केरसुणी १ [ कर्षणी (पुंश्चली) = करसणी = केरसुणी. कं चा के] ( भा. इ. १८३३)

-२ [ कर्शणी = करसणी = केरसुणी ] कर्शणी = वाईट चालीची स्त्री. झाडणीशीं कांहीं एक संबंध नाहीं. (भा. इ. १८३५)

-३ [ कर्षणि = करसुणा = केरसुणी ] अपशब्द-व्याभिचारिणी स्त्री. (भा. इ. १८३६ )

केला [ क्री-क्रीत + ल = केला (bought) ] मी तुमचा केलाँ I am bought by you. क्रीत पुत्राला अनुलक्षून.

केवडा [ केयूर: = केउडा = केवडा ] केयूरं शिरोभूषणं. केवडा हा स्त्रियांचा डोक्यांतला दागिना आहे.

केवीलवाणा १ [ क्लीव् to be impotent ]

-२ [क्लीववत् den ]

-३ [ कृप् १ अवकल्कने. कृपणवर्ण = केविलवाणा. कृपा = कींवा. कृपण = कृपिल = केंविल ] ( धा. सा. श. )

केंविलवाणा [ कृपणवर्णः = केंविलवाणा. कृपा = कींवा, कृपण - कृपिल = केंविल. कृप् १ अवकल्कने ]

केस [ केश = केस ] (स. मं.)

केळवणी [केलायनी ] (धातुकोश-केळव १ पहा)

कैंचीं [ कानिचित्] ( ज्ञा. अ. ९ पृ. ११ )

कैच्या [ कैशिकं = कैचिअ = कैच्या ] कैच्या धरून द्रौपदीला दुःशासनानें ओढली, या वाक्यांत कैच्या म्ह० केशसमूह, वेणी. कैशिक म्ह० केशसमूह, वेणी.

कैंपक्ष [ कृपापक्ष = कींवपक्ष = कइँपक्ष = कैंपक्ष ] हा शब्द रामदास योजतात. (भा. इ. १८३३)

कैरा [केकर: = कैरा] काणा, तिरळा.

कैंवार [ कृपाकर = कींवा अर = कींवार. कींवारस्य भाव. कैवार ] (भा. इ. १८३३)

कैसेनि [ कीदृशेण ] ( ज्ञा. अ. ९ पृ. ९ )

कोकणें [ ( कू = आवाज करणें ) कोकूय ( क्रियासमभिहारं ) = कोकणें ] कोकणें म्हणजे फार वेळ आवाज करणें. ( भा. इ. १८३६ )

कोंकलणें [(कल्) चाकल्यते = कोंकलणें ] ( भा. इ. १८३६)

कोकाटू [ कर्कटुः = कोकाटू] पक्षिविशेष.

कोक्या १ [ कक: ] ( कावळा पहा)

-२ [ कक लौल्ये गर्वेच । कक: = कोक्या ] तो कोक्या आहे म्ह० गर्विष्ट, अभिमानी आहे, लुच्चा आहे. कोंकणस्थ शब्दापासून निंदार्थक झालेला कोंक्या शब्द निराळा.