लेखांक ४२.
श्री.
श्रीपांडुरंगाश्रम स्वामी परमहंस, श्रीमन्निखिल-भूगोलैकमूर्ति-निरंतर-विराजित-ब्रह्मस्फूर्ति जितसुखदुःखादिश्रम श्रीमंताचे सो-

सेवक माहाराज जानोजी निंबाळकर दंडवत विनंति. उपर. येथील क्षेम स्वामींचे कृपेकरून जाणोन निजानंदलेखन आज्ञा कीजे. विशेष कृपा करून आशीर्वादपत्र पाठविले ते पाहून आनंद ब्रह्मानंदप्रतिस्पर्धी जाला. लौकिक वेव्हारे लेखनप्रकारे आज्ञा लिहिली की, मौजे केळगांवास इजारदार येऊन फार उपद्रवविचार करितो, हे वर्तमान जुन्नरकर यांस लौकर लेखन करून निरोपद्रव होय असे करावे. ऐसियासी आज्ञेप्रमाणे जुन्नरकर यांसी जे लिहिणे ते लिहिले असे. उत्तर येईल ते पाठविले जाईल. सदैव आशीर्वादपत्री सर्वश्रेष्ठत्व दीजे. विशेष (काय) लिहिणेॽ हे विज्ञप्ति.

लेंखांक ४३.
अलीफ.
नवाब अब्दुल अजीजखां बहादूर सलमुलाताला-

||छ मुलाजमोहबांयेतजाददोस्तां मेहरबा मुखलिसां अजमुलाताला जानोजी निंबाळकर बादजदुवा सलाम शौकतुला कातमसर तसमात मकसूद आं की- येथील खैरसला जाणोन आपली खैरसला लिहिणे. दिगरतपोनिधि परमहंसबाबा यांसी मौजे केळगाऊं पा चाकण दिल्हे आहे. त्या गांवचे कमाविशीबद्दल बाबांनी नारो पंडित शेखदार मोक्रर करून पाठविले आहेत. मोहिबाकडील अमील आहेत, त्यांसी ताकीद होये की मौजेमजकुरास कोण्हे बाबे आजार न लावीत. पंडितमशारनिले मौजेमजकुरास कौल करार देऊन दस्तमालत व आबादी करितील. मोहिबाचे देणे हेच की कोण्हे वजे त्या गांवास तोसीस न लागे ते केले पाहिजे. असो. जादा काय लिहिणेॽ हे किताबत.