येणेप्रमाणे वाईकर विश्वनाथभट याने लेहून दिल्हे ते पचाझ्तानी मनास आणिले त्याचा विचार मनास आणिला तो वाईकर मोघम गोस्टी बोलतात आपण देशपाडे याचे घरीचे उपाध्यपण खातो त्यास कालकला कथला होईल या करिता मोघम बोलताती परतु या माघे याच्या वडिलाचे लिहिले पुसिले आहे तिघे भाऊ येक घर आहे तिघाचा मूलपुरुष येक खरे परंतु वाईकराचा भोगवटा सापृत पाचा गावी नाही आणि दुसेरेकर याचा व नारायेणभट व गोपालभट गिजरे क-हाडकर याचा भोगवटा सापृत देशपाडिये याच्या घरी नाही त्यास गावकीच्या वृत्ति ह्मणिजे कसालियाच्या आणि उपेद थोडिका आणि देशपाडे याचेथील उपेद्र विशेष आणि कसाला नाही त्यास आता भाऊ हाणवावे तरी प्रथमशाखे व समुद्रखानि यासि गोपालभट व केशवभट गिजरे यानी प्रथमशाखी व समुद्रखानि यासि वेव्हार करून ते उभयेता खोटे करून उभयेता गिजरे यानी वृत्तीचे साधन केले आहे त्यास वेव्हार समधे द्रव्य पडिले आहे हे गोस्टीचे तकसीम तिसरी द्यावी लागेल आणि देसपाडे याचेथील दोनी तकसिमा गोपालभट व केशवभटास द्याव्या लागतील हे गोस्टी मनात आणून कची बुधीने बोलतो परंतु हे त्रिवर्ग भाऊ खरे वाईकर आनदभट गिजरे ह्यणिजे प्रसिध राजमान्य त्याचे समापत्र व विश्वनाथभटाचा बाप बाळभट याचे समापत्र आसोन व आनदभट वाईकर याचा पुत्र नारायेणभट याचे हि समापत्र गोपालभट केशवभटापासी ऐसी तीनी पत्रे आहेत याचा शोध केला जाईल ऐसा निर्वाह करून सदासिवभट बिन भानभट यानी पत्रे दिल्ही ऐसी खरी करून देतो ह्मणऊन साक्षी लेहून दिल्हे सदरहू साक्षीप्रमाणे साक्ष घेऊन आले त्यास पचाझ्तानी सत्य घालून विचारिले त्यावरून साक्षी यानी तकरीरा लेहून दिल्हीया बितपसील

दा। बो। नारायेणभट आफले सु॥ सलास अशरीन मया अलफ कारणे लेहून दिल्ही तकरीर ऐसी जे सदासिवभट बिन भानभट गिजरे या मधे व नारायेणभट बिन वीरेश्वरभट गिजरे या मधे जोसीपणाच्या वतनाचा कजिया लागून निवाडियाबदल आले त्यास सदासिवभट यानी लेहून दिल्हे की आपला बाप भानभट यानी मोरेश्वरभटापासी वतनाचा कागद येक व पिलभटाच्या नावाचा मुतालिकाचा कागद येक ऐसे दोनी कागद श्रीमाहादेवी दिल्हे त्यास साक्षी आह्मी आहो ह्मणऊन लेहून दिल्हे त्यावरून आह्मास श्री चा शफत घालून विचारिले तरी ते काही आपणास दखल नाही च्यार महिने जाहले सदासिवभटाने पचागासारिखा कागद गुडाळून तुमचे हातिचे अक्षर ह्यणऊन दुरून दाखविले परतु कागद आपण पाहिला नाही अगर आह्मास हे काही च दखल नाहीं हे लेहून दिल्हे सही शोभकृत नाम सवछरे जेष्ठ शुध प्रतिपदा भृगुवासरे शके १६४५