१ नारो बापूजी पोंक्षे यास काळपुळी होऊन देवआज्ञा जाली मित्ती कार्तिक वा। १३ शके १७१३; पुढें त्यांचे चिरंजीव बळवंतराव नारायण कारभार करीत होते.
१ नीलकंठराव यांस क्षयाची भावना होऊन दोन वर्षे दुखणें जाहालें सबब समाचारास नाना फडणीस व हरीपंत फडके आले तेव्हां सांगितलें कीं श्रीमंतास विनंति करून दाहा बिघे जमीन इनाम ब्राम्हणास द्यावयाकरितां देवावी त्यावरून त्याणीं श्रीमंतांस विनंति करून दाहा बिघे जमीन बाम्हणीस देवविली त्याचें इनामपत्र आपले नावें करून घेऊन ब्राम्हणास दिल्ही. नंतर कार्तीक शु।। १३ शके १७१४ देवाज्ञा जाली. सौ। पार्वतीबाई याणीं सहगमन करते वेळेस सांगितलें जे आमचें गयावर्ज्यन तीन वर्षांत करावें व चिरंजीव नाना लाहान आहे त्यास अंतर देऊ नये. सर्व मुलें मातोश्री काकूबाई याचे स्वाधीन करून सहगमन केले.
१ नीलकंठराव याचा काल जाल्यानंतर गोविंदराव तात्या यांस नाना फडनीस याणीं श्रीमंत सवाईमाधवराव यांस विनंति करून बहुमान वस्त्रें चार सनगें व कंठी मोत्याची दिल्ही व सरंजाम पूर्ववत् प्रमाणें करार करून देऊन तैनातजाबता करून दिल्हा व निसबतीस अंबारीचा हत्ती दिल्हा शके १७१४. कारभारी बळवंतराव नारायण पोंक्षे.
१ चिरंजीव सौ बहिणाबाई यांचे लग्न शके १७++. विश्वनाथ जोशी सातारकर यांचे पुत्रास दिल्ही.
१ स्वारी खर्डे श्रीमंताबरोबर शके १७१६ मोगल मोडून श्रीमंतास यश मोठें आलें व मौ।मुलुख कारभारी व छत्तीस लक्षाची जाहागीर घेऊन आले.
१ चिरंजीव सौ। ताईचें लग्न शके १७++. भास्कर हरी पटवर्धन याचे नातवास दिल्ही.
१ श्रीमंत सवाईमाधवरावसाहेब यांची कृपा बहुत संपादन केली नंतर श्रीमंत दिवाणखान्यातून पडून देवाज्ञा जाली मित्ती आश्विन शुद्ध १५ शके १७१७.
१ श्रीमंत बाजीरावसाहेब व अमृतराव व चिमाजीआप्पा यांस पुण्यास नानाफडणीस वगैरे कारभारी याणीं आणिलें नंतर राज्याची वस्त्रें देवऊन राज्य करूं लागले शके १७१८ माघ वा। ३.
१ हरीपंत नाना यांची मुंज शके १७१++.
१ गोविंदराव तात्या याचें दुसरें लग्न सौ। गोपिकाबाई यास क्षयाची भावना जाली सबब केलें शके १७१+. ज्येष्ठमास बापू वाडके(दे?)कर यांची कन्या केली नांव सौ रमाबाई ठेविलें.
१ सौ गोपिकाबाई गोंविंदराव तात्याची प्रथमस्त्री यांस क्षयाची भावना होऊन वाईंत कृष्णातीरीं देवआज्ञा झाली मिति माघ वा। १२ शके १७++.
१ हरीपंत नाना याचें लग्न शके १७++ गणपतराव मेहेंदळे यांची कन्या केली नाव सौ लक्ष्मीबाई ठेविले.
१ नाना फडणीस यांस शिद्यानीं कैद केलें सबब नानाकडील आरब वाड्यांत शिरले त्याणीं खराबी फार केली शके १७++. वाडयांत आरब शिरले ते न निघे सबब शिंद्यानीं वाडयास तौफा लाविल्या.
१ श्रीमंत बाजीरावसाहेब राज्यावर आल्यापासून खराबी बहुत जाली
         १ सरंजामपट्या वगैरे ऐवज बहुत घेतला
        १ नानाफडनीस यांचा काल जाल्यानंतर निमे सरंजाम नेमणुक व गांव जप्त केले
        १ अंबारीचा हत्ती निसबतीस होता तो हि घेतला.
      ----
       ३

१ श्रीमंत दादासाहेब व नारायणरावसाहेब यांचें वांकडें पडून गर्दीत नारायणरावसाहेब मारले गेले. नंतर दादासाहेब याणीं शिवरामभाऊ यांस खासगीची वस्त्रें दिल्हीं.

१ श्रीमंत दादासाहेब हैदरचे स्वारीस गेले; मागें मातोश्री गंगाबाईसाहेब गरोदर होती त्यांस पुरंधरी कारभारी नाना फडनीस व सखारामपंत बापू यांणी नेऊन ठेविली नऊ मास जाल्यानंतर सवाईमाधवरावसाहेब यांचा जन्म जाला मिति आ वैशाख शु।। ७ शके १६९६ नंतर पुढें कांहीं दिवशीं नीलकंठराव यांस तैनात नाना फडणीस व सखारामपंत बापू याणीं करून देवऊन सरंजाम दिल्हा व अंबारीचा हत्तीसुद्धां दिल्हा.

१ पागा व बाग आहे तेथें नवें घर बांधून शिवरामभाऊ यांसीं गोडीगुलाबीनें विचारून घरी येऊन राहिले सौ। पार्वतीबाई लहान सबब मातोश्री राधाबाईकाकू ही नागपुरीं माहेरी होती त्यांस पूर्वी आणून आपले जवळ ठेविली

१ नीलकंठराव यांस पुत्र व कन्याः-
         १ गोविंदराव तात्या यांचा जन्म : इंग्रजाचे पळणीस पांडवपाडीस गेले तेथे शके १७०२ माघ वा। १४
         १ सौ। आनूबाईचा जन्म शके १७ ++
         १ सौ बहिणाबाईचा जन्म शके १७ ++
         १ सौ ताईंचा जन्म शके १७ ++
         १ हरीपंतनानाचा जन्म शके १७१२ श्रावण शुद्ध ७
       ----
        ५

१ हरी शिवराम यांचा उत्तरविधी पाटठाणी भीमातीरीं करविला.
नंतर मातोश्री काकूबाई यांस माहायात्रा करविली शके १७०८
१ गोविंदराव तात्या
     १ मुंज्य शके १७०८
    १ लग्न वाईंत रामचंद्रराव रास्ते यांची कन्या केली शके १७१२ फाल्गुनमास शुद्ध १०; समारंभ मोठा जाला.
   ---
   २

१ सौ। आनूबाईचें लग्न शके १७१०
गोविंद भटजी निदसुरे यांचे पुत्रास दिल्ही समारंभ मोठा जाला.

१ नीलकंठराव यांणी महत् कृत्यें केलीं
         १ श्रीरामेश्वरदेवापुढील सभामंडप व भोंवतालचा फरस व विहिरीची कड व दरवाजा
         १ मौजे पाटेणाण ता। सांडस येथें श्रीनागेश्वरदेव आहे त्याचें देऊळ बांधिलें.
         १ नांदते वाड्याचा पुढील चौक दिवाणखानासुद्धां नवा बांधिला शके
         १ नांदते वाड्या लगत दुकानें निमे बांधिली. [१७११.
         १ शके १ चे सालीं नारो बापूजी पोंक्षे यास घर बांधावयास जागा रामेश्वरचे दक्षिणेकडील दिल्ही.
         १ किरकोळ लहानमोठीं कामें
         १ ब्राम्हणास घर बांधून दिल्हें.
      -----
        ७

१ पुण्यांत जागा नवी संपादन करून बाग व पाया दुकानें बांधलीं
१ श्रीरामेश्वरदेवाचे देवालय नवें बांधिलें
१ कोकणांत मौजे जुवाठी हा गांव इनाम करून घेऊन सनदेंत पांच नावें करून घेतली
१ कसबें पैठण व पंथेवाडी येथील कुणकर्णी खा।।
१ बाळाजीपंत फडके हे कारभार करीत होते त्यांनी व्यवहार कुरून बहुत बुडविलें व लोकाचें देणें हि बहुत केलें खराबी फार जाली फडके वीष खाऊन मृत्यु पावले.
१ पुणें जळालेनंतर पागेंत येऊन राहिले तेथें दिवाणखाना व तांब्याचे पत्र्याचा बंगला बांधिला. रुजू लोखंडी कल्हेदार पत्र्याचा बंगला
१ बाळाजीपंत फडके यांची तोहमत मोठी पडली त्याबदल शिवरामपंत आप्पा व जिवाजीपंत आण्णा यांणी सांगितले जे तुमचे व्यवहार मोठे व तोहमती हि मोठ्या त्यास तुमची जमा व तुमचें देणें तुम्हीं संभाळावे. त्या दिवसापासून विभक्त.
१ गोविंद शिवराम तात्या यास पुत्र व कन्या
            १ नीलकंठराव याचा जन्म शके १६८० फालगून
            १ सौ कुसाबाई वडील रघुनाथराव गद्रे यास दिल्ही
          ----
           २

१ नीलकंठराव याची मुंज
१ नीलकंठराव याचें लग्न शके कृष्णाजी बहिरव थत्ते यांची कन्या केली. नांव पार्वतीबाई ठेविलें.
१ मोठीं मोठीं कृत्यें लिहिलीं शिवाय किरकोळ बहुत कृत्यें आहेत.
१ गोविंद शिवराम तात्या दादासाहेब यांजकडे जाण्याबद्दल प्रस्थानानें बागेंत राहिले तेथें काळपुळी जाली सबब माघारे घरीं येऊन रुप्याची तुला केली नंतर काल जाला; मिति चैत्र वा। १२ शके १६९४ चे सालीं सौवती गोपिकाबाई याणीं सहगमन केलें. श्रीमंत थोरले रावसाहेब बहुत कष्टी जाहाले. ते वेळेपासून पुढें कारभारी नारो बापूजी पोंक्षे होते.
१ गोविंद शिवराम तात्यांचा काल जाल्यावर श्रीमंत कैलासवासी माधवरावसाहेब याणीं नीलकंठराव यांस वस्त्रें व चौकडा बहुमान दिल्हा; त्यांजकडील वकिलीची कामें पूर्ववतप्रमाणें कायम ठेविलीं. नीलकंठराव लहान सबब नारोपंत पोंक्षे बोलणीं बोलत होते.
१ नीलकंठराव लाहान सबब नारोपंत पोंक्षे कारभार करीत होते. नंतर थोरले रावसाहेब यांस दुखणें लागून थेउरास काल जाला मातोश्री रमाबाईसाहेब याणीं सहगमन केलें नंतर श्रीमंत नारायणरावसाहेब यांचे कारकिर्दीत घरचिंतना. अनंतराव जिवाजी व पांडुरंग शिवराम यांसीं कलह लागला. हिंदुस्थानचे घाड्यावरून नारोपंत यावर गर्दी केली तेव्हां नीळकंठराव यांस उरांत तरवारीचा गाभ्या लागला नंतर ते वेळेस पोंक्षे यास मातोश्री गोदूबाई यांणीं विचारलें कीं शिवरामभाऊची वाट काय त्यावरून रायास व भाऊ ऐसे उभयतांस रात्रीं घेऊन परशरामभाऊ पटवर्धन यांचे घरीं येऊन राहिले. नंतर पहिला वाडा सरकारवाड्यासन्निध आहे पुणें जळालें तेव्हां जळाला होता तो नवा बांधिला होता तेथें उभयता येऊन राहिले.

१ हरी शिवराम भाऊसाहेब यांबरोबर पाणिपतास गेले होते तेथें लढाईत राहिले ठिकाण लागलें नाहीं शके १६८२ त्यास स्त्रिया दोन
     १ लक्ष्मीबाई
     १ राधाबाई
    ---
     २

१ पांडुरंग शिवराम परशरामभाऊ पटवर्धन यांजकडे होते व पंढरपूरचें सवस्थान व मौजे कयवल्ली येथील वहिवाट करीत होते पुढें दुखणें होऊन काल जाला
अशाढ व।। ४ शके १७२० त्यांस पुत्र व कन्या
         १ रघुनाथराव
         १ शिवरामपंत आप्पा
         १ कन्या सौ। विठाबाई अंध
       ----
        ३

१ आनंदराव जिवाजी जिवाजीपंत अण्णाचा काळ जाल्यानंतर खासगीचा कारभार शिवरामभाऊ लाहान सबब करीत होते पुढें श्रीमंत थोरले रावसाहेब यांची कृपा बहुत संपादन केली पुढें शिवरामभाऊ यांस खासगीचीं वस्त्रें दादासाहेब याणीं दिल्हीं पुढें उपजीविकेस किल्ला सिहीगड व सरंजाम दिल्हा नंतर पुढें बाजीरावसाहेब यांच अमलांत काल जाला शके त्यास पुत्र केशवराव

१ गोविंद शिवराम तात्या याणीं आपले स्वपराक्रमानें श्रीमंत नानासाहेब यांची कृपा चांगली संपादून कारकुनीचा पेशा एकीकडे ठेऊन मुछ्दगिरीचें काम करून कारभार करूं लागले पुढें नानासाहेब यांचा काल जाल्यावर माधवरावसाहेब यांची हि कृपा चांगली संपादून अंबारीचा हत्ती नानासाहेब यांचे वेळेस व स्वाराचे सरंजामास गाव मौजे हिपरगी दिल्हा जातीस तैनात करून देत होते परंतु घेतली नाहीं श्रीमंत दादासाहेब व रावसाहेब यांचे मध्यस्ती नेहमी बोलण्यांत होते व वकिलाती होत्या इंग्रज व होळकर व भोसले व नबावाकडील रुकनतदौला यांजकडील ऐसे वकिलातीची कामें होतीं मुंबईस कामाकरीतां एक दोन वेळा गेले होते. श्रीमंतांबरोबर स्वा-या बहुत केल्या स्वराज्यांत व परराज्यांत सर्वांवर कृतोपकार बहुत केले घरगुती कृत्यें

जिवाजीपंतअण्णा आप्पा काशीस गेल्यानंतर खासगीचें काम करीत होते लौकिक मोठा संपादून पुढें मृत्यु पावले फालगुन ११ शके

शिवरामपंत आप्पा व जिवाजीपंत अण्णा पूर्वी नारायणराव घोरपडे इचलकरंजीकर यांचे पदरीं होते बाजीराव बल्लाळ पेशवे यांची बहीण आनूबाई नारायणराव घोरपडे जोशी यांचे पुत्रास दिली ते समई घोरपडे याणीं शिवरामपंत आप्पा यांस बाजीराव यांचे हातीं दिलें रोजगार चांगला सांगावा म्हणून सांगितलें यावरून बाजीराव साहेब याणीं शिवरामपंतआप्पा यांस प्रथम मौजे पाडळी प्रा। वाई संमंत कोरेगांव येथील कमावीस सांगितली नंतर सातारियांतील वाड्याचें काम सांगितलें कुटुंब कापशीस होतें तें पाडळीस आणिले पाडळींत घर नवें बांधिलें सातारियांतील वाड्याचें काम चांगले मर्जीजोगें केलें सा। पुणियांतील वाड्याचें काम सांगून खासगीचें काम सांगितलें शके १६५४ परिधावीनाम सनसलास सलासीन मया व अलफ श्रावण वा। ५ स वाड्यास प्रारंभ केला खासगीचें काम जाल्यापासून नवरात्राचा उछाह करूं लागले

१ रघुनाथ शिवराम यांचा जन्म कापशीस जाला शके
१ गोविंद शिवराम तात्या यांचा जन्म पाडळींत जाला शके
१ हरी शिवराम याचा जन्म
१ काशीबाई यांचा जन्म काशीत जाला शके
१ पांडोबाबाबा यांचा जन्म पंढरपुरीं जाला शके १६
१ खासगीचा कारभार शिवरामपंत आप्पा करीत होते बाजीरावसाहेब यांचा काल जाला नंतर बाळाजीपंत नानासाहेब यांचे हातीं चिरंजीवास व जिवाजी पंत अण्णा यांस देऊन आपण निरोप घेऊन श्रीकाशीस गेले तेथें अग्निहोत्र घेतलें यज्ञ केला सर्वस्व दान केलें नंतर देशीं येऊन पंढरपुरी राहिले तेथें वाडा व संस्थान श्रीपांडुरंगाचें करून राहिले नंतर श्रीमंतानीं गाव संवस्थानचे खर्चीस मौजे कवयली दिल्ही खासगीचे काम जिवाजीपंतआणा करीत होते पुढें शिवरामपंतआप्पा पंढरपुरी मृत्यु पावले शके
      १ शिवरामभाऊ यांस खासगीचीं वस्त्रें श्रीमंत दादासाहेब यांणी दिल्हीं शके १६९५ अश्वीन शु।। २ पुढें भाऊनीं श्रीमंत सवाई माधवराव यांचे
         अमलांत अंबारी हत्ती व राजश्री किताब मिळविला वाड्याचा चौक पुढील बांधिला पुढें भाऊस दुखणें लागून काल जाला शके
      १ शिवरामभाऊ यांस पुत्र नारोपंतआप्पा यांस खासगीची वस्त्रे श्रीमंत सवाई माधवराव याणीं दिल्हीं पुढें श्रीमंत बाजीराव साहेब यांचे
         अमलांत दुखणें लागून मृत्यु पावले शके १७ पुढे नकल मित्ती भाद्रपद शु।। १४
      ----
     २

                                                        पत्रांक ८२                                                                                                         

                                                    श्री                                                                                                                    

भानमाजी लिमये मूळपुरुष यांस पुत्र बाळाजीपंत यांस पुत्र २
गणेशपंत                                                                                 कृष्णाजीपंत
यांस पुत्र २                                                                               यांस पुत्र ३
१ शिवरामपंतआपा                                                                    १ रामचंद्रपंत
१ जिवाजीपंतअण्णा                                                                  १ जोतीपंत
१ चिटकाबाई रामचंद्र हरी  पटवर्धन यास दिली                                १ बाळाजीपंत
                                                                                             ४ बहिणी
------                                                                                    ----
३                                                                                           ७

शिवरामपंतआप्पा                                                                  जिवाजीपंतअण्णा
यांस पुत्र ४                                                                            यांस पुत्र ३
१ राघोपंत दादा वडील स्त्री आनंदीबाई यांस                                 १ आनंदराव
१ धाकटी स्त्री गंगाबाई यांस                                                     १ बळवंतराव नकल
               १ गोविंद शिवराम                                                    १ त्रिंबकराव नकल
               १ हरी शिवराम                                                        ३ बहिणी
               १ पांडुरंग शिवराम                                                  ----
               १ काशीबाई त्रिंबकराव मामा  पेठे याचे पुत्रास दिल्ही       ६
          ---------
              ४                                             
                                                                                                              आनंदराव यांस पुत्र ३
                                                                                          १ गणपतराव नकल
                                                                                          १ केशवराव
                                                                                          १ गोपालराव नकल
                                                                                                            -----
                                                                                         ३

                                                                                               पत्रांक ८१                                                                                                         

                                                                                     श्री                                                                                                                    
पु।। विनंति उपरि बनिया देता नहि पुरा तोल अशी गोष्ट आम्हीं लिहिली की मी थोडेसें जानूबरोबर सांगोन पाठविलें म्हणून तपशिलें लिहिलें नाहीं तर प्रयोजन नाहीं खासगी सरंजाम आबाचा त्याचा प्रकार कलमबंदीनें लिहिला आहे त्यास देवळाचे कुसाचें काम जाहालियावर कसर राहूं लागली तरि सरकारची च आहे अंतर कोण करील जें आहे तें खावंदाचें आहे परंतु चाकरी स्वच्छतेनें घेतली तरी सर्व हि द्यानतदारीनें होईल आम्हांस न सागावें हरी गोपाळ बरे सकार बरे हें च ध्यानांत खावंदाचे भरलें असलें तरीं बहुत उत्तम आम्हांस प्रयोजन नाहीं आमच्या मुलाचें कपाळ त्याचें त्याजबराबर दुस-यानें कारभार करावा आपण पाहावें आणि पुढील आषा धरावीं हें अयोग्य आम्हांस काहीं आशा नाहीं एक मान पाहिजे त्यास चिरंजिवाचे हातें काम घेतील तरी रदबदी व सर्व करून दाखऊं नाहीं तर काहीं नलगे खातरेस येईल तें करोत या पत्राचें उत्तर पाठवणें श्रीमंताशीं एकांती बोलणें असें असेल तर खोलून बोलणें जर निव्वळ मर्जी चांगली आढळली तरीं हीं पत्रें दाखविलीं तरी चिंता नाहीं मग चिंता काय आहे परंतु खावंदानी आमचामात्र आशय घ्यावा पत्रे पाहावी आणि मग चितांस येईल तें करावें असें मात्र आम्हासीं नसावें तुम्हास पुर्ते दृढ कळलें तरी पत्रें दाखवणे नाहींतर काम नाहीं सारांश पथकाचा सरंजाम सर्व कढून हजुर ठेवावा पागेस मात्र सरंजाम देऊन चाकरी घ्यावी खासगी सरंजामांत संसार खर्च देवणे व + + करवावें यांत कसर राहील ती सरकारची चाकरी चिरंजिवाजवळून घ्यावी हें मनांत आहे जाहालें तरी असें व्हावें न होय तरी खातरेस येईल तें करोत कांहीं नलगे हे विनंति

                                                                                               पत्रांक ८०                                                                                                         

                                                                                     श्री                                                                                                                    
राजश्रिया विराजित राजमान्य राजश्री तात्या स्वामी गोसावी यांसी
पोष्य त्रिंबक सदाशिव कृतानेक नमस्कार विनंति उपरि येथील कुशल जाणून स्वकीयें कुशल लेखन केलें पा। विशेष इकडील वर्तमान तर हैदरनाईक जडेहणवटीवर छावणी करून आहे श्रीमंत फौजसुद्धां मुदगल सरकारांत जावें चार रुाो मिळवावें या उद्देशें सावनुराकडून निघून आठदहा मजली पुढें आले गोपाळराव गोविंद रखवालीस सावनूरच्या ठेवले सावनुरकर नबाब समागमें च आहे मुरारराव दौलतराव बराबर च आहेत इतक्यांत हैदरनाइकानें संधी पाहून कूच करून बंकापुरास आला सावनूर घ्यावें या उद्देशें आला गोपाळरायानीं शहरची बंदोबस्ती चांगली च करून आहेत सावनुरास पठाण वगैरे माणूस पांच सात हजार चांगले च आहे गोपाळराव हि चांगले च शहराबाहेर येऊन उभे राहात मग हैदरनाइकाचे लोकांनी सांगितलें कीं किल्यावर चालून गेल्यास परिणाम ठीक नाहीं मग दगा करावयासीं वोढ्यांत दबा धरून बसला गोपाळराव पुढे सरले म्हणजे गाठावें दगा करावा हें वर्तमान त्यास कळलियावर हे हि थबकून राहिले श्रीमंतांस ताबडतोब लिहून पाठविलें कीं लौकर फौजसुद्धां यावे यानीं हि रोख फिरविला माघारें कूच केलें मग हैदरनाइकास कळलियावर कूच करून जडेहणवटीवर गेला गोपाळराव तेथें च आहेत नारो शंकराची फौज तेथे पाठवली आहे रास्ते यांची फौज विठ्ठल शिवदेव खासा सावनूरच्या आसपास मदतीस आहेत श्रीमंत गजेंद्रगडास आले दाणापाणी पाहून राहतात महागाई लष्करांत फार आहे याप्रमाणें वर्तमान आहे राजकारणसूत्र अद्यापि कांहीं नाहीं मग पाहावें माधवराव मूळवेदीच्या वेथेनें वारले असें येथे वर्तमान नाहे सत्य मित्थ ईश्वर जाणें जगन्नाथ धोंडाजीचीं पत्रें दोन चार आम्हांस आलीं होतीं कळावें आबा पुरंधराभोवते चौकी ठोवितात हरबा सासवडी आहेत पाईचे माणूस दोनचार हजार ठेवितात आबा हशमनीस सासवडी आहेत हशम ठेवितात पुरंधराभोवते गांव होते तेथे ताकीद करून वोस करविले बाजार भरूं नये ऐशी ताकीद केली आहे आपुण खासा वाड्याबाहेर जात नाहींत वाड्याचा बंदोबस्त करितात लकडी कोट वाड्यांत घालितात असें वर्तमान ऐकतों गडकरी हि आपले बंदोबस्तानें आहेत श्रीमंत दादा पुण्यास आलियावर काय होईल पाहावें आबाला दादानीं बोलाऊ पाठविलें आहे जात नाहींत आबाचा शिवबादादाकडे पाठविला आहे काय मतलब असेल न कळे तुम्हास काशीदाबरोबर मुजरद सविस्तर लिहून पाठविलें आहे कळेल सारांश येथें मुद्याचा प्रकार कांहींसुद्धां नाहीं उमेद निर्फळ आमचा द्वेष फार च सकारनामक करितों पुरंधरचें निमित्य सकारनामक आम्हांवर आणितात किती सोसावें घरी असतों वरकड मा।र रुबरू दर्शनांतीं च बोलावयाचा पत्रीं लिहितां नये चिरंजीव सासवडीं पावला तुम्हांस पत्र पाठविलें च असेल चिंतो अनंत तेथे आले असतील आमचीं गाव खेडीं सोडावीं ऐशीं पत्रें सखारामाचीं रायानीं घेऊन आपलीं हि दादास पाठविली आहेत मग तेथें चिंतोबा काय बोलतोकरितो ईश्वरी सत्ता कळलें पा। लोभ असे दिजे हे विनंति.

                                                                                               पत्रांक ७९                                                                                                         

                                                                                     श्री                                                                                                                    
राजश्री गोविंदपंत तात्या स्वामी गो
विनंति उपरि लष्करांत भेट जाहाली तुळजापुरास जातो म्हणून निरोप घेऊन यात्रा करून आलों लष्करांत लोक रवाना केले येथें महिनापंधरा दिवस राहून तिकडे आपली भेट होईल असें होतें तो एकाएकीं पुरंधरची गडबड जाहाली त्याजवरून अम्हांस किल्याचा वसवास पडला तेथील बंदोबस्त करावा या अर्थे जैतापुरीं जाऊन बंदोबस्त केला माघारे आलों येथे प्रजन्य बहुत तिकडे यावें त्यास श्रीमंतांच्या मर्जीचा प्रकार कसा हें कांहीं कळत नाहीं रामचंद्रजीनीं दरबारीं प्रकार मात्र एकदां लिहिला विशेष कळत नाहीं आपण लिहितील हें मनांत होतें परंतु दोन महिन्यांत पत्र न आलें तेव्हां हुजूर जासूद आपल्याकडे पाठविला आहे तिकडील अर्थ कर्नाटकांतील प्रकार काय कसा पुढें काय विचार तें ल्याहावें आम्हीं येथें येतां च पत्र पाठवावें परंतु तिकडे यावें असें होतें तिकडे येण्यास गडबडीमुळें न घडलें आपण दरबारी आहेत तेव्हां सल्ला बरावाईट आम्हांस स्मरण करून लिहितील हें मनांत आणून वाट पाहिली अन्याबा भेटले त्यांस हि आलों हे कळलें होतें परंतु आपण काल पत्र पाठविलें हा हि प्रकार कळावा व आम्हांकडील खासगत प्रकार कळावा यास्तव पत्र पाठविलें आहे श्रीमंताची हि पत्रोत्तरें येणें म्हणोन आली आहेत त्या च प्रकारांत आहों बहुत काय लिहिणे हे विनंति

                                                                                               पत्रांक ७८                                                                                                         

                                                                                  श्रीशंकर                                                                                                                    
राजश्री गोविंद शिवराम तात्या स्वामीचे सेवेसीं
विनंति उपरि काल भेट व्हावी याभावें चिटी पा। होती परंतु त्वरे करितां आपण निघोन त्रिंबकास गेला सविस्तर लिहून पाठवावें या भावें लि।। त्यास केवळ फुकट परमार्थबुद्धी करून आम्ही बारा वर्षे चाकरीत असलों तर च लता गाडा असता मग दुसरेयाची दर्द जाणोन समजोन चालवणें करणें हें या कालीं दूर च आहे केवळ जरूर प्रकार जाले पाहिजेत त्या गोष्टीविशीं युक्तीनें समय पाहून कार्य होईल तसें तसें करून घेतलें पाहिजे आमचेविशीं तुम्हीं जपून लागू होऊन करून घ्यावें तुमचे विशी आम्हीं जपावें यावेगळी मंडळी आहे तीस तुमचे आमचे कार्याचें किती अगत्य आहे तो प्रकार कळत च आहे आमचे पदरीं संसार भारी सरंजामाचीं खेडीं ती दोन वर्षे लुटून खराब करून टाकिलीं एक टोंकडे तो माहाल सारे खानदेशांतील म्हारवडा येणाराजाणारानें लुटावा ही गत त्याची एक म्हसवें बारा गावाचें तें भिकार माहालमात्र उदीरखेड्याजवळ घोड्यापिढयास सत्तेस एकूण सारे पंधराहजार यंदा आकार वीस हजार परमसीमा आमचे पागेस निराळा ऐवज सरकारांतून घोडी करार करून दहा हजार रुपये प्रतिवर्षी व नक्त सरंजामाची नेमणूक सालाबाद पंचवीस हजार जुने डोलसुद्धां व मामलतींत वीस हजार पावीत होते दरबार रुजू तेव्हां एकंदर बेरीज पंचावन्न साठ हजार रुपये नक्त सरंजाम खेड्याखेरीज पावीत होते बरें तितके नाहींत तर निम्मे तरी या कालानुरूप पावतील तर संसार चालोन सेवा घडेल श्रीमंतांचे पदरी आहों नावलौकिक आहे तो कांहीं सुटत नाहीं आमचें श्रीमंतांवाचून दुसरा कोणी चालविणार आहे की त्यास पुसावें आम्हीं कायावाग्मनसा श्रीमंतांचे चरणाशीं एकनिष्ठ जालों तरी आम्हास मात्र पोटाची भ्रांत पडावी ज्याणीं दौलत पालथा घातली त्याणीं सरंजाम बारापधरा लक्षाचे याप्रा। सर्वानीं खाऊन खावंदास कोठें ठिकाण नाहींसें जालें तरी ते च गोड वाटावे ऐसें च असल्यास पुढें तरी फल काय होणार कळत च आहे यास्तव कृपा करून चालविणें पाठ थोपटून सेवा घेणें तर धांदरफळ शिलेदारास दिल्हें कोतुल परगणा वगैरे ज्यांस दिल्ही आहेत त्यापरीस आम्ही सेवा करून दाखऊं आम्हांवर कृपा करून पंचवीस हजाराचा सरंजाम एक स्थळ कालदेशाचे निभावणीस द्यावें आमचे घोड्यास गवताची काडी मिळेना पागेस रो होता तो हि दरमाहा तीनशें ते तूर्त पावत नाहींत पन्नास वर्षाचा मोकासा हजार बाराशें ऐवज तो खानदेशांत गाव तो देखील बंद ऐसें अवघ्यांपेक्षां एक आम्ही च नावडते असलों तर सारी उमेद आज च पुरली ऐसें समजोन सोडीत सोडीत संसार सोडून देशांतरास जाऊं जे दौलतेचे उपयोगी इतबारी हिंदु असतील ते च सर्वस्वे दौलत खाऊन असतील इतकें लिहिण्याचे प्रयोजन नाहीं परंतु कालहरण न होय कर्ज घेऊन दिवाळखोरी करून संसार करावा तर ते हि अनकूल न पडे यास्तव कृपाकरून सर्व गोष्टी श्रीमंती चित्तात आणून आपलेच चित्तांत खरें लटकें विचारून पाहावें आणि आज्ञा करावी जरूर जरूर सर्व अर्थ विदित करणें कृपा करणें पदरी बाळगणें उचित असे इतक्यापुर्ती सेवा हि करून दाखऊं उमेद फार आहे परंतु समयकाल नाहीं हे विनंति.