येक गर्धव जाण ।। स्त्रिये वरि ॥ २४ ॥
                                                          ऐसा केला बंदोबस्त ।। रायें रक्षक ठेविले तेथें ॥
                                                          आपण आले महिमास ॥ खेडा वरि ॥ २५ ॥
                                                          तेथे माहाल उत्कर्ष केले ॥ तिन कुंडें बांधिली ।।
                                                          त्यांसि कुलुपें केलिं ॥ तये स्थानिं ॥ २६ ॥
                                                          त्यांत भरिला सर्व खजिना ।। नाना तरेचें नाणें जाणा ।।
                                                          आणि हिरे परि पाचु जाणा ॥ ठेविले असति ।। २७ ।।
                                                          ऐसा केला बंदोबस्त ।। राजा राहिला निवात ।।
                                                          राज्य चालत असे स्वस्त ।। बिंबदेवाचें ॥ २८ ॥
                                                          या खेरीज जाण ॥ जागो जागा निधान ॥
                                                          रायें ठेविलें पुरोन ॥ बिंबदेवें ॥ २९ ॥ 
                                                                      ॥ सांखळि ॥ १ ॥
ह्या एकोण तीस ओव्यांची शाई ओली असतांना, लेखकानें सर्व लिखाणा वर उलटा ठसा घेण्या करितां कागद दाबिला. त्या मुळें बरींच अक्षरें पुसून चिताड झालीं. तत्रापि बहुतेक अक्षरें वाचतां येण्या सारखीं आहेत. दहा वीस अक्षरें अगदींच पुसटून गेलीं होतीं तेवढ्यांच्या को-या जागीं फुल्या छापिल्या आहेत. ओव्यांत उल्लेखिलेल्या स्थळीं द्रव्यलब्धीचा जरी फारसा संभव नसला तत्रापि बिंबदेवकालीन प्राचीन अवशेष सांपडण्याचा संभव आहे.