मानाजीराव सिंदे चडचकर यांचे                                                     लेखांक ८२.                                                         १७१४ पौष शुद्ध १४.
पत्राचा जाब रा छ १२ जावल
सन १२०२.

राजश्री मानाजीराव सिंदै गोसावी यांसि-
७ अखंडित लक्ष्मी अलंकृत राजमान्य श्नो गोविंदराव कृष्ण आसीर्वाद विनंति उपरि एथील कुशल जाणून स्वकीये लिहिणे विशेष तुह्मी पत्र पा तें पाऊन सविस्तर मा अवगत जहाला मौजे आंकलगी व हाताली वगैरे देत पा बारडोल एथील बंदोबस्ताविसी राजश्री गोविंदराव यांस एक पत्र पाठवावें व परभारेंहि त्यांजकडे आमचे साहित्याविसीं पत्रें जात असावी व आमचे लोक सिद्ध आहेत त्यास एथें राजश्री रघोतमराव याणी अटकाव केला आहे त्यास येविसी नवाब अजमुलउमरा-बाहादूर यांसी बोलून ते जसें सांगतील तसी आज्ञा यावी ह्मणजे त्या प्रो वर्तणूक केली जाईल ऐसियास राजश्री गोविंदराव यांस मौजे नीरआंकलगीचे बंदोबस्ताविसी पत्र पा आहे व परभारेंहि लिहिण्यांत येईल तुह्माकडील लोक येण्याचा मार बाहादूर-मजकूर यांस पुसिला त्यास यांचे सांगण्यांत कीं एक महिना याचा एथून आहकाम पाठवितों एका महिन्यांत तेथील काम करून लौकर हाजुरांत यावे त्यास यांचे पत्र मागाहून रघोतमराव याजकडोन तुह्मास पावेल त्या प्रो आमलांत आणावे र।। छ १२ जावल बहुत काय लिहिणे लोभ कीजे हे विनंति.

                                                                                              लेखांक ८१.                                                         १७१४ पौष शुद्ध १४.

राजश्रिया विराजित राजमान्य राजश्री धोंडोपंत स्वामीचे सेवेसी.
पो गोविंदराव कृष्ण सां नमस्कार विनंति उपरि एथील कुशल जाणून स्वकीये लिहित जावें विशेष मौजे मदनसुरी पा निलंगे ही गांव इस्ताव्या प्रा मख्यानें पा मारचे सरदेशमुखीचे ऐवजी तुह्माकडे जागिरीकडील माजी आमलदार महमद फतहुलाखां-बाहादूर याणी करार करून दिल्हा खान-मार यांजकडे आमल तोपावेतो मौजे मारची वहिवाट करार-बमोजीब तुह्माकडे जाली सांप्रत खान-मार यांजकडून आमीलीचे काम तगीर होऊन राजश्री जिवाजी बाबूराव यांजकडे जाले देहबदेही कचा आमल करण्याची ताकीद याजकरितां मंदनसुरी हा गांव सरदेशमुखाकडून यांचे यांजकडे देवावा सरदेशमुखीचे मामलतीचा सालाबाद मामुल-प्रा सन १२०१ पावेतो फडच्या जालाच आहे पुढे सन १२०२ पासोन माहली आमल वाजबी घ्यावा गांव मोकळा करून घ्यावी या प्रा नवाब शमषुल उमरा- बाहादूर याणी आह्माकडे सांगोन पाठविले त्यावरून लिहिले असे त्यास फतुलाखान याजपासोन मख्याने गांव तुह्मी मामलतीचे ऐवजात घेतला करारा प्रा खान-मार यांचे आमलपावेतो वहिवाट होणे जसी जाली हली नवे आमलादाराकडे गांव सोडून देण्याविषई यांचे ह्मणे त्या पक्षीं मौजे-माराकडे बाकी जमीदाराचे रुईनें असेल ती रुजू करून घेऊन गांव यांचे यांजकडे वागु-जास्त करावा मामलतीचा सुदामत मामुल-प्रा सन १२०२ पावेतो फडच्या करून घ्यावा रा छ १२ जावल बहुत काय लिहिणे लोभ कीजे है विनंति.

राजश्री राज्याजी यांस रुका                                                          लेखांक ८०.                                                         १७१४ पौष शुद्ध १४.
बाबाच्यार्य माणूरमाषालकर यांचे
कार्याविसीं रा छ १२ जावल
सन १२०२.

राजश्री राज्याजी स्वामीचे सेवेसी-
विनंति उपरि मौजे दिकसिंगी पा अफजलपूर हा गांव वो राजश्री आप्पाच्यार्य माणूरमाशालकर यांजकडे बहुता दिवसापासोन चालतो दरम्यान हरकत जाली होती ते समईं सर्वानी साहित्य करून ठराविलें की तीनसे रुपये सरकारांत आच्यारी याणी देऊन दरोबस्त गांव आपले वहवटींत ठेवावा त्याप्रो आजपावेतों नवाब अजमुलमुलुक-बाहादूर याणीहि चालविलें सांप्रत पा–मजकूरचा अमल महमदसिदीइमामखान-बाहादूर यांजकडे जाला त्याणी गांव-विसी दिकत घेतली आहे याजकरितां आच्यारी याणी आह्मास व आपल्यासहि पत्रे लिहिली आहेत त्यास हें धर्मकृत्य आहे येविसीं आपण बाहादूरमार यांस सांगून मौजेमारची सोडचिठी देवावी ये विसी आह्मी नवाब अजमुलउलुकबाहादूर यांस लिहिला आहे जरूर घडवावें धर्मकृत्य श्रेयस्कर आहे रा छ १२ जावल हे विनंति.

जाब मोहनाजी पा मौजे सराले                                                       लेखांक ७९.                                                         १७१४ पौष शुद्ध १४.
यास छ १२ जावल.

राजश्री गोविंदराव कृष्ण पा मोहनाजी पा व देवाजी आदरट मौजे सराले पो वैजापूर सुा सलास तिसईन मया व अलफ अर्जदास्त पाठविली ती पावली मौजे-मारचे पाटीलकीसमंधे देशपांडे व कुळकर्णी याणी बखेडा केला त्यास जफ्ती नारो हरी याजकडे पाठवावी ह्मणोन तपसील लिा तें कळले त्यास याचा विच्यार पाहून लिहिण्यांत येईल जाणिजे छ १२ जावल मोर्तबसूद

जिवाजी बाबूराब आमील निलंगेकर                                                लेखांक ७८.                                                         १७१४ पौष शुद्ध १३.
याणी पत्रें मागितली सबब नारायणराव
पांढरे व धोंडो मल्हार निा सरदेशमुख
यांचे नावें दिल्ही छ ११ जावल.

राजश्री नारायणराव पांढरे शाहमतमुलुक गोसावि यासि.
 अखंडीत लक्ष्मी अलंकृत राजमान्य श्नो गोविंदराव कृष्ण आसीर्वाद विनंति उपरि एथील कुशल जाणून स्वकीयें लिहित आसावें विशेष राजश्री मानसिंगराव पांढरे तुमचे भाऊ याचा तुमचा कजिया याजकरितां मारनिलेनी पा निलंगे एथील मौजे सांगवी व हतरगें या दोन गांवची गुरें बकरी वगैरे मवेसी नेली येविषईचा बोभाट नबाबाचे सरकारांत आला त्यास तुमचा व मानसिंगराव यांचा भाऊ-पण्या समंधे कजिया असेल तो आपले घरी समजावा तालुक्याची मवेसी नेऊन उपसर्ग देण्याचें होऊ नये पा मारचें मोकाशाचे मामलतीचा मामुल-प्रा सालाबाद वहिवाट चालत आल्या बमोजीब फडच्या करून घ्यावा गांवची मवेसी नेली असेल ते माघारी देऊन पुढे तालुकियास गैरवाजवी उपसर्ग न लागे तें करावें मामलतीचा फडच्या सुरळीत होत असतां गांवास उपद्रव करून गुरें वगैरे मवेसी नेल्याचा बोभाट येऊ नये रा छ ११ जावल बहुत काय लिहिणे लोभ कीजे हे विनंति.

र।। गोपाळराव धोंडदेव नलेगावकर                                                लेखांक ७७.                                                         १७१४ पौष शुद्ध १३.
यांचे पुतने धोंडो बापुजी याणी पत्र
पा होते त्याचा जाब रा छ ११
जावल सन १२०२ फसली.

राजश्रिया विराजित राजमान्य राजश्री धोंडोपंत स्वामीचे सेवेसी-
पो गोविंदराव कृष्ण सां विनंति उपरि एथील कुशल जाणून स्वकीयें लिहीत जावें विशेष तुह्मी पत्र पाठविलें ते पावलें राजश्री गोपालराव पुणियात आहेत सजावारुदौला जमयेत सुधां माठीचे गढीवर जाऊन सर केली तेथून नळेगांवास उपसर्ग करण्याचे त्याचे मानस दिसतें यास्तव येविसींचा बंदोबस्त दरबारी करून पाठवण्याची आज्ञा व्हावी ह्मणोन तपसिले लिहिलें ते कळलें त्यास सजावारुदौला यांस नवाबाचे सरकारांतून माठीची गढी घेण्याविषई हुकूम जाल्या प्रो मानिलेनी ठाणे तेथील घेतले हाली सजावारुदौला उदगिरीस आल्याचे वर्तमान आहे नळेगांवास उपसर्ग बहुधा होणार नाही तथापि तुह्मीहि सावधपणे असावें नवाब अजमुलउमरा बाहादूर यांसी बोलून मागाहून लिहिण्यात येईल रा छ ११ जाल बहुत काय लिहिणे लोभ कीजे हे विनंति.

                                                                                               लेखांक ७६.                                                         १७१४ पौष शुद्ध १३.

राजश्रिया विराजित राजमान्य राजश्री राये व्यंकटराव सर सुभेदार स्वामीचे सेवेसी-
पो गोविंदराव कृष्ण सां नमस्कार विनंति उपरि एथील कुशल जाणून स्वकीयें लिहीत असावें विशेष तुह्मी पत्र पा ते पावले सिवापा यांस बहरी बाहादूर याणी रा रघुनाथ गोविंद यांचे हाती देऊन पा आहे पोहचतील लाख रुपयाची चिटीहि पाठवितो ह्मणून करार करून गेले आहे याचा मार मागाहून लिहून पाठवितों ह्मणोन लिहिलें त्यास बहेरीबाहादूर याणी सिवशंकरपंत याजला राजश्री रघुनाथ गोविंद यांचे हाती देऊन इकडें पाठविले त्यांस मानिले एथें पोहचले चिटीचा मार लिहितो ह्मणोन लिहिलें त्यास लेहून पाठवावें रा छ ११ जावल बहुत काय लिहिणे लोभ कीजे हे विनंति.

राजश्री सिवरामपंत बहेरी बाहादूर                                                   लेखांक ७५.                                                         १७१४ पौष शुद्ध १३.
यांजकडोन व्यंकटराव सर सुभेदार
याजकडे आलें त्या बहेरी व पा
सुभेदार यांची पत्रें होती त्याचे जाब
रा छ ११ जावल सन १२०२.
फसली.

राजश्री राजे व्यंकटपा नाईक बळवंत बहेरी बाहादूर गोसावी यांसी-
सकलगुणालंकरण अखंडित लक्ष्मीआलंकृत राजमान्य श्नो गोविंदराव कृष्ण आसीर्वाद विनंति उपरि एथील कुशल जाणून स्वकीयें लिहीत असावें विशेष पत्र पा ते पावले राजश्री सिवापास आपणाजवळ देऊन पा आहे आणी लाख रुपयाचे रसीदपत्र राजश्री सर सुभेदाराचे आपले नावें देऊन पा आहे पावसामुळें संस्थानावर कसाला हे सिवापा सांगतील ह्मणोन लिहिलें त्यास सिबशंकरपंत यांजला आपण रवाना केलें मारनिले एथें आले सर सुभेदाराची रसीद लाख रुपयाची आद्याप आह्मापासी आली नाही आल्यानंतर लिहिण्यात येईल नवाब मंत्रीसी संस्थान-समंधें जाबसाल बोलण्यात आला त्याचा ठराव काय जाला हे काहीच लिहिण्यांत आले नाही त्यास जाबसाल काय ठरला हें लेहून पाठवावें त्या प्रो मंत्रीसी बोलण्या येईल रा छ ११ जावल बहुत काय लिहिणे लोभ असो दीजे हे विनंति.

                                                                                              लेखांक ७४.                                                         १७१४ पौष शुद्ध १३.

याद मौजे इेंगलगी वगैरे देहात पा अफजलपूर सरकार आंकलकोट तालुका पागा एथें सुरापूरकराची फौज छ ९ राखर सन १२०७ हिजरीस येऊन लुटून नेले सांप्रत मौजे मजकूरचा पाटील जखमी आहे तो बरा जाल्यानंतर जिनसाचे तपसीलाची याद मौजे मजकूरची येईल प्रस्तुत दुसरे गांव लुटून नेले आहेत त्याची याद एणे प्रो

                                                                                              लेखांक ७३.                                                         १७१४ पौष शुद्ध १३.

पु।। राजश्री राजे बळवंत बहेरी बाहादूर गोसावी यांसी-
विनंति उपरि नवाब अजमुलउमरा बाहादूर याणी दोन च्यार वेळां सांगून पा कीं तिमाराव व श्रीपतराव एथून जाबसाल बहेरी बाहादूर यांजकडे घेऊन गेले आहेत त्याचे उत्तर अद्याप समजले नाही न पैका न करारनामा कोणताहि जाबसाल आमलांत आला नाही त्यास या उपरि तदारुक करावा कीं काय जसें सांगाल तसें करावयास येईल त्याजवरून आह्मी बाहादूर-मवसूफ यांस सांगून पा की बहेरी-बाहादूर याची तबीयत मांदी आहे जाबसाल करण्याची ताकद नाही त्यास आराम होऊन उत्तर येईल त्या प्रो सांगून त्यास तिमाराव व श्रीपतराव यांस एथून जाऊन दोन अडीच महिने जाले परंतु अद्याप उत्तर आले नाही आह्मी यांस उगेच प्रसंग पाहून सांगितले आहे त्यास याउपरि पेशजी उभयतां यादी कराराच्या तुह्माकडे घेऊन आले आहेत त्यांची उत्तरे लौकर रवाना करावी त्या प्रो बाहादूर-मवसूफ यांसी बोलावयास येईल या कामास अलस होऊ नये रा छ ११ जावल हे विनंति.