यका पासोन येक । परंपरा चालिली देख ।।
पूर्व दिशे राजे कवतुक । चालती जाणा ।। ५० ।।
विश्वपाळराजा पवित्र । सूर्यउपासक सर्वत्र ।।
त्रीभुवनि अगाध कीर्त। जयाचि असे ।। ५१ ।।
शोमवंशाचिया कन्या ।। सुर्यवंशासि देति आदरें करोनियां ॥
विवाह *पुण्या ।। चालत असे ॥ ५२ ।।
क्षेत्रिय महादारुण ॥ जे धनुर्धरविद्यापूर्ण ।।
तयां सन्मुख राहों सके कवण ।। जे क्षेत्रि बळाढ्ये ।। ५३ ।।
ज्यांची किर्ती दिगांतरी ।। वाखाणिली भविष्योत्तरी ।।
ते सूर्यशोमवंशि क्षेत्री ।। चालति सत्य ॥ ५४॥
आतां सोमवंशिचा नृपवर ।। राव विरुपाक्ष महाथोर ।।
क्षेत्रधर्मि धनुर्धर ।। महासमर्थ ।।
तो असतां हस्तनापुरी ।। कथा अपूर्व अवधारी ।।
जे ऋषि वदला वैखरां ।। अनुपम्ये ॥ ५६ ।।
राजकंन्या नागरी ।। सुलोचना नामे सुंदरी ।।
सखियां समवेत गंगे भितरी ।। क्रीडा करित होती ॥ ५७ ॥
जळक्रिडा सखियां समवेत ।। खेळत असतां गंगेत ।।
तवं अपूर्व वर्तलें तेथ ॥ तें आईका श्रोतेहो ॥ ५८ ।।
विचित्रविर्य भृगुनंदन ।। वह्याळि खेळतां आला नदी टाकुन ॥
दृष्ठि पडलें निधान ।। सुलोचना ते ।। ५९ ॥
त्याण्हे पाचारिलें तयेसी ।। तुं कवणाचि कवण होसी ।।
ते भयाभित वदनेसी ।। राहिली जाणा ।। ६० ।।
पुणती विचारि भृगुनंदन ।। तु कवणाचि गे कवण ।।
ते न बोले चि वचन ।। म्हणोन क्रोधे खवळला ।। ६१ ।।
रथा खाले उतरोनी ।। धावोन धरिली तियेचि वेणी ।।
वोढोन काढिली ततक्षणी ।। जळा बाहेरी ।। ६२ ।।