त्य वगैरे सर्वनामांना स्मै, स्मात्, स्मिन् असे मकारमय प्रत्यय कोठून आले? तर पूर्ववैदिकभाषांत स्य व स्म आणि ष्य व ष्य असें वैकल्पिक उच्चार एकाच अक्षराचे होत असत. याचे सर्वांच्या परिचयाचे उदाहरण म्हटले म्हणजे दुष्यंत व दुष्मंत या जोडीचे.

(२) पाणिनीय तद् शब्द :

            स:             तौ               ते
            सा             ते               ता:
            तत्            ते              तानि
साधनिका त्यद्प्रमाणे

(३) पाणिनीय एतद् शद्ब ए + तद् असा सामासिक आहे. तद् म्हणजे तो आणि एतद्
म्हणजे हा तो. साधनिका त्यद्प्रमाणे. पूर्ववैदिक भाषेत एनद् असा दुसरा शब्द होता. एनद्
व एतद् या दोन शब्दांच्या रूपांची भेसळ वैदिक भाषेत झाली आहे.

(४) पाणिनीय यद् शब्द :

            य:            यौ                 ये

इत्यादी साधनिका त्यद्प्रमाणे.

(५) पाणिनीय किम् शब्द : पुल्लिंगी पूर्ववैदिकभाषेत मूळ शब्द क, स्त्रींलिंगी का,
नपुंसकलिंगी क, नपुंसकलिंगी भाषेत मूळशब्द किम्

पुल्लिंग

क:                 कौ                    के

स्त्रीलिंग

का               के                      का:

नपुंसकलिंग

किम्           किमी                  किम्मि
कम्              के                    कानि

नपुंसकलिंगी भाषेचे किम् हे रूप घेऊन

किम्                   के             कानि