(४०)
तवें कवीचा धाकटा लेंक । त्याणें वर्णिला परिधिगत शशांक ॥
तें आयकोन कवतुक । महाराजा करतुसे ॥
चत्वरअंतरिं अंबर घालुन कामजुवारिजु खेलतो खासा ।
यक्ष सुरासर रक्ष चराचर लोक विळोकिति सर्व तमासा ॥
तारगणें मुगतापण दाऊन जिंति जगत्त्रय लाऊन झासा ।
लावियला परिधींत सुधानिधि कांस्यामध्यें तेणें फेरून फांसा ॥८१॥

(४१)
हेमंतीं रवितेज क्षीण । होतसे त्यास काय कारण ॥
गंगा चंद्र तारकागण । एक ठायिं वर्णिले ॥

छायेस ठेउनयां रविसेवेस गेलि निशा रस सिध्द कराया ।
देखोन हीन रवि सेवन लागलिसे दुरदूर फिराया ॥
हाणे निशा तिस कोपें कुपी कुटली चूर तारतती प्रचुरा या ।
छायापथीं दिसते बसिली ते शशिशकली रसशेष भराया ॥८२॥

(४२)
आतां सत्तावीस यें दिव्यछंदें । बाराभाषायुक्त केलीं विनोदें ॥
तें ये लोकीं विनोदें आयकावी । देशोदेशीं या प्रकारें च गावीं ॥
करलितवहलार्धतंडुला स्ते । धरणितले कविकुंजरा श्चरंति ॥
अहमपि च पिपीलिकेव तस्मिन् । गलितकणान् कलयन्नलं भवानि ॥८३॥