ते १ [ ती म्हणजे स्त्री व ते म्हणजे नवरा. स्त्री = ती. पस्त्यृ = पस्त्या = स्त्या = तो sing = ते plural in honour.]

-२ (चतुर्थीचा प्रत्यय) [ कुमारस्य अन्ते = कुमारा ते बृहदारण्यक, षष्टोध्याय:, द्वितीयं ब्राह्मण, ५ वाक्य ]

तें [ (Vaidik) गृहस्य अन्ति = घरा तें (Vaidik) गृहस्य अन्तितः = घरा तून ] प्रति पेक्षां अन्ति पासून ते निर्वचिणें युक्ततर.

तेगा १ [तेगः ( तिग् वधे ) = तेगा ] एक हत्यार.

-२ [ अतिघः ( bludgeon, weapon) = तेगा ] a weapon.

तेज [ तेजस् = तेज ] (स. मं. )

तेड १ [ त्रिवृत ] (तिउड पहा )

-२ [ त्रिवृत् = तिअड् =तेड ( वनस्पति ) ] ( भा. इ. १८३७)

तेंडू १ [ त्रिभंडी = तिहंडी=तेंडी, तेंडू (श्वेतनिशोत्तर)] ( भा. इ. १८३७ )

-२ [ त्रिपुटा = तिउडा = तेढा = तेंडू (श्वेतनिशोत्तर) ] (भा. इ. १८३७)

तेढ [ त्रिजटा = तिअडा = तेढ. त्रिजटाका = तेढी ] तेढी वेणी a वेणी having three braids.

तेढी [ त्रिजटाका ] (तेढ पहा)

तेणें [ त् + अनेन ] ( एणें पहा)

तेथचें [ तत्रत्यं ] ( कोठचें पहा)

तेरवा [ तृतीयवासर ] ( आज पहा)

तेरा [ त्र्यपरदशन्] ( अकरा २ पहा)

तेलप [ तिलपातः = तिळप, तेलप ] तिळाच्या तळणाला तिळप किंवा तेलप म्हणतात.

तेलवण १ ( तिल to eat friendly with )

-२ [ तेलपानीयं = तेलवण ] to eat and drink friendly with.

तेवणें [तेजनं = तेवणें ] दिवा जळणें. (भा. इ.१८३६)

तेवि, तेविं [ तद्वत्] (ज्ञा. अ. ९ पृ. ९, ३५)

तैं [ तदि ] (ज्ञा. अ. ९ पृ. २७ )

तोकडें [ स्तोक + ट = थोकडें, तोकडें, टोकडें ]

तोटी [ त्रोष्टिः (चोच ) = तोटी. त्रोटि: चंचू (वैजयंती कोश पृ. ३० ) ] पक्ष्याच्या चोचीसारखा नळ.
झारीची तोटी = झर्झरिकत्रोटिः

जयवन्त - द्रोणपर्वतजीवन्तादन्यतरस्यान् (४-१-१०३ )
एभ्यो गोत्रे फग् वा । जैवंतायनः जैवन्तिः वा ।
जीवन्त नामक मूळ गोत्रोत्पादक पुरुषापासून जे उत्पन्न झाले ते जैवन्तायन किंवा जैवन्ति. जैवन्ति शब्दाचा मराठी अपभ्रंश जैवन्त किंवा जयवंत. जय (जिंकणें) या शब्दाशीं जयवंत, जैवंत या प्रभु आडनांवाचा कांहीं एक संबंध नाहीं. ( प्र. सं. वृत्त )

जरकारे - जारत्काराः (स)

जाइल - जायनिः ( कों )

जामडे - जामदग्नाः (स)

जालंधर - जानंधरिः (स)

जेधे - यौधेयः = जउधेआ = जइधा = जेधा. the जेधाs are योधेयs from यौधेयपुर = जोधपुर.

जोग - ( प्राचीन ) योगा: ( कों )

जोगदेव - सिंघण यादवाच्या इ. स. १२२२ तल्या एका शिलालेखांत जोगदेव हा दंडनायक होता असें म्हटलें आहे. (भा. इ. १८३२)

जोगधर - युगंधराः = (कों ) (स)

जोगळेकर - १ यौगोलिः= जोगळेकर (केर प्रत्यय) (कों)
- २ यौगोलिः = जोगोळि (कर) = जोगळेकर (स)

जोशी - १ धंद्यावरून (कों ) ( क )
-२ मूळ संस्कृत ज्योतिषी; त्याचें प्राकृत जोइसी; त्याचें वर्तमान मराठी जोशी. जोइसी, जोइशी हें रूप १७ व्या व १६ व्या शतकांतील कित्येक मराठी वांटपपत्रांत येतें.
( सरस्वतीमंदिर शके १८२३ ) 

झ

झा [ उपाध्याय ] ( पाध्ये पहा ) 

ट

टट्टू - त्वष्टऋ ( तट्टू पहा)

टाकरे - तत्करः ( master's obedient servant doing that, servant तस्य करोति = तत्करः ) =

टाकरे = ठाकरे ( परभू अडनांव ) (पाणिनि ३-२-२१ )

टिके - तैकायनिः ( स)

टिकेकर - तैकायनिः (स)

टेणे - ष्टैकायणाः (कों)

टोळे - स्थौलेयाः (कों)

तुणीची शिवण [तुन्नसेवनी] (तूण पहा)

तुथें [ तुत्थ (मोरचूत) = तुथें]

तुथ्थ [ तुष्ट = तुठ्ठ = तुथ्थ ] मंद. (भा. इ. १८३२ )

तुप [ तुप् हंसायां] मारलेल्या पशूची चर्बी हा तुप ह्या शब्दाचा मूलार्थ. नंतर, हिंसा बंद झाल्यावर दुधांतून घुसळून काढिलेल्या चर्बीला तुप म्हणूं लागले. दुधांतल्या चर्बीला घृत शब्द पूर्वी होता. (ग्रंथमाला)

तुफान [ तुफ् १ हिंसायां. तुफाना = तुफान ] तुफान बायको म्हणजे उन्मत्त स्त्री. तुफा = तोफ. तोफ आली = भांडखोर बाई आली. ( धा. सा. श. )

तुंबळ [ तुमुल = तुंबळ ]

तुम्हां [ युष्माकं = तुम्हँ = तुम्हहँ = तुम्हाँ ] ( ज्ञा- अ. ९ पृ. ३ )

तुरट [ तुवरिष्ट = तुअरिट्ट = तुरिट = तुरट. तुवर स्तु कषायः ( अमर ) ] (भा. इ. १८३४)

तुरटी [ तुवरिष्टा = तुरटी ] तुराटी [ तूर यष्टि = तुराटी ] (भा. इ. १८३४)

तुरी [ आढक्यां तुवरी वर्णा (हेमचंद्र-निघंटुशेष-संवत १२०८ ) ] (ग्रंथमाला)

तुरुत् [ तूर्तं ] ( तूर्त पहा)

तुलटी [तुलायष्टि ] (भा. इ. १८३४)

तुळई [ तुला (खांबावरचें आडवें लांकूड) = तुळी = तुळई ]

तुळतुळित [ तूल (कापूस) नामधातू = तुळतुळित] as soft and glossy as cotton. तुळतुळित केस.

तू कां दुखतोस ? [ कंड्वादि गणांत दुःख (दुःख्यति ) दु:खं अनुभवति धातु आहे ] तू, कां दुखतोस ? तू कां दु:ख अनुभवतोस ? (भा. इ. १८३२)

तूण [ तुन्नसेवनी = तुणीची शिवण (गर्दे-वाग्भट) तुन्न = तूण ] (भा. इ. १८३४)

तून [ अन्तितः] ( तें पहा)

तूप [ त्मूत (वैदिक) = तूप ] त्मूत म्हणजे चवीनें माखलेलें. (भा. इ. १८३४)

तूर्त [ तूर्त (जलद) = तूर्त (ताबडतोब, सध्यां), तुरुत ( त्वरेनें) ]

तूसधान्य [ तुच्छधान्यं = तूसधान्य स्यात्पुलाकस्तुच्छधान्ये (अमरकोश ) तुष = तूस ]

तिळेल [ तिलतैलं = तिळैल = तिळेल ] स्नेहे तैलच् (५-२-२८ वार्तिक ) रोहिशतैलं = रोशेल, दीपोच्छिष्ट तैल = दीपोष्टेल. मोगरेल, उंडेल, खोबरेल, एरंडेल, इ. इ. इ.

ती १ [स्त्री = ती wife ] ती आली का? ह्या मराठी प्रश्नांत नवरा मराठींत बायकोला ती म्हणून संबोधितो.

-२ [स्त्री = थी (Hoernle, प्राकृतलक्षण P. ४८ text) = ती ] आमची ती कोठें गेली, तिला विचारा, इत्यादि वाक्यांत ती म्हणजे स्त्री या शब्दाचा अपभ्रंश आहे, सर्वनाम नाहीं.

तीट [त्विट्= तीट. त्विट् शोभा (अमर) ]

ती ती [ त्वं त्वं वस्तु = ती ती वस्तु ] ती ती म्हणजे निरनिराळी. त्व या शब्दाचा अर्थ निरनिराळा, भिन्न असा आहे.

तीरकमान [ तीरकमनं = तीरकमान ] तीरकामटा. तीर म्हणजे बाण व कमन म्हणजे बांबू.

तीस [ त्रिंशत् = तीस ] (विंशति पहा)

तीळ [ तिल = तीळ ] (स. मं.)

तुख्खारा [ तुषाराः तुखाराः Venereal disease very common amongst the तुख्खारs i. e. तुर्कs or Turks. ]

तुझ्या बापाच्यान् मी झवं - हा प्रयोग गांवढे हमेश करतात व हे अपशब्द आहेत अशी सामान्य समजूत आहे. परंतु पुष्कळ सामान्य समजुतींप्रमाणें ही हि समजूत चुकलेली आहे. वरील प्रयोगाची फोड येणेंप्रमाणें:-

देवस्य आज्ञां अहं यावत् त्वा ग्राहयिष्यामि = देवाच्यान मी झवं तुला घालीन = देवाची आण मी तुला घालीन यावत् = जावं = जवं = झवं.

तुला तुझ्या बापाची आज्ञा ऊर्फ आणि ऊर्फ शफथ मी घालीन, असा ह्या प्रयोगाचा अर्थ आहे. ह्या प्रयोगांत बाष्कळपणा बिलकुल नाहीं. संस्कृत यावतचा जो मराठी अपभ्रंश होतो त्याचा उच्चार दुसर्‍या एका मराठी क्रियापदासारखा होतो, त्यामुळें स्वरूपसाम्याच्या अपराधास्तव हा प्रयोग अपशब्दांत चुकीनें गणला गेला आहे. आग्रहानें व जोरानें बोलतांना महाराष्ट्रांतील ब्राह्मणादि सर्व लोक हा प्रयोग हरघडीस करतात. हा प्रयोग मूळचा अपशब्द असता तर स्त्रिया, मुलें व शिष्ट यांच्या समोर हा योजला गेला नसता. (भा. इ. १८३३)

तुटकें [ त्रुटत्कं = तुटकें ]

तुडवणें [ तुर्वणं = तुडवणें, तुर्व् हिंसार्थे ] तुडवणें म्हणजे नष्ट करणें, नाश करणें. ( भा. इ. १८३६)

तुणतुणणें [ तुण् कौटिल्ये] (ग्रंथमाला)

तिरसट [ त्रस् १० धारणे. त्रसिष्ट = तिरसट ] ( धा. सा. श. )

तिरळ (ळा-ळी-ळें) [टेर + ल (स्वार्थे) = तेरळ = तिरळ (ळा-ळी-ळें ) ] टेर म्हणजे चकणा. (भा. इ. १८३५)

तिरीप [ तृप = तिरीप ] (भा. इ. १८३४)

तिर्री [ त्रयी = तिरी = तिरीं ]

तिर्‍हाइत [ त्रयस्थ = तिराइत = तिर्‍हाइत. त्रयायत्त = तिर्‍हाइत ]

तिवई [ त्रिपदी = तिवई]

तिवट [ तिरीटं ( शिरोवेष्टनं ) = तिवीट = तिवट ] तिवट म्हणजे पागोटें.

तिवटी [ त्रिवर्तुलि = तिवट्टुली = तिवाटी = तिवटी-टें ] (ग्रंथमाला)

तिवठा [ अतिपथिन् a good road = तिवठा (अलोप) ]

तिवड १ [ त्रिवर्त = तिउड = तिवड ] (ग्रंथमाला )

-२ [त्रिवृत्= तिवड ]

-३ [ त्रिपदा = तिवड] (दुवड पहा)

तिवंधा [ अतिपथः (अ लोप ) तिवंधा ] अतिपथ म्हणजे सत्पथ, चांगला राजमार्ग.

तिवँधा [ त्रिपंथा = तिवँधा ] तीन रस्ते मिळण्याची जागा. (भा. इ. १८३५)

तिवस १ [ तिमसः, तिनसः = तिवस ] वृक्षविशेष.

-२ [ तिमिश = तिविस = तिवस ] तिनिश असा शब्द अमरकोशांत दिला आहे. परंतु मराठी तिवस हा अपभ्रंश तिनिश शब्दाचा होत नाहीं. न चा व प्रायः होत नाही; म चा व हमेश होतो. तेव्हां, मूळ संस्कृत शब्द तिमिश असावा.

तिवाशी [ त्रिवंशिका = तिवाशी, तिवासें ] तिवाशी म्हणजे तीन पायांची लहान घडवंची.

तिसा [ त्रिवर्षीयः = तिसा ] तिसा जत्रा, उत्सव.

तिसावा [ त्रिंशत्तमः = तिसावा ] (दहावा पहा)

तिळतिळ मुंगळा [ तिल् गतौ, द्विरुक्त = तिळतळ मंगळा ] like an ant which moves quick.

तिळतिळीत [ तिल् ६ स्नेहने (द्वि. ) ] (धातुकोश-तिळतिळ पहा)

तिळप [ तिलपातः ] (तेलप पहा)

तिळवा [ तिलकः = तिळवा ]

तासडपट्टी १ [त्रस्+ पट्] (धातुकोश-तासड २ पहा)

-२ [ तृस (बोलणें ) व पट (बोलणें). तृस + पट = तस + पट = तासट + पट्टी = तासडपट्टी ] (ग्रंथमाला) तिउड [ त्रिवृत = तिउड, तेड ] (भा. इ. १८३४)

तिखें [ तीक्ष्ण = तिखें ( लोखंडाची जात ) ] (भा. इ. १८३४)

तिटकारा [ तिरस्कारः = तिटकारा. र = ट ] (भा. इ. १८३३, ३७)

तिडवा [ तिर्यञ्च् = तिडवा-वी-वे ] going across.

तिढा [ तिरस्= तिढह् = तिढा. र = ढ ] तिढा म्हणजे तिरका. ( भा. इ. १८३६)

तिढें [ तिरस् = तिढ ( ढा-ढी-ढें ) ] जसें पुरस् पासून पुढ़ें तसें तिरस्। पासून तिढें. तिढें बोलू नको म्हणजे वांकडें बोलूं नको. ( भा. इ. १८३६ )

तिनसांज [ त्रिसंध्या = तिनसांज ]

तिन्ही [ त्रीणि = तिनि = तिन्ही ( जोरदार व कठोर ) ] तिनि ' हें रूप जुन्नर येथील नंबर १४ च्या शिलालेखांत आलें आहे. तीन व हि यांचा संधि होऊन तिन्ही शब्द साधला अशी सर्वत्र समजूत आहे; पण ती चुकीची दिसते. (ग्रंथमाला)

तिंबणें, तिमणें [ तिम् आर्द्रीभावे ] ( ग्रंथमाला )

तिरक [ त्रिक = तिरक ] एक तिरक तीन, या वाक्यांत तिरक शब्द येतो. (ग्रंथमाला)

तिरकून [ तिर्यवक्कृत्य = तिरकून] तो तिरकून वागतो म्हणजे बाकून वागते. (भा. इ. १८३६)

तिरकें [ तिर्यक् = तिरक् = तिरकें-का-की ] (ग्रंथमाला)

तिरपें ( वाईट ) [ तृप्र = तिरप (पा-पी-पें ) ] तृप्र म्हणजे दुःख. (भा. इ. १८३४)

तिरमिर १ [ तैमिर्यं. तिमिर (अंधेरी ) = तिरमिर. र inserted sympathitically ) डोळ्यापुढें तिरमिर आली म्हणजे अंधेरी आली.

-२ [ तिमिर = तिरमिर ] ति पुढील र केवळ दुसर्‍या रच्या अनुषंगानें उच्चारलेला आहे. नेत्रयो: पुरतः तिमिरं यातं = डोळ्यापुढें तिरमिर आली. (भा. इ. १८३४)

-३ [ तैमिर्य = तिरमिर (darkening ). पहिला र आगंतुक. ] (भा. इ. १८३५) ना. को. १२

तात्या १ [ तातगु = तातऊ = तातू. तातिकः = तातिआ = तात्या. तातगु म्हणजे धाकटा किंवा वडील चुलता. ( भा. इ. १८३३)

-२ [ तात = तात्या, ताता ( आर्य, श्रेष्ठ, प्रिय ), ताती ] (स. मं.)

तांदुळजा १ [ तंडुलीयः = तांदुळीजा = तांदुळजा ] एक भाजी. (भा. इ. १८३७)

-२ [ तंदुलीयः = तांदुळजा ] (भा. इ. १८३४)

तांदूळजा [ तंदुलीयः = तंदुलिज्जा = तांदूळजा ]

तानगाभी [ स्तन्यगर्भिणी = तानगाभी ] दूध देत असता गाभण होणारी गाय, बायकी. इ.

तानमान [ यथा तानं विना रागो यथा मानं विना नृप: (भामिनीविलास-जगन्नाथ ) ] तानमान पाहून बोलावें.

तानवट [ तानपट्ट = तानवटा, तानवट ] कोष्ट्याचा माग.

तनवड [ तालपत्रं = ताणवड = तानवड ] अलंकारविशेष. तान्हें १ [ स्तनंधयं = थानहअँ = थान्हें = तान्हें ] -२ [स्तन्य =थन्न = तन्ह=तान्हँ= तान्हें बाळ ] (ग्रंथमाला)

ताफा [ तल्प = तप्प = ताप = ताफ = ताफा ] ( भा. इ. १८३३)

तांबूस [ताम्रश = तांबूस ] किंचित् तांबडें.

ताम्हण [ ताम्रभांड = तामहाण = ताम्हाण = ताम्हण] ताम्हाण असें रूप जुन्या ग्रंथांत व अद्यापि अशिष्ट लोकांत सांपडतें. (भा. इ. १८३६)

तायघाट [तायु (वैदिक) = ताय. तायुः ( चोरः, स्तेनः )] चोरांचा घाट म्हणजे तायघाट.

तायित १ [ ताय् to protect तायित = तायित ] तायित is a talisman which protects from evil.

-२ [ ताय् to stretch ] तायित म्हणजे ताणलेला दोरा.

तारणे [त्रैः = तारणे ] देवः त्रायति = देव तारतो. (भा. इ. १८३६ )

तारा [ तारा = तारा] (स. मं.)

ताली [ तल्लिका = ताली ] किल्ली

ताव [ तापः = ताव. तप् ऐश्वर्ये] किती जरी ताव आणलास म्हणजे ऐश्वर्य आणलेंस.

तावून सुलाकून, तावून सुलाखून [तप्त्वा शूलाकृत्य ] तावून सुलाखून म्हणजे तापवून व सुळावर भाजून. (आवा ३ पहा)

घाटे - घाट = मर्यादा. देशाच्या मर्यादेवर जकात गोळा करणारा अधिकारी जो तो घाटा. (ग्रंथमाला)

घांटे - घांटिक: (घांट्या पहा) 

घांट्या - घांटिकः ( a bard who sings in chorus ringing a bell in presence of God's
images ) = घांट्या ( plu) घांट्ये, घांटे

घांट्ये - घांटिक: ( घांट्या पहा)

घाडगा - घाटघः, घाटघ्नः ( घाटगा पहा)

घाडगे - घाटघ्नः ( a robber in the घाटs ) घाटघे, घाडगे (आडनांव झालें आहे). 

घाडघा - घाटघातः=घाडगा, घाडघा (आडनांव मराठी) 

घारत - अगारस्थ. ( घरत पहा) 

घारपुरे - कारपूरयः (कों) (स) 

घुगरे - गुग्गुलिः ( क )

घुले - गुहिलाः (कों ) 

घोडके - गौरिकिः (स) 

घोडमुखे - घोटमुखाः (स) 

घोले - गुहलवः (स) 

घोल्ये - १ गौहल्याः (स)

च

चवंडे - छमंडः (पोरका) = चवंडा. चवंडे हें ब्राह्मणांत देशस्थांत आडनांव आहे. ( भा. इ. १८३३ )

चांदराते - चंद्रात्मन् = चंदरत = चाँदरात = चांदरते (अनेकवचन). ज्यांच्या घरीं चांदरात झडते ते चांदराते, अशी व्युत्पत्ति हि होईल. (भा. इ. १८३२)

चारणे - चारायणः (स)

चितळे - १ आसिताः = चितळे (अलोप स्वार्थेल.) ( कों ) -२ असित (स)

चित्रे - १ चैत्राः (स) 
-२ चैत्रेया: (स) 
-३ चित्रकर: ( painter ) = चित्रे (परभू आडनांव ) चित्रक: ( painter) पाणिनि ३-२-९१ 

चिपळोणकर - ग्रामनामावरून (कों)

तां [ कृत्वा = करतां. एतत् कृत्वा हानि: भवति = हें करतां हानि होते. कृते = करतां. तस्य कृते = त्या करतां.

ताकतय [(स्त्री) तक्रत्वच् = ताकतय (स्त्री ) ] ताकाची साल म्हणजे तापवलेलें अति पातळ ताक.

ताकतोय [ तक्रतोयः = ताकतोय, ताकतय] (भा. इ. १८३४)

तागडी [ तर्कुयष्टि = तागडी ]

ताजी [ ताजिक: = ताजी (अरब घोडा ) ] अरबांना पूर्वी ताजिक ही संज्ञा असे व ते जे घोडे विकावयास आणित त्यांना ताजिक संस्कृतांत म्हणत.

ताटी १ [ त्वष्टिका = ताटी ] बांबूची ताटी.

-२ [ तंत्रिका ( अलंकृत मखर) = तांटी, ताटी.

तांटी [ तंत्रिका] (ताटी २ पहा)

ए १ ताठ तास्था (यङ्लुक्) । तास्थाति = ताठे ।

ताठ १ [ स्था-तास्था ]

-२ [ तस्यु stationary, immovable = ताठ ]

-३ [ दृढ = तठ्ठ= ताठ. दृढतर= तठ्ठअर ताठर=ताठर] (भा. इ. १८३२)

ताठर [दृढतर ] (ताठ ३ पहा)

ताठा [ तास्था ] ( धातुकोश ताठ १ पहा)

ताडा [ ताल span between end of thumb and end of middle fingure = ताड ] सीता चौदा ताल किंवा ताड उंच होती म्हणजे चौदा विती उंच होती. (वैजयंती कोश)

ताडकन्, ताडदिनि [ चटकर पहा ]

तांडा [ तंडक: (संघात, मेळा) = तांडा (समास) ] शब्दसमासाला तंडक म्हणतात. त्यावरून सादृश्यानें बैलांच्या व माणसांच्या एका प्रकारच्या समुदायाला तांडा म्हणतात.

ताडी [ ताली = ताडी ]

ताण [ तान (thread) = ताण ] (भा. इ. १८३५)

ताणा [ (प्र) तानक = ताणा ] वेलीचा शेवटला भाग.

तांतड [ तंति = तांत + ड = तांतड ] गाथासप्तशतींत ३-७३ त तंति शब्द आला आहे. ( भा. इ. १८३२)

तातल (ला-ली-लें ) [तप्त+ल=तातल (heated)] तातणें असें कियापद माडगांवकर धरतो तें चूक, तापणें या धातूची निष्टा जुनी तातल.

ताता, ताती, [ तात] (तात्या २ पहा)

तातू [ तातगु ] (तात्या १ पहा)

गुचके - ग्लुकुचायनिः (स)

गुप्ते - १ गौप्तेय (स) 
शालिवाहनाच्या चौथ्या शतकांतील. गुप्त सम्राटाशीं या आडनांवाचा संबंध दिसत नाहीं. 
-२ गौप्तेयाः (स) 

गुळवे - गुडवाहक = गुळवाहअ = गुळवा = गुळवे (आडनांव - व्यापारी) (ग्रंथमाला) 

गोकटे - कर्कोटक. (म ) (कोकटे पहा ) 

गोखले - १ गोकल्याः = गोखले (स्वार्थेल)(स) 
-२ गोकलि: (कों) (स ) 
-३ गोकक्ष्याः = गोखले ( स्वार्थेल ) ( कों ) 

गोगटे - कौकंटिः (कों)

गोंगले - गुग्गुलः ( स )

गोडबोले - ( गौड ) बोलयः (कों) 

गोडसे - गोष्ठव = गोठ्ठस्स = गोडस (सा-सी-सें) (भा. इ. १८३४) 

गोडे - गोदायनाः ( क ) 

गोंधळे - गौधिलिः (कों ) (स) 

गोंधळेकर - गोंधळीकेर - ग्रामनामावरून.( कों ) 

गोफणे - गोपवनाः (स) 

गोरे - गौराः (कों) (क)

गोवंड्ये - १ - कौमंडा: (स) -
-२ - कौमंढाः (कों) 

गोळ्ये - गौरव्या: (कों ) 

गोळ्ये - गोलेयाः (स) 
गौतम - गौतमाः ( स )

घ

घरत - अगारस्थ = ( अलोप) घारत, घरत

घाटगा - घाटघः घाटघ्न: = घाटघा = घाटगा, घाडगा. 
घाट मारणारा तो घाटगा ( घाटांत दरवडा घालणारा )

घाटघे - घाटघ्नः ( घाडगे पहा) 

घांटपांडे - घंटापथिकः = घांटपांडे 
घांटपांडे हें ब्राह्मणांत आडनांव आहे. 
घंटापथ म्हणजे राजमार्ग-तेथील कर वसूल करणारा जो अधिकारी तो घंटापथिक.
घांटपाडे असा मूळ उच्चार. नंतर घांटपाडे यांचें घांटपांडे झालें.