श्री.
ज्येष्ठ व २ मंगळवार, शके १७१५

विनंति उपरि, जीवनराव पांढरे यांचे व कारभारी यांचे वांकडें आलें. त्यांनीं कांहीं विच्यार मागें पुढें न पाहतां मन माने तसी धूम केली आहे. हल्लीं जीवनराव यांचे ह्मणणें “आपले मांडीवर मान आहे,” त्यापक्षीं अन्याय व्हावा हें कांहीं चांगलें नाहीं. व त्या करण्यांत फायदा तर कोणता ? वाजबी तेंच कां न घडावें. येविसीं तेथें तुह्मांस कदाचित रकारनामक यांची भीड पडत असेल. त्यास येविषीं मुरवत व भिडेचा संकोच पडल्यास आह्मांवर टाकून बोलावें ह्मणजे चिंता नाहीं. परंतु भिडेमुळें वचनीं गुंतूं नये. खरें वास्तविक तें खुलाशानें इकडे लेहून पाठवावें. तेथें त-हे त-हेनें गैरवाका सांगितल्यास त्याजवर न जातां कचा हिसेब व कर्तव्य तें लिहून पाठवावें. त्याप्रा बंदोबस्त करतां येईल. र॥ छ, १५ जिल्काद हे विनंति.