गोत्रें कुळदैवता प्रवर ।। शाखा आद्ये करोन निर्धार ।।
सांगितला साचार । निवडुनियां ॥ २१४॥
आलें सर्वाचियां चित्तासीं ।। जें रुषिवाक्ये निर्धांरेसी ।।
तें मानलें सर्वांसी ॥ साक्षयुक्त ॥ २१५ ॥
पुढां बोलिला नृपवर ।। राउळें सांगाबा आपुला निर्धार ।।
बोलतां जाला श्रीदत्तसिंधा वर ॥ प्रत्योत्तर आदरिलें ॥ २१६ ।।
जी आपण सिंदा शेषवंशी । नव गोत्रें आम्हासी ।।
विश्वामित्र आद्यऋषी ।। परंपरेसि आमचे ॥ २१७ ।।
प्रवर शाखा कुळदेवता ॥ सविस्तारें सांगतों आतां ।।
यावत्-पूर्व-उत्पन्नता ॥ शेषवंशाची ॥ २१८ ॥
द्वापारयुगा भीतरी ।। मांधाता राजा ब्रम्हक्षेत्री ॥
शोमवंशि धर्ममूर्ती ॥ पुण्यशिळ जो ॥ २१९ ।।
तयाचि स्त्रि भानामती ॥ जे पतिव्रता महासती ।।
दोघे असतां यकांती ॥ विलासयुक्त ।। २२० ॥
राजा मदनें व्याकुळ ।। जाला असे केवळ ।।
तयेसि बोलाविलें जवळ ।। उपेक्षा पुरवि कांते ।। २२१ ।।
ते बोलिली सुंदरी ।। रजस्वळा जालों असे अवघारी ।।
भोग द्यावा कवणे परी ।। जेणें प्रायेश्चित घड़ ॥ २२२ ॥
जें अमान्य वेदपुराणी ॥ अधर्म बोलिला ऋषिवचनी ।।
उपर दिन असतां गगनी ।। हें केवि घडे ॥ २२३ ।।
ऐकोन राजा कोपला ।। राणिसी अबोला धरिला ।।
ऐसा संवत्सर येक भरला ।। वधुवर्गासी ॥ २२४ ॥
राणी विचारि मानशीं ॥ राजा न बोले तियेसी ।।
पुढा कथा वर्तलि कैसी ॥ ते ऐका श्रोतेजन ॥ २२५ ।।
कवणे येके दिवसीं ।। भानामति असे वाटिकेसी ।।
विश्वामित्र तया मार्गेसी जात असे ।। २२६ ।।