लेखांक २२१                                                                                                                                                   

ठ पंढरीपूरपती रुकीमणीराराध्यमानचरण स्वराज्यछव्ये अमरगणवीज्यमान चामरद्वय श्रीमत पांडुरंगचरणस्वरोरुहुयुयुगुलाराधनतत्पर द्विजभग्तीपरायण परउपरकारैकसिंधु दानाध्रीकृतकर्णयशोढवलीकृतदिगमंडल रायराजमान्य माहाराज राजश्री महीपतिराय स्वामिवर्य गोसावियासि आश्रित बडवे उतपात व पुजारे व बेणेराय व डिगरे व परिचारक व हरीदास व डांगे व दिवटे समस्त ब्राह्मण क्षेत्र त्रिकाळ धूपार्ती समई वेदोक्त अनेक आश्रीवाद विनंति उपरी माहाराजाचे निरंतर स्मरण करीत आसो कल्याण अभ्यउदय व उदंड भाग्य अबऊश व आरोग्य व गजांती लक्ष्मी परमेस्वरांजवली निरंतर मागत असो तदुपरि याउपरि स्नानसंध्या करून तुह्मास आश्रीवाद देत असो तदुपरि माहाराजचे कृपेकरिता आह्मी माहाराजे कारकुनास आग्न्यापत्र लिहिले की देवालामधे नरसणानाईक देगावकर इही देवलामधे धर्मकृत करिताती तेथे जोतिशाचा जो काय अधिकार आहे तो तो अमानत करून ठेवणे तरी हे जे काही माहाराजापासी मालुमाती जिही केली आहे त्यास देवालामधे जोतिशास समंध नाही देवलातील जोतीश व उपाधीक वर्त उद्यापन होम हवन आवघे बेणेरायचे आसे ताटे थिटे आराध्यास समंध नाही आणि देवालामधे लग्ने मुहुर्ते होत आहेती व राजश्री कृस्णाजीपंतास मोकासा माघे अस्ता देवालामधे आस्वताचा वृतबंध केला आहे तेथील अधिकार उपाधीक व जोतीस वेणेराये घेतले व माघे देवालामधे होम हवने जाहाली आहेत ते हि अधिकार बेणराय घेत गेला आहे ऐसे परंपरा चालत आले अस्ता माहाराजेचे वर्तमानी ऐसा अर्थ होत आहे येणेकरिता ब्रह्मणाचे वीर्तीचा उछेद होतो तरी हे माहाराजे नवे अर्थ न करणे येविशई देवलाती अर्थ जो माझा ह्माण असल त्यास माहाराज देवस्थान आवघे देणे आह्मी माहाराजापासी आवघे येतो माहाराज धर्मपरायण आहेती नवा अर्थ होय ऐसे न करणे बहुत लेहू तरी माहाराज सर्वज्ञ असती जे अग्न्या ते सिरसा कृपा निरंतर असो देणे हे विनंति देवलातील अवघा पदार्थ जोतीस उपाधीक बेणेरायाचे अस्ता यासी वादी कोण्ही सदरेस उभे राहात नस्ता कारकून बेणेरायचपासी कतबे लेहून घेत आहेती आमचे वाय जात नाहीत स्वामीस सृत असावे हे विनंति रघोव बडवे

स्वहस्त सिदोबा बडवा                        

लेखांक २२०                                                                                                                                                   

सत्याभिनवतीर्थाचे                                                                                                                                          नकल

श्रीमत्परमहंसपरिव्राजकत्वाद्यनेकगुणसंपन्न श्रीमद्रामचंद्रदेवदिव्यश्रीपादपद्माराधक श्रीमत्सत्यनाथतीर्थ श्रीपादकरकमलसजात श्रीमत्सत्याभिनव तीर्थ श्रीपादस्वामी यानि आह्मास परमप्रिय्यशिष्य पांडुरंगस्छाशेषविद्वद्वैदिक महाजनास तथा शेष ग्रंहस्थास श्रीमन्नारायणपूर्वक परमानुग्रहकडून लिहून पाठविले निरूप अह्मी श्रीस्वामीचे परमानुग्रहकडून स्नान देवतार्चन व्याख्यान करून विक्रम नाम संवत्सर आषा(ढ) शुध्द ५ दिवसि क्षेम असो तुमचे क्षेम लिहावे रामाचार्ये पांडुरंगपासून कित्तेक देशाचे अधिकार करित होत ते अधिकार काडून टोणपे माधवाचार्यास आचार व्यवहार प्रायश्चित्त मठचे यावन्मर्यादा अह्मी दिल्हे असो त्याप्रकारे त्यानी सांगीतलेप्रमाण ऐकून याचे विद्यमाने प्रतिवर्षास देवपूजास अनुकूल करून देऊन यास बहुमानपूर्वक चालत आले पाहिजे तुह्मी मठास परमाभि(मा) नी आहा यास विशेष काय लिहाव गंध प्रसाद मत्राक्षता पाठविला हे घ्यावे वरकड वर्तमान अनताचार्ये सांगता मनास येतील इति निरूप

लेखांक २१९                                                                                                                                                   

                                                                                          (एक बंद गहाळ)

भानो तुकदेव व मोकदम मौजे सीरबाव

हे मुख्य करुनु समस्त देसक व समस्त माहाजन क्षेत्र पंढरपूर प्रा। माणदहीगाऊ याविदमाने जाहाला माहाजर ऐसा जे पुंडलिकभट वेणेराय एणे हुजूर एउनु मालूम केले जे आपण आशढी द्वादसीस पालखी मिरवावियास का +++ ते जे उतपन होते ते आपण घेतो ऐसे चालिले असता देवाचेया समरपिलिया विडियास बडिवियाने हात घातला तेधवा एणे दोही दिधली ते दोही मोडुनु विडा नेला त्यास देमू क्रुस्णाजी बडिवियासी व माहाजनासी तलब करुनु ठाणियासी नेले तेथे पूसिले जे हे पालखी व पालखीचे उतपन कोणाचे हे तुह्मी सत्प पूर्वजाचे सुकत स्मरौन बोला ह्मणौनु सेपथ वा गळहोड देवाचे घातलेयाउपरि समस्त माहाजन व सेवकवर्ग आपले सुकत स्मरौन बोलिले जे हे पालखी व पालखीतील उतपन वेणेराय नेताती ऐसे परंपरागत चालिले आहे देव भद्रीहून उठिला त्यास समरपिले जे ते वेणेराय घेताती वेणेराय चालता बडवा देवभद्री असता बडिवियाचे जे समरपिले पदार्थ ते च बडिवा घेतो एणे रीती परंपरागत चालिले आहे एसे साक्ष वदिली याउपरि क्रुस्णाजी बडिवियास तू गहजोरी करितोस ह्मणौनु होनु २०० दोनी से बांधले तेधवा क्रुस्णाजी बोलिला जे हे मुलेलेकरानी केले आपण करविला नाही हे आपणास विदित नाही त्याउपरि समस्त देसक व माहाजनानी साहेबासि आहोस करुनु पैके होनु २०० दोनी से हे माफ करिविले त्यावरी तेणे विडियासि हात घातला होता त्यासि होनु १० दंड घेउनु पुंडलिकभटाचा विडा पुंडलिक भटासि दिधला आता जो कोण्ही याचे पालखीस व उतपनासी हरकती करील तो दिवाणासी होनु दोनी से २०० देईल एणे प्रमाणे निवडिले आहे हा माहाजर सही

लेखांक २१८                                                                श्री + + प्र                                                               १६२० पौष शुध्द ७                 

                                                                                          (फारसी मजकूर)

ता। चौकीदार व राहदार सुभा शाहाजाणाबाद सु॥ तिसा घोडे सुमार २ सयदाचे अवरोहे जातात जाऊ देणे छ ५ रजब

लेखाक ११
१६२७ फाल्गुन वद्य ८
श्री

नकल असलास रुजू केली असे बद ५

स्वस्ति श्री शके १६२७ पार्थिवनामसवत्सरे फालगुनवद्यअष्टमी रविवासरे तदीनि वेदशास्त्रसपन राजश्री कासी पाध्ये बिन अतो पाध्ये व रुद्रो पाध्ये बिन पन्हो पाध्ये व देवो पाध्ये देशोपाध्ये धर्माधिकरणी व ज्योतिषी उपनाम गोलवलीकर वास्तव्य कसबे सगमेश्वर यासि गणोवानायक सरदेसाई मामले प्रभावली व मामले दाभोल नमस्कार उपरी तुह्मी सारगडच्या मुकामी विदित केले की आपली वृती धर्माधिकरण व ज्योतीष व देशोपाध्यपण मौजे देवघर प्रभावली विलायतीचे पासून गुढे विलायतीचे देवघर पावे तो पुरातन भोगवटा चालत आहे कसबे सगमेश्वरी धर्माधिकरण व दुसरी वृत स्वामीचे घरी घटिका ग्रहपूजन व नूतन पच्याग पुरातन चालिले असता साप्रति स्वामीचे घरी कसबे मजकुरी चिरजीव बचीचे लग्न जाहाले राजश्री कृष्णजी भास्कर याचे पुत्रास दिल्ही तेव्हा जोसी कसबेयामध्ये आपणा मध्ये घटिके विशई कलह होऊ लागला तेव्हा राजश्री कृष्णाजीपती उभयतास निराले ठेऊन स्वामीचे पुरोहित सप्रे या करवी घटिका घालऊन लग्नसिधी केली ऐसियासि स्वामीनी पूर्ववृत मनास आणून आह्मास काय आज्ञा ते करून कलह न होय ते करावे आह्मा जवल प्राचीनपत्रे आहेत त्यात प्राचीन स्तीत सर्व लिहिली आहे परतु प्रस्तुत ती पत्रे सिरसकर आमचे दायाद या पासी राहिली आहेत ते देशातरी आहेत पत्राचा प्रेत्न होता घडेल तो खरा स्वामीने वृध्ध वृध्ध आहेत यासि पुसोन जोसीयाचा आमचा कलह नव्हे ते करावे त्या वरून प्रस्तुत चिरजीव दादोबा व अतोबा याची लग्ने बहिरवगडी जाहाली या प्रसगी वेदमूर्ति सोमनाथभट कात्रे व रामभट हर्षे व बालकृष्णभट देव व पुतभट सप्रे व वासुदेवभट सप्रे हे येथे आले व कसबेचे जोसी बालजोसी सौदागर व सदासीव जोसी ये ही आले व केसो विठल कुलकर्णी मौजे धामापूर व तिमाजी कृष्ण कुलकर्णी मौजे मुचरी हे समस्त एकत्र बसोन उभयताचा कलहमोचन कैसे करावे त्या वर सर्वाच्या व उभयताच्या विचारे जाहाले जे वेदमूर्ति विष्णुभट सप्रे आमचे पुरोहित अति वृध नवद वर्षाचे हे सत्यपूर्वक सागतील ते उभयतानी मान्य करावे ऐसा नियत करून विष्णुभटास पत्र लिहिले सगमेश्वरी आमचे घरी पुरातन घटिकाविशय कैसा आहे तो सत्यपूर्वक लिहोन पाठवणे त्या वरून विष्णुभटी करीना लिहोन पोl जे सगमेश्वरी देशमुखाचे घरी गोलवलकर उपाध्ये घटिका घालीत असता रोl सोमोवानायक प्रथमस्त्रीचे कन्येचे लग्न सगमेश्वरी केले सौदालकर देशमुखाचे घरी दिल्ही ते वेलेस प्रभावलीचे मामलेकार अनत जोसी व गण जोसी मामलेचे हवलदाराचे पत्र सोमोवानायकास घेऊन आले की तुह्मी मामलेचे सरदेसाई आणि अनत जोसी व गण जोसी मामलेयाचे ज्योतिषी याचे तुह्मी आपले घरी ज्योतिष चालवणे त्या वरून सोमोवानायकी मामलेकर जोसी यास कसबे मजकुरी दुसरी घटिका दिल्ही त्या वरी मामलेदार जोसी दाहा पधरा वर्षे कार्य प्रयोजी कसबे मजकुरी देशमुखाचे घरी दुसरी घटिका घालीत होते त्या वर सोमोवानायक विज्यापुरास गेले साडेतीन वर्षे होते तेव्हा वामन जोसी व अनत जोसी नाइका बरोबर गेले त्याणी नाइकाचे आर्जव बहुत च केले त्याणी च्यार सहस्र लारी नायकास रीण दिल्ह सोमोवानायक कृतकार्य होऊन प्रभावलीस आले मग कोणएक प्रसगी मामलेकर जोसी या पासून नायका जवल अतर पडिले त्या वर नायकाचे व जोसीयाचे वैमनश्य जाहले मग नायकी गण जोसी यास रागे भरून सागितले जे आमचे घरी तुजला पच्याग देखील वाचावयास प्रयोजन नाही मग तो विषादी बहुत च जाहाला त्या वर सोमोवा नायकी आपले पुत्र विठल नाइक याची मुजी सगमेश्वरी केली तेव्हा मामलेकर जोसी आला नाही ते प्रसगी वामन जोसी व अनत जोसी याणी सोमोवानायकाची प्रार्थना केली जे आपण तुमचेथ१ (१ तुमचे + एथे = तुमचेये) सर्वकाल आहो स्वामीनी आपल्ये घरी ज्योतिषपणाचा मान आपणास द्यावा त्या वरी नायकी वामन जोसी व अनत जोसी यास सागितले जे मामलेचे जोसी दुसरी घटिका घालीत होते ते घटिका तुह्मी घालणे व गणपतीपूजन घेणे ऐसे नायकी सागितले त्या पासून कसबेचे जोसी दुसरी घटिका घालिताती पूर्वी त्या उभयताचा कलह जाहाला नाही विठलनाइक याचे वेलेस मामलेकर जोसी याणे सगमेश्वरच्या देशमुखाचे घरचे घटके विशई उपाध्ये व जोसी यासि पाच सात वर्षे कलह बहुत च केला की देशमुखाचे येथे आपली च घटिका ह्मणोन उपाध्ये व जोसी यासी प्रभावलीस नेविले हाते मग विठल नायकी उपाध्येयासी मामलेकर जोसी याचा कथला च नाही ह्मणोन उपाध्यास निरोप घरास जावयास देविला मामलेकर जोसी व कसबेकर जोसी या उभयताची समजाविसी आपण करिता ह्मणोन दिवाणातून सोडऊन आणविले समजाविसी करीत होते परतु दोघे समजत ना मग नायकी घटिका अमानत केली मागती याचा कलह वारावा तो विठलनाइक शात जाहाले येका वर्षान मामलेकर गण जोसी हि शात जाहले त्या वर तो कलह तैसा च राहिला पुढे मामलेकर जोसी सगमेश्वरास कार्यप्रयोजनास आले नाहीत त्या उपर केशव नायकी रगोवा नायकाची मुज व सोनाबाईचे लग्न सगमेश्वरच्या घरी केले आपाजी बलाल यासि दिल्ही आपण कन्यादान केले तेव्हा उपाध्ये व जोसी या करवी दोन घ (टिका आणविल्या?) आलीकडे रगोबा नायकी आपले पुत्राचा ++++++ सगमेश्वरी केला त्या पासून कसबे सगमेश्वरी घटिकेचे प्रयोजन जाहाले तरी जोसी उपाध्ये दोन घटिका घालीत आहेत रगोवानायकाची कन्या मनुबाईचे लग्न सगमेश्वरी जाहले राजश्री कृष्णाजी आपाजी नाफडे यासी दिल्ही तेव्हा उपाध्ये जोसी याणी दोन घटिका घातल्या जोसी याणी उपक्रम केला होता की कालसाधना आपले घटिकेवरी करावी लग्नपूजा दोघास द्यावी ऐसे बोलत होते मग कृष्णबाई याणी प्राचीन स्तीत सागितली जे हा कालवर सगमेश्वरी आपले घरी दोन घटिका चालिल्या पूर्वी उपाध्ये गोलवलकर व मामलेदार अनत जोसी व गण जोसी घटिका घालीत होते विठलनायका आलिकडे उपाध्ये गोलवलकर व कसबे सगमेश्वरचे जोसी ऐसे दोन घटिका घालितात ऐसे सागितले त्या वरून मनूच्या लग्नात दोन घटिका घातल्या खेडेगावी देशमुखानी काय केले तरी उपाध्ये गोलवलकर याची येक च घटिका चालत आली आलाकडे बचीचे लग्न सगमेश्वरी जाले तेव्हा उपाध्ये व जोसी याचा प्रथम कलह जाला तेव्हा राजश्री कृष्णाजी भास्कर याणी उभयतास निराले ठेऊन सप्रे पुराहित या करवी घटिका घालविली दादोबा व अतोबा याच्या मुजी कुल्यात जाहाल्या तेव्हा घटिका उपाध्येयाची च घातली या प्रोl पुरातन स्थीत चालत आली आहे ह्मणोन विष्णुभटी करीणा लिहोन पाठविला व तिमाजी कृष्ण याणी हि या च प्रोl सागितले व पुतभट व वासुदेवभट सप्रे याणी तीर्थरूपाचे मुजी पासून याच प्रोl करीणा सागितला ऐसे आजीवर चालत आले आहे पूर्वी उभयता मध्ये कलह जाहाला नाही बचीचे लग्न जाहाले तेव्हा मात्र कथला जाहाला ऐसियास पुढे कथला न व्हावा व कलह तुटावा या निमित्य बाल जोसी सौदागर व सदासीव जोसी यासि ठेऊन घेतले त्यास बाल जोसी याणी कथला निमित्य सदासीव जोसी यास टेऊन आपण निरोप घेऊन गेले विष्णुभटाचे पत्र यावयास विलब लागला ह्मणोन सदासीव जोसी याणी चऊ दिवसाचा नेम करून पत्र लेहून देऊन घरासि गेले त्यास व इतर जोसीयास दोन चार वेल लिहिले परतु ते हजीर होत ना सदासीव जोसी विशालगडास गेले ऐसियास पूर्व वर्तमान मनास आणिता जोसियासि सदरहू घटिकेचा कलह तुह्मासी करावयासि सबध नाही तुह्मी पुरातन कसबे मजकुरी आमचे घरी घटिका घालीत आले आहा हा सर्वाचे मते आहे याप्रोl तुह्मी कसबे मजकुरी आमचे घरी घटिका व ग्रहपूजन व नूतन पच्याग चालविता त्या प्रोl चालवणे ये विसी हे पत्र तुह्मास दिल्हे असे जाणिजे तुह्मी ये विसी चित उद्विग्न न करणे मोर्तब आहे

दस्तुर सोमाजी नरसी करकरे

लेखांक २१७                                                                                                                               १६१९ फाल्गुन वद्य २                  
माहाजर बितेरीख १५ माहे साबान सुहुरसन समान सितैन अलफ बिहुजूर हाजीर मजालसियानी → पुढे वाचण्यासाठी इथे क्लीक करा

हे मुख्य करून या विदमाने जाहाला माहाजर ऐसाजे आराधे व ताटे व थिटे यास कारकीर्दी माजी मोकासाई पंढरीपंडित तबीब याचे कारकीर्दीमधे क्षेत्रमजकुरीचे जोतीस व कुलकरणाबदल गरगशा लागल्यावरी पंढरीपती मिरासी अमानत केलिया होत्या त्या बार निसबत हाली मिरासी अमानत करून हरदो वादियासी फर्माविले की आपला निवाडा करून घेणे मग बहिरोबा थिटा गैरहजीर होउनु कृष्णाराध्याच्या घरावरी पडोन जखमी करून लुटून घेउनु गेला त्यावरी हुजुरून हरदो वादियास परगणे आंबेजोगाई मायथल करून पाठविले त्यानी भातागळीस पाठविले तेथून ताटे व थिटे पळोन आले आराधे गोविंद थळपत्र घेउनु आला निवाडा करावा तो क्षेत्रास खाने अजम अफजलखानाची तसवीस लागली ताटे व थिटे याणी विठल आराध्याचा खून करून मोगलाईमधे ता। करकब मामले परिएडा अस्रा करून दावे करून लागले यावरी ताटे व थिटे मजकूर याचा जमानदारा सिदोवा बडिवा हुजूर आला होता तो गोविंद आराधे यानी पदरी धरिला त्याने ताटे व थिटे यास मामले परिएडा उभे करायचा नेम केला गोविंद आराधेयास हुजुरून परिएडियास पाठविले परिएडे मायथळा करून नगरास गेले नगरकरी हरदो वादियाच्या ताकरीरा व नेमउत्तरेयाची तालिका क्षेत्रास पाठविले व नगरकरी क्षेत्रास पत्र लिहिले की साक्षमुखे तपसीलवार तकरीराचा झाडा पाठवणे ह्मणौउनु त्यावरी क्षेत्रीचे कागद नगरास गेले तेथे बहुत दिवस होते सेवटी हरदो वादी क्षेत्रास आले आराधे हुजूर एउनु चिरपत्र व मामले परिएडाचे पत्र दाखविले मग आह्मी शफत घालून नगरकरास पत्र पाठविले जाब आला की क्षेत्री होउनु दुकलम दोनी कागद आले साक्षमुखे तकरीराचा झाडा नाही याबदल अमृतेस्वर नेमिला व आणीक थळासी पाठवीत होतो अगर आह्मी पाच जण सागून ते आइका ह्मणता तिही गोस्टीस ताटे थिटे राजी नव्होती मग चिरपत्र फिराउनु दिल्ही ह्मणौउनु त्यावरी ताटे व थिटे यानी सिमगियामधे आराधेयासी कथळा करून पळोन गेले पेडखानापूर आसरा करून दावे केले आराधेयास थळास बोलाविले मग हजरून परगणे रायबाग थळ नेमून पाठविले गोविद आराध्या रायबागेचे पत्र घेउनु हुजूर आला तो ताटे व थिटे हुजूर आले त्रिपुरदास परडेयाचे पत्र आहे ह्मणौउनु तालीक दाखविली गोविंद आराध्याने चिरपत्र व नगरीचा जाब दाखविला मग सदरहू अमलदारवा मनास आणून ताटे व थिटे यास सांगितले जे चिरपत्र व नगरीचा जाब एउनु दोनी अडीच साले जाहाली व तुह्मी आणीक दावे व थळे केली आता कागद आहे ह्मणता तरी मायथळी आराधेयास व याचा जमानदारास दखल न करिता त्रिपुरदासे कागद कैसा दिल्हा व तुह्मी कैसा घेतला आता हे मिरासीचे काम आहे तरी उभयता वादी गोतामधे जाउनु कागद रुजू करून निवाडा करून एणे ह्मणौउनु त्यावरी ताटे-थिटे गैर-हाजीर जाहाले दावे करून कोळी मारिला बाजार लुटून लोक जखमी करून गाव खराब केला पुढें कारतिकी जात्रा जवळी आली जरूर जाहाले कामावरी नजर देउनु ताटे व थिटे यानीं जैसा कौल व सनदी कागद मागितले तैसे देउनु गावात आणिले जात्रा जाहालियावरी आपाजी नागनाथ हवाले जात्रा याबराबरी ताटे हुजूर आले व गोविंद आराधे हुजूर होता उभयता वादी हाजीर मजालसीस एउनु आपली हकीकत सांगितली ते मनास आणिली व नगरीचा तकरीरा उभयताचा मनासी आणिल्या बितपसील → पुढे वाचण्यासाठी इथे क्लीक करा

हे नेमउत्तरे मनासी आणिली त्यावरी नगरकरी पंढरपुरकरांस कागद लिहिला होता तो मनासी आणिला लिहिले आहे की क्षेत्रीचे व्रितीवत ब्राह्मण व बलुते व बाजे जुदा व पुरातन तीर्थवासी ब्राह्मण यामधे व्रीधव्रीध सत्यवादी सदाचार जे असतील त्यास देवासन्मुख अथवा चद्रभागेस बैसऊन तीर्थ तुळसी मस्तकी घालून दोनी तकरीरा वाचून दाखऊन शफत घालणेत येते ते शफथा ऐसे शफत घातलियावरी ते आपले सत्य स्मरोन जे बोलतील ते तपसीलवार तकरीरा व झाडा पाठवणे ह्मणौउनु त्यावरी क्षेत्रीची सडी मनासी आणिली ते दुकलम दोनी कागद साक्षमुखे तकरीरा व झाडा नाही नेमउत्तरे तरी इतके च पाहून सभासद ज्यास खोटे करितील त्यास पंढरीची व्रिती समंध नाही म्हणौउनु आहे या उपरी उभयता वादियास सदरहू मजालसी बोलिले जे आपलाली तकरीर खरी करून देणे मग गोविंद आराध्याने पुरातन कागदपत्र दाखऊन कलमाचे कलम रुजू करून आपली तकरीर खरी करून दिधली राईचे बोरगावी रवा नागणा आराध्येयाने जितिला मिरासी पहिला मान व विडा टिळा व अस्टाधिकार बिता।

वेव्हार           अग्निकार्य               प्रायश्चित्त            निर्णयविचार
ब्रह्मत्व          आचारत्व                 जोतीस               कुलकर्ण

व याचे अंगभूत जे काय आहे ते जिंतिले पिलंभट ताटेयाने रवा व सदरहू मिरासी हारविल्या ऐसे रुजू करून दिल्हे हाजीरमजालसीस आराधेयाची तकरीर खरी जाहाली याउपरी पहिला मान व विडा टिळा व अस्टाधिकार व त्याचे जे अंगभू आहे ते व हक्कलाजिमे व जाहिराण देवासन्मुख व चंद्रभागा हे आराधेयाची मिरासी आराधियाच्या हावाला केली असे ताटेयाचे वडील पीलंभटे अग्निमुखे मिरासी हारविलीया असता ताटे व थिटे जोरावारीने दावे दरवडे करून झोंबत झोंबत एताती आराधे बेमौवसर जाहाले रखमाजी अनंताचे कारकीर्दीमधे समजोन ४०॥४॥ वरिसे चालत असता पंढरीपंताचे कारकीर्दीस ताटे व थिटे जोरावार होउनु दिवाण बळ करून आराधे बेमौवसर मालबाजीने अलाहिदा जोतीस व कु --------

                                                                                                 (अपूर्ण)                                    

लेखांक २१६                                                                श्रीविठलप्रसन                                                  १६१८ श्रावण वद्य ३                     

माहाजर बेतरीख छ १६ माहे मोहरम क्षेत्र पढरपूर पा। कासेगाउ सु॥सन सन हजार ११०६ बि॥ हाजीर मजालसी बि॥

राघोजी गोपीनाथ                           नारोपंत अमीन क्षेत्र
सेखदार व संकराजी                        मजकूर
जाखदेउ कारकून क्षेत्र                                 
मजकूर                                       राघोजी

                                                महाजनानि क्षेत्र मजकूर

(येथून पुढे ११ ओळी गाहाळ झाल्या आहेत)

निवाडास राजी जाहाले मग बालक्रुस्ण चंद्रभागा + + + + + देवाचे पायरीपासी उभे राहून तुलसी कोवेरीचे हाती काढून दीधली कोवेरीस व कोवेरीचा घरातील भावास समंध नाही. ऐस जाहले बालक्रुस्णभटाचा वाडा त्याच्या हवाला केला असे कोवेरीपासी कागद असेली तो रद असे वाडाचे बाबे कावेरीस समंध नाही इचा गोत्रज कोण्ही उभा राहील त्यास बालक्रुस्णभटाच्या वाडियास समंध नाही आर्थेआर्थे समंध नाही बालक्रुस्णभटाचे घरातील भाऊ उभे राहातील त्यास बालक्रुस्णभट त्याचे समंध जे करितील वरकडाजण देयास समंध नाही हा माहजर सही पत्र वली सुमार २६ सवीस बि॥ पंढरी त्रिमल थिटे कुलकर्णी क्षेत्र मा। घरच भाढा १२ बारा रुपया पांडुरंगाच्यारीकडून याव

अनंताचार्ये उंब्रजि साक्षि पत्रप्रमाणे

रघुनाथभट देवले साक्षि                   उपेंद्राचार्य ढोले वाईकर
नारायणभट केतुरकर साक्षि             नरसिंदासभट्ट तोळ
णलक्ष्मभ देवले साक्षि                    व्यंकटभट देवले साक्षि
नारायणभट केतुरकर साक्षि            नरसींदाभट्ट तोळ
                                                 रडी गोविंदायो
                                                 शेषभट्ट टोळ साक्षि
                                      गोही

कोनेरी रघुनाथ बडवे                     सोमाजी जनार्दन ताटे
आउजी रायाजी बडवे                    पंढरी त्रिमल थिटे
रामाजी यलो बडवे                       गोपाल आराध्या
विठल गोपाल बडवे
गोविंद विठल बडवे
                                                                                       खंडावा पुजारा

लेखांक २१५                                                                श्रीविठलप्रसन                                                   १६११                     

                                                                                                    पंढरपूर

तीर्थस्वरूप राजमान्य वेदमूर्ति राजश्री माधवाच्यारे टोणपे 
क्षेत्र                         माहाराजाचे सेवेसी

सेवक गोंदजी व दताजी देसमुख व नीराजी नरसींह देसपांडे पा। कासेगाउ सु॥सन हजार १०९९ दंडवत अनुक्रमें साष्टांगनमस्कार विनंति उपरी आपण माहाराजासी परगणेमुले वरशासन होनु २ दोनी कबूल केले आहेती माहाराजासी वरसाचे वरसास पावते करून कृस्णातीरी दिल्हे आहे पारंपार चालऊन यास अंतर पडिणार नाही

वाग्दत्तं मनोदत्तं धारादत्तं न दियते । षष्टिवर्षसहस्राणि विष्टायां जायते कृमिः ॥१॥

लेखांक २१४                                                                                                                              १६०९ आषाढ शुध्द                       

                                                                                       
                                                                                            (फारसी मजकूर)

सके १६०९ प्रभवनाम संवछरे आशाढ सुध चौदासी तदिवसी बावकृस्टणभट बिन नागेशभट काले यासि पांडुरंगभट बिन नागोहरी याने लिहून दिधले ऐसे जे तु + + + पदरी धरिले ऐस जे आपण + + + परगणे करकब येथील पा + + + व पांढरी व काली हे रायाजी जनार्दन यास लेहून दिधली आपणास न पुसता आपली तकसीम व आपाजी सिवाजीची तकसीम मिरासी करून दिधली काय सबब ह्मणौउनु तरी आपणे उहाराचे सेत अर्जावरी आपणे व बापाने हि केले नाही ऐसे असता आपाजी काला याने आपणास हाक तकाचे लाविले त्यास आपणास करायासि ताकती नाही ह्मणउनु राजश्री रायाजी जनार्दन जागिरदार यापासुनु पैका न घेता उगे च लेहून दिधले ते वेलेसी तुमच्या काल्याचा दो तकसिमेचा उजूर केला तेधवा त्रिबक बडिवा व नीरा आराध्या बोलिला जे त्याचा भाऊ भिकाजीची आमची आणभाश जाली आहे आह्मी दीधलीयाने तीही दिधले च आहे ऐसे बोलिले हे राजश्री जागिरदारास हि विदित असे व त्यास हि पत्र लेहून दिधले आहे जे याच्या दोन्ही तकसीमा येही दीधल्या नसता आपण स्वहस्त केले तरी माहाराजे याचे यासि फिराउनु देणे ह्मणउनु पत्र लेहून दिधले आहे जे याच्या दोन्ही तकसीमा येही दीधल्या नसता आपण स्वहस्त केले तरी माहाराजे याचे यासि फिराउनु देणे ह्मणउनु पत्र लेहून दिधले असे आपण हि राजश्री जागिरदारापासी जाउनु सोडउनु देउनु यासि वाइदा मार्गेस्वरी पौर्णमासीचा केला असे मी वाइदियास + + + तरी आपला बाप नागो हरी सोडउनु घेईल हे लिहिले सही स्वहस्त पांडुरंग बिन नागो हरीभटी आपाजी बिन नारो हरीभटी स्वहस्त

लेखांक २१३                                                                                                                                १६०९ वैशाख शुध्द ३                       

सके १६०९ प्रभवनाम संवत्छरे वैशाख सुध त्रितीया अदीतवासर सु॥ सबा समानीन अलफ सन १०९५ कारणे राजश्री त्रींबक काकाजी व राघो काकाजी यासि होनाजी बाबाजी व नागोजी बाबाजी देसकुलकर्णी का। सांगोला पा। माण लेहून दीधले पत्र ऐसे जे आका। भालवणी व ह्मैसवड व का। कसेगाऊ हे आपले वतने आहेती ते एरीसदार रेडून खाताती ऐसीयासि आपण सोडवावी तरी आपणापासि सोडवाविया ताखत नाही या करिता तुह्मास पाठेबा केले असे तरी आह्मी तीन्ही वतनाचे देवखत करावी तुह्मी आमची पाठी राखावी व जे खर्च दरबारी पडेल तो आपणे द्यावीयासि समंध नाही तो दरबारी खर्च तुह्मी खुद देऊन वतने सोडवावी त्यामधे जे वतन साधून येईल त्यामधे नीमे देसकुलकर्णा तकसीम देऊ तुह्मी आमचे शर्ती मर्बीनसी पाठी राखावे आपणापासोन लिहिल्या प्रा। अतर पडणार नाही हे आपले कुलस्वामी साक्षे असे व पूर्वजाची आण असे हे पत्र लिहून दीधले सही यासि मान व नाव आमचे व बिकलम आमचे असे व रुमाल पान तश्रीफ पानमान नीमे तुमचे आमचे असे हे लिहून दीधले सही ता। छ १ रा।खर

बि॥ होनाजी बाबाजी व नागोजी बाबाजी देसकुलकर्णी