लेखांक १६७.                                                 
१७०२ ज्येष्ठ वद्य १०.                                                   श्री.                                                                  २७ जून १७८०.                                                                               

पु॥ राजश्री कृष्णराव स्वामींचे सेवेसीं:--
विनंति उपरी. इकडून करारप्रमाणें सर्व कागदपत्र पहिलेच उगवले. एक राव सिंदे यांचे निभावणीचे पत्राची वारंवार दिकत होती; तेंही हालीं पाठविलें. इकडील गुंता किमपि राहिला नाहीं. याउपरी, तुह्मी सरकारचीं कामें, ऐवज व कागदपत्र, नवाबबहादर यांजकडील तहनामा निभावणीचीं पत्रें अहदशर्तीनसीं घ्यावीं व मिरजकर वगैरे किरकोळी कामें सर्व उगवून मंडळीसह सत्वर यावें. नवाबबहादूर यांणीं बेंगरूळावर मुकामांत न करितां जलद टोपीकराचे तालुकियांत शिरून, ताख्त व ताराज करून, इंग्रज आयास आणावे. पेशजीं तुह्मीं नवाबबहादूर यांणीं सरंजाम केला, त्याचा तपसील लिहिला होता. तशा सरंजामानसीं नवाबबहादूर जलद गेल्यावर, इंग्रजांस पक्की शिक्षा करतील, याची खातरजमा इकडील आहे. बेंगरूळावर न गुंता करितां लौकर जावें. आतां कमती करून दिवस व्यर्थ न घालवावे. निभावणीचें पत्र आलें नाहीं, आह्मी तों, तोफखाना वगैरे खर्च किती सोसतों, ऐसें तुह्मांसी उत्तर जालें. त्यापक्षीं आतां इतका खर्च घेऊन मुकामांत होईल ऐसें नाहींच. तथापि सूचना लिहिली असे. ^*आह्मीं नवाबबहादर यांस थैलीपत्र पाठविलें आहे. त्याच थैलींत राव सिंदे यांचें निभावणीपत्र व बेलभंडाराची पुडी आली तें घालून पाठविलें. हें प्रविष्ट करावें. मिरजकर मंडळीसुद्धां जरूर सोडवून घेऊन यावें. पेशजीं येविशीं विस्तारें बहुत वेळ लिहिलें गेलेंच आहे. नरसिंगराव व गणपतराव यांस घेऊन हें काम जरूर करावें.

र॥ छ २३ जमादिलाखर हे विनंति.