[ १९२ ]                                        श्री.                                            १७७४.                                                                                                                       

राजश्रियाविराजित राजमान्य राजश्री पांडुरंगराव स्वामीचे सेवेसीः -
पो। मोरो बाबूराव रा। नमस्कार विनंति उपरि येथील कुशल जाणोन स्वकीय कुशल लिहित जावें विशेष राजश्री मुरारराव हिंदुराव घोरपडे ममलकत मदार सेनापति यांहीं सरदेशमुखी व इनामगांव मातु श्री आई साहेब यांचे विद्यमाने गाहाण ठेविलें. कराराप्रों। ऐवजही घेतला. हल्ली वर्षें जबरदस्तीनें सरकारात वसूल घेतात. हें वर्तमान विदित झालियावर हुजूरचीही पत्रे तुह्मास आहेत त्याप्रों। मागील भोगवटेयाप्रमाणें व सरकारचे पत्राचे अन्वये यांजकडे सुरळीत चाले तो अर्थ करावा मा। निल्हेकडून रा. गोविंद बाबुराव कारकून पत्रें घेऊन आले आहेत हे आपणास तेथील कच्ची वहिवाट समजावितील. त्याप्रों। बंदोबस्त करून द्यावा कारकून मानिल्हेस आपणाजवळ ठेऊन हरएकविसीं फिरोन बोभाटा न येई तें करावें बहुत काय लिहिणें. लोभ कीजे हे विनंति.

[ १९१ ]                                        श्री.                                            १७७४.                                                                                                                       

विशेष आपणापासून बावड्याच्या सस्थानचा अभिलाषास्तव शेणवी याणीं फितुर करून आह्मास आणून, तीर्थस्वरूप राजश्री सुबराव पंडित अमात्य यासी व आह्मासी खटला करून, त्यासी बाहिर आठ वर्षे परागदा करून, शिबदीच्या पेचांत आणून, संस्थान श्रीमंत महाराजानीं हस्तगत करून, आह्मास कैद करून आणिले वडिलावर कृपा करून त्याचें सस्थान त्यांचे स्वाधीन केलें उपरात वडील आह्मावर कृपा करून सोडवून घेऊन साता-यास लावून दिल्हें पेशजी सदाशिवभट नानल याचे विद्यमानें आपले कानावर संस्थानविशीं व कर्जाविशीं नाना प्रकाचे खटले बोलणेत आले असतील ते आह्मी आपले स्वसंतोषे सोडून वडिलाकडे आलोच कर्जाचे व गाव खेडचे व चीजवस्तीचे व सस्शानविशीं गुता आमचा त्रिवर्गाचा व मातु श्रीचा व आमच्या वशाचा तीर्थस्वरूप राजश्री सुबराव पडित अमात्य व त्यांचे संस्थानचा गुता व खटला आमचा नाहीं पेशजीच समाजावणी आपण त्याजविशीं आमचे खटलेमुळे आपण त्याजवर अरज नसावी, आमचेह व त्याचें खटलें माहाराज यांचे सनिध तुटलें अत पर किमपि आमचा व त्यांचे संस्थानविषयीचा गुंता आह्माकडे नाहीं व त्याजकडे आमचा गुंता किमपि तिलप्राय राहिला नाहीं आपण आमचे कारभारी व आणखी घरांतील कोणी दरजा आपणास समजावून वडील ---
                                                            अपूर्ण.

कल्याण-जोशी

लेखांक १९१                                                                     श्री                                                                  १६१८ वैशाख शुध्द १२                             
राजश्री हवालदार व कारकून ता। वाडे गोसावी यांसि
अखंडित लक्ष्मी अलंकृत राजमान्य स्नो। नारो दामोदर सुभेदार व कारकुन सुभा प्रांत जुनर सु॥ सीत तिसैन अलफ राजश्री                 पंतसचीव स्वामीचे आज्ञापत्र छ १६ साबानीचे पौ। जाले तेथे आज्ञा की वेदमूर्ती राजश्री रामज्योतिषी मौजे बोरगाव ता। हवेली सुभा दाभोल ब्राह्मण योग्य आहेती स्नानसध्या करून माहाराज राजश्री               स्वामीस आशीर्वाद देताती याचा योगक्षेम चालिला पाहिजे राजगृहीहून अन्न पावोन स्नानसध्या करून सुखरूप राहिले या राजश्री                स आशीर्वाद देतील येणेकरून राज्याचे कल्याण आहे हे जाणुन वेमुर्तीस मौजे तोरणे ता। मा। नुतन इनाम देह १ कुलबाब कुलकानु निधि निक्षेप जळतरुपाषाण सहित पडिलेपान खो। हकदार इनामदार करून दिल्हा आहे तरी मौजे मा। ज्योतीषी याचे स्वाधीन करून यास व याचे पुत्रपौत्रादि वौशपरंपरेने चालवणे ह्मणुन आज्ञा आज्ञेवरून वेदमूर्तीस नूतन इनाम मौजे मा। कुलबाब कुलकानु निधिनिक्षेप जलतरुपाषाण पडिलेपान खेरीज हकदार इनामदार करून दिल्हा आहे तरी मौजे मा। वेदमूर्ती ज्योतिषी याचे दुमाला करून यास व याचे वौशपरंपरेने इनाम चालवीत जाणे प्रतीवर्षी नूतन पत्राची आपेक्षा न करणे प्रती लेहून घेऊन मुख्य पत्र भोगवटेयानिमित्य ज्योतिषी याजवल परतोन देणे रा। छ १० शौवाल मोर्तब सूध

[ १९० ]                                        श्री.                                            १७७४.                                                                                                                       

राजश्रीयाविराजित राजमान्य राजश्री बाळाजीपंत स्वामीचे सेवेसीः-
पोष्य सखाराम भगवंत साष्टांग नमस्कार विनंति उपरि येथील कुशल ता। छ २३ सफर जाणून स्वकीय कुशल लेखन करीत जावें. विशेष. राजश्री पंत अमात्य यांजकडील प्रांत साळशी येथील अंमल सुरळीत चालत आल्याप्रमाणें चालावा, त्यांत कितेक प्रकारें मामलेदाराकडून उपद्रव होतो, पुरातन चालत आल्याप्रमाणें चालत नाहीं, ह्मणोन ऐकिले त्यास मालवणकरी यांस ताकिद असावी. आपल्यास वर्तमान कळल्यावर ताकिद होऊन त्याजकडील सुदामत चालत आलें असेल त्यास अडथळा न व्हावा आपल्यास ल्याहावेंसे नाहीं जें प्राचीन चालत आलें आहे तें चालवावे पहिलेपासून चालत आलें आहे त्यांप्रमाणें करावें, नवीन न करावें बहुत काय लिहिणें लोभ असो दीजे हे विनंति.

लेखांक १९०                                                                                                                                        १६४८ मार्गशीर्ष वद्य ७                              
 
                                                                                                                                                                                        
                                                                                            (फारसी मजकूर)

मुतसदियानी मोहिमात हाल व इस्तकबाल देशमुखानि व देशपांडे व मोकदमानि व रैया व मुजारयानी परगणे हुकेरी सरकार रायबाग सुबेदारुल जफर बिजापूर सन ११३६ बिदानंद दरीविला मौजे चिंचवाड हवेली परगणे मजकूर दरोबस्त इनाम बनाम तमाम जुनारदारानि साकीन कोलापूर बतसदुक फरक मुबारक हजरत मोकरर करून दिले असे दुंबाला करून देणे माशारनिले तेथील माहासूल बमय अवलाद अहफाद सरफ मईशीयत करोन दुवा गोई दवाम दौलत अबदपैवद मशगुल राहातील कुलबाब कुलकानू माफद्य केले असे मुजाहीम व होणे दरीबाब ताकीद दानंद मोर्तब शूद छ २० माहे रबिलाखर

[ १८९ ]                                        श्री.                                        १ मार्च १७७४.                                                                                                                       

अखंडितलक्ष्मीअलंकृत राजमान्य राजश्री बाळाजी गणेश यासीः -
प्रति मातुःश्री गंगाबाई आशीर्वाद अर्बा सबैन मया व अलफ. ता। साळसी येथें राजश्री सुबराव पडित अमात्य याजकडे दीड तक्षीम वगैरे अंमल पेशजीपासून आहे त्यास सालमजकुरीं मालवणकरी याणीं कजिया करून अमल उठविला आहे ह्मणोन हुजूर विदित जाहले त्याजवरून हें पत्र तुह्मास सादर केले असे तरी सरकार अमल अलीकडे पडित मशारनिलेकडील ता। मजकुरी चालत असेल त्याप्रमाणें चालवणें मालवणकरी नवीन कजिया करीत असल्यास करून देणें सुदामत चालत असेल त्याजप्रमाणें चालवणे तुह्मी आपले तर्फेने हरएकविसीं साहित्य करीत जाणें. जाणिजे छ १७ जिल्हेज. आज्ञा प्रमाण.
                             लेखनसीमा.

लेखांक १८९                                                                  श्रीशंकर                                                        १६४४ आषाढ वद्य ९                               
तालीक

श्रीमत्परमहंसादियथोक्ताबिरदाकित श्रीगेरीसिंव्हांसनाधिस्वर 
श्रीमत्छंकराच्यार्यान्वयसंज्यात अभिनव श्रीविद्यानरसींहभारतीस्वामी

^.॥ सकलगुणालंकरण हरिगुरुभक्तपरायण राजमान्य राजश्री समस्त ब्रह्मवृंद व ज्योतिसी व उपाध्ये व धर्माधिकारी व आश्रित व राजकीय ग्रहस्त व मुद्राधारी व देशाधिकारी व देशकुलकर्णी व ग्रामस्त कुलकर्णी वास्तव्य क्षेत्र करवीर व सदलगे व कुरुंदवाड व प्रा। कागल व इत्यादिक क्षेत्रवासी परमभक्तोतम याप्रति आसीर्वाद उपरी वेदमूर्ति सदासिवभट बिन जायभट ज्योतिसी मौजे पटण-कोडोली याच पित्रीवे भीमभट ज्योतीसी मौजे वसगडकर काळवसे देवाज्ञा जाहाली याजवरी त्याची स्त्री आपल माहेरी मायबापापासी होती त्यास प्राक्तनसंस्कार कालगतीने जटिल गोसावी याच यातील प्रवेशून तद्वत भ्रस्ट जाहाली या लांछनास्तव ब्रह्मकर्म लौप्य होते यऐस चितात अनुताप धरून ते भ्रस्ट बाइको व सदासीवभट बिन जायभट ज्ञातीसमवेत आह्मापासी मठ करवीर क्षेत्रासी आले त्यावरून त्या बायकोचा शोध करिता प्रस्तुत तिच दायाद भ्रस्टत्वाचा विचार सागत होत ते प्रतक्षे अवलोकन केलियावरून तीस त्रिवार पुसिली परंतु ते मागती आपल्या यातील रिघाव्या मान्य नाही ऐस कृतनिस्चय तीस विचारोन ते बाईकोचा सदासिव भटानी घटसपोट करून शास्त्रनिर्णय विधियुक्त त्यागविधी कर्म सपादऊन तीर्थप्रसाद देऊन पक्तिपावन करून सुध केले असती तरी सदासिवभट बिन जायभट व याच समस्त दायाद याचे ग्रही अनोदकससर्ग करीत जाणे सुज्ञाप्रती विशेश काय लिहिणे शके १६४४ वर्षे शुभक्रतनाम संवत्छरे अंशाड बहुळ नवमी भौमवासरे उर्फ छ २२ माहे रमजान मोर्तब सूद

लेखांक १८८                                                                                                                              १६२५ अधिक श्रावण शुध्द ११                                
                                                                                         (फारसी मजकूर)

इजत असार आमीलानि ता। तारले पा। कोलापूर सु॥सन १११३ मालूम नुमायद मुकुद नारायण सरदेशमुख पा। मजकूरयाचे हक अमानत मणुन पेसजी मिसली जाहली होती तरी हली देसाई मजकुरावरी नजर एनायत फर्माऊन याचे हक व विस्वा सायर व गला बदस्तूर साबिक सुधामत चालिले आहे तेणेप्रमाणे दुमाला करणे दरीबाब ताकीद असल नकल लेहून तालीक परतून दीजे रा। छ ९ रबिलोवल   

[ १८८ ]                                        श्री.                                     
पौ। छ १० जिल्हेज.                                                                                                                           

श्रीमंत राजश्री सुबराव पडित स्वामीचे सेवेसीः-
पो। बाळाजी जनार्दन कृतानेक साष्टांग नमस्कार विनति येथील वर्तमान ता। छ १९ जिलकाद पावेतों यथास्थित असे. विशेष. आपण पत्र पाठविलें तें प्रविष्ट जाहालें. राजमंडलाकडील तह राजश्री परशुरामपंत यांचे विद्यमाने होत आहे, याजकरितां त्यास लिहून पाठवून आपलेकडील
बंदोबस्त पूर्ववतप्रमाणें होय तें करावें, येविशी राजश्री गमाजीपत सूचना करितील ते मनन करावें, ह्मणोन विस्तारें लिहिलें, व गमाजीपंतांनीं सांगितलें, त्याजवरून कळो आलें ऐसियास, येविशी परशुरापंत यांस अलाहिदा सरकारचें
पत्र पाठविलें आहे ते आपणाकडील बंदोबस्त करून देतील. बहुत काय लिहिणें लोभ असो दीजे हे विनंति.

श्री.
भाद्रपद शु. १ शुक्रवार शके १७१५.

विनंति. उपरि. उमरखेड बाबत प।। वसमत येथें चाळसा हजाराची तनखा मध्यस्तांनीं देविली. त्यापैकीं वीस हजाराची पावती तुह्मीं दिल्ही. त्यास त्या पावतींत चाळीस हजारपैकीं पैसा उधार मात्र नसावा.; ह्मणोन राजश्री नाना यांचे पत्रीं आज्ञा व सदरहूआन्वयें तपसिलें तुह्मींही लिहिलें. त्यास चाळींस हजाराचा उच्चार रसीदेंत न येतां प॥ उमरखेडचे ऐवजीं वीस हजार दिल्हे ते पावले या प्रो पहिल्यानें आह्मीं रसीद वसमतकरास द्यावयास लागलों, परंतु सदरहूप्रो रसीद घेईतात. त्यांचे ह्म ( ण ) णें कीं:- चाळीस हजाराची तनखा जाली त्यापक्षीं चाळिस हजारापौ वीस हजार पावले. ऐसा उध्धार रसीदींत आणोन रसीद द्याल तर घेऊं, याप्रों मोठा घोळ पडला. तेव्हां आपला दस्तऐवज न गुंते, आणि वसमतकराची समजूत निघे आशा त-हेची रसीद दिल्ही कीं:-- प॥ उमरखेड या महालापासोन शाहमिर्जानें ऐवज घेतला तो नवाबाचे सरकारांतून येणें त्या ऐवजीं वसमतेवर चाळीस हजाराची तनखा दिल्ही त्यापैकीं वीस हजार पावले. याप्र॥ रसीदींत लेख. तेव्हां शाहमिर्जानें उमरखेडचा ऐवज घेतला तो नवाबाकडून येणें त्या ऐवजीं चाळीस हजाराची तनखा ऐसें लिहिण्यांत, त्या अर्थी चाळीस हजारावर ठराव जाला ऐसा आर्थ कांहीं ससीदींत परिच्छिन्न निघत नाहीं. त्या ऐवजीं ऐसा शब्द, येणें करून जो शाहमिर्जानें नेला नसेल त्या ऐवजीं याप्र॥ स्पष्टार्थ आहे. वसमतकराची तर समजूत चाळीस हजाराचे तनखापैकीं वीस पावले हें लिहिल्यावरून जाली. आणि आपला तर चाळसावरच ठराव जाला, ऐसें नाहीं. पुढें बोलण्यास, जाबसालास जागा राखूनच रसीद सदरहू प्र॥ देण्यांत आली. तुह्मास सविस्तर समजावें सबब लिहिलें. असें नानास सांगितलें. नानांनीं मला आज्ञा केली कीं:-ठाणें तुम्हीं घेणें ऐसें गोविंदराव कसें बो ( ल ) ले ? मीं जाब दिल्हा कीं:- असी गोष्ट कसी घडेल ? हीं अक्षरें त्यांचे मुखावाटे निघणारच नाहींत. लक्ष्मीचंदानें आपले साधनाकरितां लाऊन लिं आहे. परंतु यांजकडोन असें घडणार नाहीं. याप्र॥ जालें, कचें समजावें ह्मणोन विनंति लि. मध्यस्तांसीं बोलोन गांवास उपसर्ग न होये आसें घडावें. तेजवंत यांसही सांगावेः-हें काम जाबसाली, यास लडाई वे मोर्चे कारण नाहीं. वाजबी जाबसालानें ठरेल तसें येका चिठीवर होण्याचें काम ! सध्यां उपसर्ग गांवास न लागे, आसें मध्यस्तांसीं बोलोन करावें, ह्मणोन लिं. त्यास, मौजे वाघोली हा गांव तेजवंत यांस जागीर जाल्या नंतर त्यांणीं आपल्याकडोन आनंदराव केशव वकील यांस आम्हांकडे पाठविलें कीं:-- हा गांव आम्हाकडे जागीर जाला नाहीं. आपण आपलें। पत्र द्यावें. ते समंई आह्मीं यास उत्तर साफ दिलें कीं:--हा गांव सरकारचा याचें नांव तुम्हीं न घ्यावें, कदाचित गांवास उपसर्ग कराल तर परिणाम लागणार नाहीं, आम्हांसही मध्यस्तासीं बोलावें लागेल हें कामें जाबसा-