लेखांक १५
श्री.
१६५३ आषाढ शुध्द २. राजश्री कृष्णाजी महादेवसाहेबांचे शेवेसी-

दस्तक वे|| सेरीकर जाव पाटील मौजे खोणी, तो पंचनंद, प्रांत फिरंगाण, सु||ईसन्ने सल्लासीन मया व अलफ. कारणे साहेबास जमीन सेत लेहून दिल्हे ऐसाजे- गुदस्त फिरंगाण प्रांते गैर जाली. ते समई आपणास गांवसमवेत राजश्री पिलाजी जाधवराऊ यांणी धरून नेऊन बहुत इतराजी केली. ते समयी साहेबी सेरीकराचा अभिमान धरून, सोडऊन, बहुता रीतीने चालविले. आपणास आपले प्रांतात जागा देऊन सर्वविसी आपली बेगमी करून, येहसान केले. त्याजवरून आपण आत्मसंतोषेकरून खुशरजावंदीने साहेबास शेत चिकणढेप मुडा १ इनाम दिल्हा असे. त्याची कीर्द करून वंशपरंपरेने अनुभवीत जाणे. दरम्यान कोण्हास मुजाईम व्हावयासी प्रयोजन नाही. फिरंगियाचे महसुलचा तगादा साहेबास लागो देणार नाही. कीर्द करून सुखरूप अनुभवीत जाणे. आपण कोणेविषयी अंतर करणार नाही. फिरंगियाने नोदिगर केले, तरी आपण चालवावयासी अंतर पडो देणार नाही. सदरहू जमीन लिहिल्याप्रमाणे दिल्ही असे. वंशपरंपरेने अनुभवीत जाणे. छ, माहे मोहरम. हे लिहून दिधले सही.
१ सीवजी नाईक अणजोरकर.
१ रामा म्हात्रा मौजे गोयेदीर.
१ सीवजी नाईक अणजोरकर.
१ सीवजी नाईक अणजोरकर.
१ सीवजी नाईक अणजोरकर.
१ सीवजी नाईक अणजोरकर.
१ सीवजी नाईक अणजोरकर.
१ सीवजी नाईक अणजोरकर.
१ सीवजी नाईक अणजोरकर.
१ राम म्हात्रा मौजे गोयेदीर.
१ सीवजी नाईक अणजोरकर.
१ दाम म्हात्रा मौजे नागांव.
१ दाम म्हात्रा मौजे नागांव.
१ रेंद पाटील मौजे दहीसर.
१ रेंद पाटील मौजे दहीसर.
१ रेंद पाटील मौजे दहीसर.
१पाल पाटील मौजे दातवली.
१तास म्हात्रा मौजे भोदर.