त्याजवर शाहमत व बसालत मर्तबत नवाब मातबरखान व वजारतपन्हा महमद बकर दीवान याचे अमलास रामाजी याचा अजा जनाजी येस प्रभु व गणेश प्रयाग हरदूजनानी फिर्याद केली की कसबेकुलर्ण वतन आपले आहे, त्यावरून नवाबाही जमीदार हालीमवाली व रयत मातबर पोख्ती आसामिया जमा करून रास्ती इनसाफ केला, तेव्हा जनाजी प्रभु व गणेश प्रभु याचे वडील निसीदे होते त्यास सरकारातून मुशाहिरा पावत असे, यांस कुलकर्णासी समध नाही, ऐसे खरे जाले, मग आपले आजे गोविंद बलाल यासि सनद कुलकर्णाची द्यावयास महमद बकर दीवान यास सागोन पाठविले, त्यास दिवानमशारनिले एही सागितले की आपण आपले रूबरू इनसाफ पाहोन सनद करून देऊ, त्याजवरून जमीदार व रयत मातबर व पोख्ती आनून इनसाफ केला, तेव्हा गोहीसाक्षे भोगवटा व सनद मनास आणिता जनाजी प्रभु व गणेश प्रभु यासी कुलकर्णासी तालूक नाहीं, आपले आजे गोविंद बलाल कुलकर्णी ऐसे खरे जाले, त्यावरून दिवानमशारनिले याही करून दिधली, ते सनद बजिनस आहे, व ते समयीचे शाहीद मनसुफीत होते त्याची नावे बितपशील -

प्रयागजी दिनकरराऊ अदीकारी ता। वनखल
भानजी मुरार अदीकारी ता। सोनवल
संभाजी येवतराऊ अदीकारी ता। गोरट
रायाजी भालेराऊ अदीकारी ता। राहूर
गोविंदनाईक बुरकूले बजान का। मा।
१

येणेप्रमाणें होते यासि ठाऊक आहे यापूर्वी त्याचा आपला वतनामुळे कथला जाला नाही आपण आपले वतन कुलकर्णपण हा कालपावेतो करीत आले आहे साहेबी रास्ती इनसाफ केला पाहिजे

हरदूजणी आपली हकीकत होती ते सांगितली
याची तहकीकात केली बितपशील -

रायाजी अप्पाजी व नारो भगवान व नारो गणेश यांच्या सनदा व शाहीद यास पुरसीस केली → पुढे वाचण्यासाठी इथे क्लीक करा