अद्भुत देखोन जाति पलोन तुझे दुसमान खुमानवरिष्टा ।
कोण्हिक कोणपरक्त सुसिक्त सिरीं करिकंधर घें तें गरिष्ठा ॥
मुंड घुसे तो भुसुंड तिली मग सुंड विराजे त्या पोटिलपुष्टा ।
जाणों तुम्ही ते अरिमरणास हो केलि रणांत गणेशप्रतिष्ठा ॥६९॥

डावुनियां बिरुदें बिरदायित शाह करीं धरि दुर्धर भाला ।
वायुजवी मग वाजि उछालिता वैरि हि तो अतिसन्निध आला ॥
जेवि सुपर्ण प्रसर्पो न सर्पे तसा अणिनें फणि तो रणि हाला ।
सक्त हि बख्तर फोडुनिया फलजाल जसा झष अर्ध निघाला ॥७०॥

(३२)
वैरिवधू पलतां मिलि पुसति कां वो तुम्हास पराभव जाला ।
एरि म्हणे नृप शाहजिनें फरमाविलिया वो पति वरि हाला ॥
या करितां पलतें जिव घेउन बाइ तुम्हीं उदरीं मज घाला ।
वीरभटीं तुंगभद्रे तटीं तगटीध्वज तो तगटित आला ॥७१॥

भिल्लि हि त्या भयभीत म्हणेत वनीं वस वो भिलडिचेन वेशें ।
स्वर्ण तुझें अवघें त्यज काढुन अहेस कालि पतिचे अपयेशें ॥
राजस लाज तजीं अण जी बरि वत्तवों आमचियां उपदेसें ।
सिंधुतटीं करि पर्णकुटी तगटी तजुनी रगटीं जुनिं नेसे ॥७२॥

(३३)
दोहा
राजा हो नृप शाहजी यवन करावे बाद ।
हेजिब विधिसिं बोलिला ऐसा द्विजसंवाद ॥

यथा ।
व्यापिली हे अवनी यवनीं मुण वैदिक वाक सिणोन निजेली ।
या वरि साहेबकीर्त्ति मूर्त्ति च आपली हे जीब हेजिब केली ॥
शाहजिराजे व बादशाह असि वृत्ति करू विधिसंनिधि गेली ।
पत्रशशांक सिका वरि अंक करून जगत्रयि दाखउं नेली ॥७३॥