सगुण [ सुगण् = सगुण ] आत्माराम सगुण ह्यांतील सगुण शब्द सुगण् शब्दाचा अपभ्रंश आहे. (भा. इ. १८३६)

संतीदास [ शांतिदास = संतिदास, संतीदास. शांति चें प्राकृतांत संति होतें ] संतीदास हा एक मराठी ग्रंथकार झाला.

सबरे [ शवरिके ] ( दासींचीं नांवें पहा) 

संभाजी [ शंभ्वादित्य ] (आदित्य पहा) 

संभू [ स्वयंभू= सअअंभू= संभू. शंभु = संभू ] 

संभूजी [ शंभ्वादित्य ] (आदित्य पहा) 

सयाजी [सह्यः = सय्या किंवा सखि = सया ] बहुमानार्थी सय्याजी किंवा सयाजी. तात्पर्य सयाजी हा शब्द संस्कृत सह्य किंवा सखि ह्या दोन शब्दांपासून मराठींत आला आहे. (भा. इ. १८३४) 

सवरे [ शबरिके ] ( दासींचीं नांवें पहा) 

सायण - मात्रज्ञ ह्या संस्कृत शब्दाचें माञन्न असें प्राकृत रूप होतें. त्याचें प्राकृतिक रूप मायण्ण. त्याचें मायण. तसेंच सर्वज्ञ ह्याचें-सायण.
सायण व मायण हे दोन्ही शब्द प्राकृतिक आहेत. द्राविडी प्राकृतापासून द्राविडी प्राकृतिक. सायणाचार्य प्राकृतिक भाषा सुरू झाल्यावर झाले. (भा. इ. १८३२)

साळू [ चारु = साळु, साळू, साळू म्हणजे सुंदर. साळू विशेषनाम ] (भा. इ. १८३६) 

सिदनाथ, सिदोपंत [ सिद्ध ] (शिदू पहा) 

सुंदरे [ सुंदरि ] ( दासींचीं नांवें पहा ) 

सुनरी [ सूनरी ] (सूनरी पहा)

सुपडू, सुपडोजी १ [सुप्रतीक (मदन) = सुपडू, सुपडोजी ( व्यक्तिनाम ) ] 

सुपडोजी २ [ सुभद्र, सुपर्ण ] 

-३ [ सुप्रतिवर्मन् = सुपडोजी, सुपडू (शूद्रनाम ) ] 

सुबराव [ सुभ्रूक = सुब्रूअ = सुब्राव = सुबराव ] ज्याच्या भिंवया सुंदर आहेत तो सुब्राव. मराठींत व्यक्तिनाम झालें आहे.