इतुक्यात मुल्ला ताजदीचे ठाणे फिरले रघोवा पिटक्याच्या हाते खुर्दखत त्यापासून काढून घेतले व अर्ध चावराच्या व पाऊ चावराच्या मिसली ५ करुन घेतल्या याउपरि मी बापूस बोलिलो मज वडिलाचा ही इनाम देसि नाव तुज सागाते येतो तेथून ही काही देसि ना तरि आह्मी काय करावे तो बोलिला तुज ही ऐसे च येखादे ठाई करून देईन वडिलाचे इनाम तरि पडिले आहे ऐसे मज बोलोन नारायणभट्टास समाचार सागितला त्याणे ह्मटिले मी तुज सागतच होतो त्या सागाते नेव नको आता तर्‍ही शहाणेपणेर् वत्तावे यावरि मी नारायणभट्टापाशी व्याख्यानास बैशिलों उदाहरण घातलें चुकलो तोडावरि मारिले पुस्तक हिरोन घेतले मी घरात गेलो दुसरे दिवशी अमचेथे देव ते मार्गो धाडिले म्या गणेश ठेऊन वरकड दिधले त्याकरिता शिव्या देउ लागला आईने ह्मटिले उग्याच शिव्या का देतोस मग आपण सोविळा हाती देवाचा सपुष्ट घेउन आइ विटाळिशी तीवरि टाकिला तीस पाई धरून वोढून घराबाहिर टाकिले मज घराबाहेर घातले दोघे घराबाहेरि गेलो मामाचे घरी राहिलो भक्षायास नाही मग आईस मामाचेथे ठेऊन खडकीस गणेशपंतापाशी गेलो वर्षे २ राहिलो वैद्यक ह्मटिलें यावरि गावास आलों मामाचेथे राहिलो तेथे बापू येऊन समजाऊन आणिले तो हैबतखानाचा किरका झाला होता ते लोक अवघे पळोन गेले नारायणभट्ट विज्यापुरास गेला होता बापू व मी गावी असता दळपतरायाचा उपाध्या पदमणभट्ट त्याणे बापूस लिखित धाडिले जे पसरणीस माझा इनाम पाउ चावर आहे तो तुज दिधला असे पत्र नारोबाचे हाती पाठऊन देतो तो कागद घेऊन दफतरास गेला दफतरदारास दाखविला त्यामध्ये येक दोघ बोलिले जे पदमणभट्ट हरामखोराचा भट्ट त्याचा इनाम दिवाण ज्यास देईल त्याचा व तुह्मीं ही बहुत स्वार्थ करू नका पिंपरी व तळये जिरो द्या मग बापू घरास येऊन मज बोलिला पद्मणभट्टाबाबति तूं हे इनाम घे तुज आणिक नाहीं नारोवा येईल मग पत्र देईन म्या बरे ह्मटिले याउपरि नारायणभट्टे विज्यापुरास जाते वेळे रुद्राजीपत मजुमदाराची भेटि घेउन त्यास ह्मटिलें अपण्यास काहीं येथे वृत्ति नाही तरि महाराजाच्या भाग्याचा वाटा हा च जे नवे दस्त अमल घेउनु यादीदी कटकास जाताति तरि त्यात जे धकेल ते योजून लिहाल तरि तो आधार करून देसायाची अर्दास घेउनु राजश्री रखमाजीपंताची किताबति घेउन कटकास जाईन महाराजाचा यत्‍न माझे अदृष्ट याउपरि मजुमदारे पसरणीस दसत अमलात उगेच नारायणभट्ट ॥ चावर ह्मणउन लिहिले त्यावरि नारायणभट्ट विज्यापुरास गेला रखमाजीपताची किताबति घेतली तव पदमणभट्टे खुर्दखत त्यापाशी दिधले ते ही सागाते घेउन खडकीस गेला बानाजीपतीं व श्रीपतिराये याकूतखानास भेटविले बहुत सन्मान केला देसायाची अर्दास व किताबति दिधली श्रीपतिराये अर्ध चावराची परवानगी घेतली दफष्तरनास गेले तो वाईचे यारीदी रुद्राजीपंत साबणे भेटले त्यास समाचार सागीतला जे खुर्दखताची परमानगी झाली