आडमोड १ [ अन्तर् + मुट् १० संचूर्णने मोटयति { मुट् - मोट् । गुण । ट् = ड् } ] प्रतिबंध करणें.

-२ [ अन्तर् + मुट् १ संचूर्णने मोटति ] मध्यें मोडणें.
उ०- एकें आडमोडविलीं । अजंगमाची खाल काढविली । एकें गर्भिणीं उकडविलीं । पुटामाजी ॥ कुंटे ज्ञा. १३-२२८

आडल [ आ + दृ ९, ६ माने { आदर् = आडर् = आडल } ] मान देणें, आदर करणें.
उ०- मीं आत्मा एकु चराचरीं । किं म्हणति एकाचा आडलु करी ॥
आणि कोपौनि एकां मारीं। हें चि रूढवीति । ज्ञा. ९-१६७

आडव १ [ आ + धा ३ धारणे { आधापय = आडवइ = आडवि; आडिव } ] बँकेत पैसा आडवणें, आडिवणें.

-२ [ आधी + कृ तारण देणे, ठेव ठेवणें ]
उ०- दागिने सावकाराकडे आडवून बसलों. इतर रूप-आडकव

आडवर [ अर्वाच्–खालीं, अव्यय { अर्वाच् = अर् वाच् = अड्वाच् } ] खालीं पडणें. ( आडवार १ पहा )

आडवार १ [ अर्वाच् खालीं, अव्यय ] खालीं पडणें. इतर रूप-आडवर.

-२ [ अन्तर् + वृ १० प्रतिबंधे, आवरणे वारयति { अन्तर् = आड; वृ। वृद्धि । वार् } ] प्रतिबंध करणें.

आडस १ [ आ + द्रढीयस् ( ना.) { आद्रढीयस् = आडस } ] घट्ट बसणें.

-२ [ अन्तर् + सू २, ६ उत्पत्तौ ] लपविणें. ( आडसु १ पहा )

आडसु १ [ अन्तर + सू २, ६ उत्पत्तौ ( अन्तर् = आड + सु ) लपविणें. इतर रूप-आडस २

-२ [ कर्मणि ] लपणें.

आडळ [ अन्तर् + दल् १ भेदे { अन्तर् = आड; दल = डल; आड + डळ = आडळ ( वर्णलोप ) } ] आडखळणें. ( आढळ पहा )

आडाव, आडावि [ आ + दु ५ विपत्तौ ] दुःखी, कष्टी होणें. [ आदु ( णिच् ) - आदावय् - आडावि. णिच् कर्मणि - आदाव्य - आडाव. निष्ठा - आदावित + ल - आडाइल आडाविल ( ला, ली, लें ) ]
उ०- तैसें तेयां तामसां होये । जें निंदूनि शास्त्रांची सोये।
सैध धांवति मोहें । आडाइले ॥ ज्ञा. १७-१०२

आडुळ, आडोळ - आढळ पहा.