लेखांक ५५

                                                                                        श्री                                                           १६२५ पौष शुध्द ३                                                           

दरबंदगी नबाबसाहेब

^.॥ अर्जदास्त बंदे कमतरीन सेरीकर स्वरुपजी यादव पदाजी यादव देसमुख पा। कर्‍हाराबाद सु।। हजार १११३ अर्ज मेरसानद बा। ता। छ १ रमजान साहेबाचे नेक नजरे करून बखेर सलावीत असे

बा। साहेब कबिले मेहेरबान सलामत साहेबी हुहूर बोलाऊन हुकूम केला जे माहादजीने अर्ज लिहिला तो हकीकत खातिरेस आणून तेथे लिहिले की तेथे लिहिला की थलास पाठवणे ह्मणऊन लिहिले तरी आह्मी कोणेवखती स्थलास गेलो नाही मा। सेनापती यानी व विठोजी पाटेल रहिमतपूर याकडे स्थल नेऊन त्यास त्याने पा। मा। चे देसपाडिये व मोकदमानी सगमी कृष्णा तेथे मिलोन वादे दोघे नदीमधे घालावे जो ता। मसूरीचा देसमूख असेल तो हाती धरून काढावा ऐसे लेहून दिल्हे त्यास सगमास न आले चुकाऊन गेला ऐसा बाजागारी हुन्नर बदी करून करून चुकावितो त्यास आधी मसूरीचे पटेलगी समध नाही बाजागारीही गाचा मुसलमान पाटलानी याचा वडील टागिला होता त्यास मुतालिक ठेविले होते तुरुक मारुन घरे त्याची लुटून माल बिसात मोबलग लागला त्या बळे पाटिलगी खातो हे गिर्दनमईचे परगणेस देसमुखास व मोकदमास ठाऊके असे हाली आह्मी संगमी निवाडियास राजी असो विठोजी पाटेलाचा लिहिता प्रा। व गीर्दनवाईच्या परगणेचे देसकास पा। मा। रीचे मोकदमास राजी असो हा सत्तावन अपुले ह्मणतो तरी त्याचे सत्तावन गावानी सगमी अमचे हाती पुर्वज बेतालिस स्मरोन जे घालितील त्यास राजी माहादजीस देसमुखीस मसुरीचे तालीक नाही बदगीस रोसन् होय हे अर्जदास

                                                                                   लेखांक ५४

                                                                                        श्री                                                            १६२५ वैशाख वद्य १२                                                           

आज्ञापत्र राजमान्य राजश्री नीळकंठ मोरेश्वर ता। मोकदमानी व रयानी व बाजे वतनदारानी तपे मसूर व उंबरज व तारगांऊ व हमशाही गोत यास आज्ञा जे सु॥ सीत तिसैन अलफ माहादजी जगदळे व यादव या उभयतांमध्ये मसूरचे देसमुखीचा कथळा एऊन पडला आहे त्यास पूर्वी तुह्मीं ए गोष्टीचा निवडा करून साक्षपत्र जगदळियास दिल्हे ते पत्र घेऊन जगदळा हुजूर स्वामीचे सेवेसी आला येथे यादवानीं स्वामीचे सेवेसी अर्ज केला की निवाडा बरहक्क नाही जाला याउपरि उभयतांस स्थळ नेमून देऊन राजश्री अमात्यपंतास पत्र देविलिया उभयता जाऊन निवाडा करून त्यामुळे वतन ज्याचे खरेखुरे होऊन चौधा वतनदाराचे साक्षीने पत्र घेऊन स्वामीचे सेवेसी येऊन त्याउपरि ज्याचे वतन त्यास देविले पाहिजे ह्मणौन अर्ज केला त्यावरून उभयतास पाठविले असे तरी तुह्मी पाहिले कृष्णेमध्ये साक्षी दिल्ही आहे त्यास साप्रत उभयतांचा निवाडा आपले सत्य स्मरोन बरहक्क निवाडा कृष्णातीरी उभे राहून व वेताळीस स्मरोन निर्वाह करणे छ २५ शौवाल आज्ञा प्रमाण

                                                                                                                                             

                                                                                   लेखांक ५३

                                                                                                                                                    १६२४/१६२५                                                           

तकरीर कर्दे बतारीख छ माहे रजब सु॥ सन १११२ बे॥ महादजी जगदळे वा। सुलतानजी जगदळे देशमुख प्रा। मसूर यानी तकरीर केली ऐजी जे आपला वडील जगदेवराऊ जगदळे त्यास लेक चौघे वडील रामोजी त्याहून दुसरा बाबाजी तिसरा दयाजी चौथा विठोजी ऐसे चौघे लेक एका ठाई असोन परगणे कराडचे व प्रा। मसूरची देशमुखी करीत होते व का। मसूरची पटेलगी व शिरवडची पाटिलगी व आउध का। आकीबची पाटिलगी ऐसे करीत असता भावाभावाच्या वाटणिला जाहालिया ते समयी बाबाजी जगदळे आपले वडील यास प्रा। मसूरचे देहे ५७ व का। मसूरची पाटिलगी वाटणीस आली मसूरची देसमुखी व पाटिलगी वडील खात आले त्याचे लेक कुमाजी आपला पणजा अलीअदशाहाचे वेळेस खात आला रामोजी व दयाजी व विठोजी याचे वाटणीस पा। कराडची देसमुखी व शिरवडी व आबिकची पाटिलगी व देसमुखी आली ती ते करीत होते ते वख्ती मेघोजी थोरात पातशाही वजीर होता त्यास प्रा। मजकूर मोकासा होता ते बख्ती प्रा। मजकूरची रस्त होन साडे च्यार हजार जमा रामोजी व दयाजीचे घरी जाहाली तो रामोजी व दयाजी देसमुख प्रा। मजकुरात गेले होते माघे खावद नाही ऐसे देखोन चोरानी दरवडा घालोन पैका रस्त नेली तो रामोजी व दयाजी प्रा। मजकुराहून आलेयावरी मोकासाई यानी नैब प्रा। मजकुरी होता त्यास सामील करून रामोजी व दयाजीस कैद करून रस्तेचा तगादा लाविला मुनसिफी मनास आणिता तुह्मीं च रस्त तोडाविली ह्मणऊन दोघास नेऊन जिवे मारिले विठोजी पळोन मसुरास आला थोरातानी प्रा। मजमकूरची देसमुखी नैबची आगत (अगत्य) पातशाहास गैरवाका मालूम करून जारा------

(अपूर्ण)

                                                                                   लेखांक ५२

                                                                                                                                                    १६२४ ज्येष्ठ वद्य ४                                                                                                                                                                                                            

                                                                                            (फारसी मजकूर)

मशरुल अनाम कदीमल खिजमत शामराऊ सेकदार पा। मसूर सु॥ सन १११२ मालूम दानद दरीविला माहादजी जगदळे देसमुख पा। मजकूर एउनु जाहीर केले की आपन हजूरपुरनूर जाउनु बशोर्त देसमुखी पा।मा।र देह ५७ मोबलक माझीम जाबीत पेसकस भरून फर्मान व सनद दीवान बमोहर अमीरउउमराव हासील केली अजराह इनामत पातशाह इनाम बिताा

मौजे हेळगाउ १                            मौजे निगडी १

दोन मवाजात व रुसूम माझीम जाबिते बा। सनद दीवानी सेरीकरास मरहमत जाले आहेत ऐसियासी अमील पा। मा।र देह इनाम व रुसूम वगैरेस मुजाहिमत पोहचाविताती ए बाबे एदम मुजाहिमताचा परवाना व मुताबिकाची सन एनायत होय हसहुल इलतमास देसमुख मजकूर फर्मान वालाशान व दरवाजे खिजमत देसमुखी बमोहर अमीरलउमराव मनास आनउनु मुताहीमची सनद अलाहिदा भरून दिल्ही आहे व ताकीद परवाना इनाम आं कदीमल खिजमत (पुढे फाटले आहे)

तेरीख १७ माहे मोहरमु

पौा छ ७ माहे सफर सुाा १११३ सन ४७ जुलुसवाला

                                                                                   लेखांक ५१

                                                                                                                                                    १६२४ वैशाख शुध्द ११                                                                                                                                                                                                            

सही

फारखती माहादजी वलद सुलतानजी जगदळे देसमुख पा। मसूर यास रतनोजी सेलार मनसबदार किलेनसीन वसतगड सु॥ सन ११११ लिहून दिधले फारखती एसी जे वसतगड फते जाला ते वख्ती आमची वस्तभाव व रुपये बाकी तुह्माकडे राहिले होते त्यास तुह्मासी दावा केला यावरी पाच जण ग्रहस्त व राजश्री साबाजी मलारी वकील राजश्री खडोजी वलद तुकोजी निंबाळकर देसमुख ता। गाजिभोयरे सा। जुन्नर व राजश्री माणकोजी रघुनाथ वकील आपले एही तुमचा लेख सुभानजी जगदळे व बहिरोजी वलद विठोजी सेठगे खेत वाडी हणवत का। मसूर याचे मारफतीने कुल खड करून दोनी से एक २०१ रुपया खंड करून लेगाड वारिले सदरहू पैके दोनी से एक रुपया आपणास पावले पेशजीचे वस्तभाव व नख्त रुपयाचे लिगाड वारिले पेशतर तुह्मासी अर्थाअथी समध नाही हे लिहिले आपले पुरवजाचे पुण्य ही लिहिली फारखती सही मूर तह सूद दर जागा जगावळी ना। खेळणा मूरतब सूद

छ ९ माहे जिल्हेज सन ४५

                                                            लेखांक ५०

                                                                                                                               १६२२ आश्विन वद्य २                                                                                                                                                                                                                             

                                                                 (शिक्का फारसी)

माहाजर बतेरीख १५ माहे जमादिलोवल थळ
कसबे मसूर सुरसन ११०९ हजीर मजालस

या विदमाने केला माहाजर ऐसा जे होननाक बिन आबनाक माग मौजे खोडसी प्रा। कर्‍हाड लेहून दिल्हा माहाजर ऐसा जे पदाजी यादव याचा भाऊ गिरजोजी यादव हा चाकर दि॥ राजश्री राजाराम याकडे दरुनीमाहालीचा हवाला करून आहे तो सातारियावरी मुकामी असता त्याने आपणास विठोजी जाधव नाईकवाडी प्रा। कर्‍हाड या हाती बोलाऊ आपणास पाठविले त्यावरून आपण सातारियास गेलो गिरजोजी यादवास भेटलो याने सागितले की तुह्मी आणखी माग मेळऊन माहादजी जगदळा देसमुख पा। मसूर यासि जिवे मारणे तुह्मास आपण एक हजार रुपये व दोनी चावर इनाम देईन ह्मणऊन बोलोन आह्मास तुर्त खर्चाबद्दल रुपये २०० दीनी से दिल्हे आणि आह्मास निरोप दिल्हा त्यावरी आपण कसबेमजकुरास आलो माहादजी देसाई यासि मारावे तरी हे आपले मनी नव्हते ह्मणऊन हईगईवरी होतो परतु जाहाले वर्तमान आपण माहादजी देसाई यासि सागितले नाही त्यास परस्परे च कळले त्यावरून त्यानी आपणासी दस्त करून धरून आणून आदबखाना ठेविले आहे एणेप्रमाणे जाहाला अमल लिहिला आहे याउपरि आपण ए गोष्टीस मन घालून तरी दिवाणीचा गुन्हेगार असे व सदर्हू दोनी से रुपयाखेरीज काही घेतले नाही हा केला माहाजर सही वळी सुमार ३४ चवतीस रास

                                                                                   लेखांक ४९

                                                                                                                                                            १६२०।१६२१                                                                                                                                                                                                                             

तुमार जमाबंदी मालपाय बाकी
पा। मसूर सरकार रायबाग सुभे
दारुलजफर बिजापूर फसली
खरीफ पारसाईल व रबी

फसली सन ११०८ अज देह ५७ बि॥

ऐन देह                              इनाम देसक
५४                                   १ देसमुख शाहापूर
                                       २ देसपांडे
                                                 १ पाचूद
                                                 १ वडगाऊ
                                                ----
                                                 २
                                   -----
                                     ३

पैकी वजा अलाहिदा तुमार बा। सालाबाद देह ३७ बाकी देह पा। कर्‍हाडाखाली गेले होते ते कसबेमजकुरी पातशाही ठाणे बैसलियावरी पा। मजकुराखाली चालो लागले देह २० पैकी वजा आबाद देह तसरूफ रामचद्र नारोजी फौजदार ठाणे पा। खटाऊ देह २ बिाा

अभेडी १            आंगापूर खुर्द १
बाकी देह १८ पैकी वैरान बेचिराख देह १३ बि॥

उंबरज १
इंदोली १
हिगनाळ १
वडगाऊ १
पाली १
चोडे १ 
मरळी १
सासपडे १ 
खोडद १
नाडोली १
गारवडे १
तासवडे १
डेरवणे १

बाकी आबाद देह मोकररा रुपये १०० ताा
तारगाऊ रु॥ ५०                         एणेगाऊ    रु॥ २०
कोर्टी     रु॥ २०                          मौजे पेरळे रु॥ ५
वडोली भिकेश्वर रु॥ ५

दाा आनंद अंताजी गुमास्ते रुद्राजी चंदो
देसपांडे पा। मा।र मो॥ एकसे रुपये रास

                                                                                   लेखांक ४८

                                                                                    श्रीराम                                                              १६१८ कार्तिक शुध्द १                      
                                                                                                                                                                                  

समस्तसेनाधुरधर विश्वासनिधि राजमान्य राजश्री धनाजी जाधवराऊ तहा मोकदमानी व रयानी देहाय सत्तावन व खोत जकाती का। मसूर प्रा। कर्‍हाड
                                                              

सु॥ सन खमस तिसैन तरफ मजकूरची देशमुखी माहादजी जगदळे याची पुरातन + + + त्यास यादव विसा गावाची देशमुखी आपली ह्मणून कथळा करीत आहेती हमशाईस सत्तावन गावीचे पाटील मिळोन कृष्णातीरी सत्य स्मरोन देसमुखी जगदळेयाची की यादवाची हे सागणे ह्मणौन तुह्मास राजश्री रामचद्रपडित अमात्य याणी आज्ञा केली त्यावरून तुह्मी सत्तावन गावीचे पाटील कृष्णातीरी उभे राहून सत्तावन गावीची देशमुखी माहादजी जगदळे याची भोगवटियाची चालत आहे यादवासी समध नाही ह्मणून महजर करून दिल्हा तो महजर मशारनिले + + + + + + + ह्मणोन विदित केले त्यावरून आज्ञापत्र तुह्मास सादर केले आहे राजश्री छत्रपतीस्वामी महादजी जगदळेवरी कृपाळू होऊन मसूरतर्फेची देसमुखी त्याचे दुमाला केली आहे गोतमुखे निर्वाह जाला आहे तरी तुह्मी देसमुखीचा हक्कलाजिमा व इनाम पुरातन चालत असेल त्याप्रमाणे माहादजी जगदळे यासी देत जाणे देशमुखीस यादवास खलेल करावया प्रयोजन नाही एविषई त्यास ताकीद केली आहे गोतमुखे निवडा महजर जाला आहे या प्रमाणे बिलाकुसूर चालणे निवाड्याप्रमाणे जो वर्तेना खलेल करील त्यास ताकीद होईल जाणिजे एविशी पंतअमात्य याची आज्ञापत्रे सादर आहेत त्याप्रमाणे वर्तणूक करणे तेरीख छ २९ रबिलोवल मोर्तब सूद

                                                                                                                                                                                                       

                                                                                   लेखांक ४७

                                                                                       श्री                                                               १६१८ आश्विन वद्य ५                                   
                                                                                                                                                                                  

माहाराज राजश्री छत्रपति
स्वामीचे सेवेसी

जाबसूद

सेवक धनाजी जाधवराऊ सरलस्कर कृतानेकविज्ञापना एथील क्षेम ता। छ १८ रबिलाखर परियंत सेवकाचे व ए प्रांतीचे वर्तमान यथास्थित असे विशेष स्वामीनी आज्ञापत्रे पाठविली तेथे आज्ञा की माहादजी जगदळे यास स्वामीने कृपाळू होऊन देसमुखी दिल्ही आहे तर सुरळितपणे वतन चाले ते करणे ह्मणून आज्ञा केली आज्ञेप्रमाणे त्याचे वतनाचा मामला चाली लागला असे सांप्रत स्वामीची आज्ञा यादवाचे देशमुखीचे गाव आहेत ते यादवाचे स्वाधीन करणे ऐसी हि आज्ञा जाली असे राजश्री पंतअमात्य एही हमशाही गोत मिळऊन गोतमुखे माहाजर करून विनंतिपत्र सेवेसी लिहिले व माहाजर घेऊन माहादजी जगदळा हि आला आहे तरी स्वामीने चित्तास आणून पारपत्य करावयास स्वामी धणी आहेत माहादजी जगदळे एकनिष्ठपणे वतनदारीची सेवा करावते स्वामीने हि वृत्तीची स्थापना करून दिली आहे हाली मशारनिले सेवेसी विनंति करितां विदित होईल सेवेसी श्रुत होय हे विज्ञाप्‍ति

                                                                                                                                          

                                                                                   लेखांक ४६

                                                                                     श्रीराम                                                              १६१८ वैशाख वद्य १२                                    
                                                                                                                                                                                  

राजश्री तिमाजी यमाजी + + + + +
व कारकून प्रा। सातारा गोसावी यासि

॥ अखंडितलक्ष्मीअलंकृतराजमान्य राजश्री केदारजी सुरवौसी सरनौबत सरकार रा। मुरारजी घोरपडे वजारतमाब दंडवत सुहुरसन सीत तिसैन अलफ रा। पतअमात्य यानी माहलीचे कारकून बैसउनु पाटिलांस कृष्णेमधे घालून रा। माहादजी देसाई याचे कागदपत्र करून दिल्हे होते कागद ९ तुमचे बखेर घेउनु हुजूर रा। स्वामीजवळी आले होते एथे गिरजोजी यादव यानी कटकट केली होती त्यास रा। हिंदूरायानी नाना प्रकारे माहादजी देसाई याचे अभिमान धरून कागदपत्र करून पाठविले असे एथे च कागदपत्र करून देत होतो त्यास गिरजोजी यादव ह्मणो लागले ते मागुती जाउनु तेथे निवाड करून घेऊ ह्मणउनु विनति केली त्यावरून उभयतास हि तुह्माकडे पाठविले असे जे पाटील कृष्णेमधे निघोन निवाडा करून दिल्हे होते ते च आणून मागुती एकदा निवाडा करून देणे पहिलियाने एकदा कृष्णेमधे निघोन एक सागितले दुसरेयाने दुसरे सांगितले याने त्याचे मुलाहिजा कोणी करणार नाही ज्याचे अभिमान रा। हिंदूरायानी धरिले असतील त्याचे व्रित्तीस नास होईल हे तो गोष्टी कालत्रई घडणार कळले पाहिजे तुह्मी देसाइयाचे जैसे जैसे चालवाल तैसे तैसे रा। रामाची कृपा तुह्मावरी विशेष होईल कळलें पाहिजे जाणिजे छ २५ माहे सौवाल