(५२)
सोरठा
विनती असे तु पास् मि मोरिर ना भाट शौं ।
शाह झणी तु हास् बगलाणान्हा बोल ले ॥

अरिल्
महाराज आइक तुम् शास् ठाकुर ।
आम्हना राउल तुम्हना चाकुर ॥
निजामसाउ बहिरी हाते धर्वा ।
वागुल म्हणि का बगला कर्वा ॥
जा तुम धाकें डोंकर धर्त्तेस् ।
त्या वरि चालि कस्या तुम कत्तेस् ॥
आम् काय कर्निल पाशों फिर्जेस् ।
तु्म अम् सोइरा अस् कोटि कर्जेंस् ॥
आन् हि पारधि रवि बाझणि ।
विनतीर् कत्तेस् आम्हना धणी ॥१२४॥

चौपय्या
आम् शौ तुम्हना तुम्ह धाणि आम्हना झणि झणि मुडि हौ जागा ।
ज्वाचि चाकरी लय्इजेस् नोबति देंइजेस् नाहि तरिर् कर्त्तेस् नागा ॥
जठेजठे धाडतेस् तठेतठे जायतेस् कान्हा नाहि कर्जेत् हेवा ।
महाराज् आघक् महादेव् साइक् भारिवसि कर्जेस् सेवा ॥१२५॥

धनछरी
शा तुन्हा कर्णान् धूधकार आयकिनि बागुलनी रानि म्हणे आत काय कर्वे ।
दादलाल सांगे आत नादवान गई गोटि बाधि लपि जाति अरे झणि जाय गर्वे ॥
दाढि मिसी बोडि डोये येनिया घालि पाडि डोले काजल रेघा काटी रूप बायकोन धर्वे ।
जव्हल-कान्हीं हटकी ते म्हणसू आम् बटकी माथें-इ घट त्याहें गोट पानि भर्वें॥१२५॥