स्वकीय लेखाज्ञा केली पाहिजे. विशेष. रामा वाणी कायगांवकर यांजबराबर आपलें पत्र आलें तें पावोन सविस्तर वर्तमान कळों आलें. आज्ञेप्रमाणें श्रीमंतांसें निवेदन कर्तव्य तें करून आज्ञा करितील त्याप्रमाणें आपणाकडेस लेहून पाठवूं. येथील प्रसंगीचें वर्तमान र॥ जगन्नाथपंत यांचे माणसांबरोबर सविस्तर लेहून पाठविलें आहे. आणखी पुढें वर्तेल तें सविस्तर लेहून पाठवूं. कृपालोभ असों दीजे. हे नमस्कार.
मराठ्यांच्या इतिहासाची साधने खंड तिसरा ( १७०० -१७६०)
[४३०] श्री. ३ सप्टेंबर १७५३.
पौ आश्विन शुध्द १३ शके १६७५.
वेदशास्त्रसंपन्न राजश्री गोविंद दीक्षित स्वामीचे सेवेसी :-
सेवक हरी दीक्षित व नारायण जोशी सा नमस्कार विनंति उपरि येथील क्षेम आश्विन शुध्द सप्तमी मुक्काम पुणें, जाणून सुखरूप असो विशेष. सरकारचें कामकाज जें होतें तें सर्व जाहालें. राजी रामाजी केशव यांजकडे जैनाबादेची मामलियेत दरोबस्त देखील निमकस्वाच्या प्रतापें जाहाली. रसदेचा भरणा करणें मात्र राहिला आहे. तोही स्वामीच्या प्रतापें होईल. राजश्री भिकाजी नाइकांनीं पत्र लिहिलें त्याजवरून निवेदन होईल. दिपवाळीपावेतों सेवेसि येऊं. विदित असावें. बहुत काय लिहिणें. कृपा असो देणें. हे नमस्कार.
मराठ्यांच्या इतिहासाची साधने खंड तिसरा ( १७०० -१७६०)
[४२९] श्री. २३ जुलै १७५३.
वेदशास्त्रसंपन्न राजमान्य राजश्री वासुदेव दीक्षित स्वामीचे सेवेसी :-
विद्यार्थी बाळाजी बाजीराव प्रधान नमस्कार विनंति उपरि येथील कुशल जाणून स्वकीय कुशल लिहीत असिलें पाहिजे. विशेष. महादाजी विश्वनाथ नाशिककर यांणी हुजूर येऊन विदित केलें कीं, आपली लेखादेवी अवरंगाबादेस साहूकारींत आहे. त्यास कोणीं घ्यावयास बीला हरकत करितात, तरी येविशीं ताकीद जाली पाहिजे. ह्मणून त्याजवरून आपणांस लिहिलें असे. तरी दरगाकूलीखानासही लिहिलें असे. तरी याचें वाजवी देणें ज्याकडे असेल आणि तो हरकत करील तरी आपण दरगाकूलीखानास सांगून, ताकीद करऊन, याचा पैका देवणें. याचेतर्फेनें शिवराम कृष्ण गुमास्ता आहे. त्यासी कोणी बीला हरकत करील तरी आपण त्याचें साहित्य करावें. र॥ छ २१ रमजान. बहुत काय लिहिणें, हे विनंति.
मराठ्यांच्या इतिहासाची साधने खंड तिसरा ( १७०० -१७६०)
[४२८] श्री. १४ मे १७५३.
पै॥ वैशाख शुध्द १२
सोमवार शके १६७५.
वेदशास्त्रसंपन्न राजमान्य राजश्री वासुदेव दीक्षित स्वामीचे सेवेसी :-
विद्यार्थी बाळाजी बाजीराव प्रधान नमस्कार विनंति उपरि येथील कुशल जाणोन स्वकीय कुशल लेखन केलें पाहिजे. यानंतर आपणांकडून सांप्रत आशीर्वादपत्र येऊन वर्तमान अवगत होत नाहीं. तरी निरंतर पत्र पाठवून कुशलार्थ लिहीत असावें. येथील वर्तमान तर, बिदनूरची खंडणी विल्हेस लागली. थोडा बहुत गुंता आहे, तो एक दोन दिवशीं विल्हेस लागेल. उपरांतिक सावनूर व सोंधे विल्हेस लावून देशी येऊं. सर्वही स्वामीचे आशीर्वादें उत्तमच होईल. बहुत दिवस पत्र येत नाही ऐसें नसावें. हे विनंति.
मराठ्यांच्या इतिहासाची साधने खंड तिसरा ( १७०० -१७६०)
[४२७] श्री. १९ एप्रिल १७४३.
पुरवणी राजश्री दादा वडिलांस ++++ तीं पत्रें सिध्देश्वरभट महाशब्दें यांसी देऊं. कनोजावर नबाब व नवलराय व बापूजी महादेव हिंगणे तेथें आहेत. सैन्यांत पावला. यादवराव प्रयागीचा तोही सैन्यांत गेला. कळलें पाहिजे. आग्रेपावेतों नवलराय गेला. तेथून फिरोन कनोजेस आला. एके जागा जाले. नबाब मनसुरअल्लीखान कनोजीवर छावणी करणार आहे. वार्ता आहे. कळलें पाहिजे. राजे बळवंतसिंग यांजवर नवाब रागे भरलेत. चरनाडीचा आगा सैन्यांत जाऊन, रदबदली करून, फिरोन बळीचा दरवाजा, कांहीं इजाफत मान्य करून शिरपाव आले. आतां आग कोतवाल याचे शहरांत जळजळाट जाला आहे. कळलें पाहिजे. विशेष. तुह्मांस पत्रीं आगा कोतवालाच्या वस्तूंविषयी लिहिलें. परंतु त्याचें उत्तर न आलें. हे विनंति. मित्ती वैशाख शुध्द सप्तमी मंगळवार.
मराठ्यांच्या इतिहासाची साधने खंड तिसरा ( १७०० -१७६०)
[४२६] श्री. ९ एप्रिल १७५३.
पै॥ वैशाख शुध्द १२
सोमवार शके १६७५.
वेदशास्त्रसंपन्न राजमान्य राजश्री वासुदेव दीक्षित स्वामीचे सेवेसी :-
विद्यार्थी बाळाजी बाजीराव प्रधान नमस्कार विनंति उपरि येथील कुशल जाणून स्वकीय कुशल लिहिणें. विशेष. सांप्रत आशीर्वादपत्र येऊन वर्तमान अवगत होत नाहीं. तरी निरंतर आशीर्वादपत्री सानंदवीत जावें. इकडील वर्तमान तर, श्रीरंगपट्टणची मामलियत उरकून बिदनूरच्या तालुकियांत आलों. येथील निर्दम होऊन लवकरच येईन. उपरांतिक जो विचार कर्तव्य तो करून लिहून पाठवूं. र॥ छ ४ जमादिलाखर. हे विनंति.
मराठ्यांच्या इतिहासाची साधने खंड तिसरा ( १७०० -१७६०)
[४२५] श्री. ४ एप्रिल १७५३.
पै॥ चैत्र शुध्द ७ मंगळवार
शके १६७५.
वेदशास्त्रसंपन्न राजश्री वासुदेव दीक्षित स्वामीचे सेवेसी :-
विद्यार्थी त्रिंबकराऊ विश्वनाथ स॥ नमस्कार विनंति. उपरि येथील कुशल त॥ छ २९ जमादिलावल पावेतों वर्तमान यथास्थित असे. विशेष. आपण पत्र पाठविलें तें पावलें. लिहिलें वर्तमान सविस्तरें कळलें. महायात्रेस जावयाचा निश्चय आहे. तरी राहुटी १ येक, उंट १ येक, व घोडे १ येक. येणेंप्रमाणें पाठवून द्यावें ह्मणोन लिहिलें तें त्याजवरून सरकारची राहुटी येक सामानसुध्दां व कारवान मराठा जात, १ येणेंप्रमाणें रघोजी सूर्यवंशी जासूद जथें यमाजी नाईक याजबराबर पाठविले आहेत. घेऊन पावलियाचें उत्तर पाठवून दिल्हें पाहिजे. उंटास व घोडयास सातारियापावेतों वाटखर्च बरोबर रुपये ५ पांच दिल्हे आहेत, त्याचा हिशेब घेतला जाईल. रामसिंग कारवान यास छ १६ जमादिलावलचा रोजमुरा दीडमाही येथें दिल्हा असे. पुढें दीड महिनीयानें रु॥ ४ चारप्रमाणें देत जावा. आपण वरातेचा मजकूर लिहिला त्यास व र॥ श्रीमंतांनीं कोणते ऐवजी दिल्ही, त्याचा मजकूर आह्मांस ठाऊक नाहीं. घोडयास दररोज चंदी कैली पाऊण पायलीप्रमाणें आहे व उंटास दाणा दररोज कैली
एक पायलीप्रमाणें देत जावा. कारवान मजकुरास येथें दूर देशास जातो स॥ मुलामाणसाचे बेगमीबद्दल रुपये २० वीस दिल्हे आहेत. तुह्मी तिकडे रोज पुरा दीडमाही मात्र देत जावा. जास्ती न द्यावें. नफर मजकूर हुजूर आल्यावर जें द्यावयाचें तें पावेल. श्रीमंतांकडील अलीकडे वर्तमान दीडमहिना कांही आलें नाहीं. श्रीरंगपट्टणास जातों, इतकें मागें लिहिलें आलें होतें. श्रीमत् राजश्री दादांनी अमदाबादेस मोर्चे लाविले. त्यास शहर घेतलें ह्मणोन वर्तमान आलें. कळावें ह्मणोन लिहिले असे. बहुत काय लिहिणे. लोभ असो दिल्हा पाहिजे. हे विनंति.
मराठ्यांच्या इतिहासाची साधने खंड तिसरा ( १७०० -१७६०)
[४२४] श्री. ११ फेब्रुवारी १७५३.
पै॥ फाल्गुन शुध्द १ मंगळवार
शके १६७४ अंगिकारनामसंवत्सरे.
वेदमूर्ति राजश्री वासुदेव दीक्षित स्वामीचे सेवेसी :-
विद्यार्थी बाळाजी बाजीराऊ प्रधान नमस्कार विनंति. चिरंजीव दादास पत्र पाठविलें आहे, हें जलदीनें प्रविष्ट करून उत्तर पाठवावें. येथील वर्तमान तर किरकोळ कामें कांही जाहली. मोठी आशा श्रीरंगपट्टण बिदनूरची आहे. स्वामीचें आशीर्वादें लोभ होईल त्याप्रमाणें मोगलाकडील वर्तमान नवलविशेष लिहित असावें. छ ७ रबिलाखर मु॥ नजीक अनेगोंदी हे विनंति.
मराठ्यांच्या इतिहासाची साधने खंड तिसरा ( १७०० -१७६०)
[४२३] श्रीनृसिंहसत्य. जानेवारी १७५३.
तीर्थरूप महाराऊ राजश्री दीक्षित स्वामीस सेवेसी :-
विद्यार्थी यादोराऊ वाशीकर चरणावर मस्तक ठेवून शिरसाष्टांग नमस्कार विनंति उपरि. स्वामी सैन्यास गेले, उद्योग बहुत, यामुळें आमच्या विनंतीचें विस्मरण जालें. येथें आल्यावरही भेटीचा लाभ न जाला. वातानें पायांस श्रम दिधला, यामुळें सेवेसी पावलों नाहीं. दुसरें श्रीकृपेनें हरिभक्तांस यश प्राप्त जालें. सातारयाचेंही कार्य करून घेतलें. सर्वांठायी लेख आले तेणेंकरून चित्तास बहुत आनंद जाला. परगणे शेवगांव जमाजी शिंदे व मल्हारराव होळकर यांस दरोबस्त जाला. स्वामीच्या कृपेनें मोगलाईकडील तर सर्व पत्रें अनुकूल आली होती. सांप्रत ज्यांस जागीर जाली त्यांची पत्रें आली पाहिजेत. याविषयी स्वामीनीं कृपा केलियावाचून सिध्दी दिसत नाहीं. पहिल्यापासून अंगिकार केला असे, पुढेंही करतील. याविषयी चिरंजीवास सेवेसी पाठविलें असें. कृपा करून जयाजी शिंदे व मल्हारराव होळकर व दामोदरपंत वजीर यांशिवाय जे स्वामीचे सेवांत असतील, त्यांस लिहावें कीं, ताकीदपत्रें आपल्या नायबांस पाठवून देणें. दुसरें एक पत्र नरहरराव बाबतीवाले यांस पाठविलें पाहिजे की, पाथडी वगैरे गांवे २६ यांच्या हिश्शांत आली, तुह्मी यांचे काम यांचे हातें घेणें व दसखत करून हवाला व जिम्मा यांचा यांस देवविणें. हे विनंति.
मराठ्यांच्या इतिहासाची साधने खंड तिसरा ( १७०० -१७६०)
[४२१] श्री.
वेदशास्त्रसंपन्न राजश्री वासुदेव दीक्षित स्वामीचे सेवेसी :-
विद्यार्थी बाबूराव सदाशिव साष्टांग नमस्कार विनंति. दरगाकूलीखान यास शहरची सुभेदारी जालियाचें पत्र आपण पाठविलें तें पावोन वर्तमान अवगत जालें. त्यास भवानीशंकर रत्नाकर यासमागमें वस्त्रें खानास पाठविली आहेत. ही आपण पाहून त्यांजकडे पाठवावी. हे विज्ञापना.
[४२२] श्री.
श्रीमंत वेदशास्त्रसंपन्न वासुदेव दीक्षित स्वामीचे सेवेसी :-
पोष्य बाळाजी विश्वनाथ साष्टांग नमस्कार विनंति उपरि येथील कुशल त॥ माघ वद्य १४ पावेतों सुखरूप असों. विशेष. आपण महायात्रेस कधी निघणार हा निश्चय करून आह्मास ल्याहावें. त्याजप्रमाणें निघावयाची तजवीज करावी लागत्ये, याजकरितां लिहिलें आहे. व आह्मास डोलिया पाहिजेत, याजकरितां स्वामीस सांगितलें आहे. तर कृपा करून दोन डोलिया ठीक कराव्या आणि लेहून पाठविले पाहिजे. बहुत काय लि॥ कृपा लोभ असो दीजे. हे विनंति.