श्रीनाथ स॥

लेखांक ३६२.

नकल.

१७३२ चैत्रशुद्ध १५.

रो।। बाळाजी सखदेव गोसावी यांसि :-
अखंडित लक्ष्मी अलंकृत राजमान्य श्नो।। दौलतराव शिंदे दंडवत विनंति उपरी त्रिंबकराव चिंतामण यांचे तीर्थरूपास हरी वल्लद पुंजाजी व नारायण वल्लद लोवजी ब्राह्मणजाई शेटे कसबे बिडकीणगांव यांनीं आपले शेटेपणाचे निमे वतन फुरोक्त करून दिल्हे त्याचा हक्क भुसांवर दर शेकडा बैलास च्यार रुपये व मीठ व तांदूळ वगैरे नकाशांत हक्कविकरी दर बैलास पैसा पक्का वहिवाटीला व घोडी व गाड्यास दर रुपयास पक्का पैशाप्रमाणे मागास येक शेला व चवळें येक व कडबा वगैरे विकरीस गाड्या मागें पैसे पक्के दोन व जमीन मळे बिघे बारा त्यांत विहिरी (सिका) सुमार च्यार सुध्धां व खंडेरायाचा माळ जमीन बिघे पाउणशें व निमे घर येणेंप्रमाणें दिल्हे त्याचे वहिवाटीस कारकून त्रिंबकराव चिंतामण यांनी पाठविला असतां शेटे मजकूर यांनी आपले खरीदखताप्रमाणें निमे वतनाचा दाखला न देतां दंडेली करितात ह्मणोन विदित जालें त्याजवरून हें पत्र तुह्मांस लिहिले असे तर हरी व नारायण शेटे यांचे भाऊबंदास निक्षून ताकीद करून खरीदखताप्रमाणें निम्मे वतनाची वहिवाट हक्कदक्क व जमीन विहिरी व घरासुध्धां त्रिंबकराव चिंतामण यांचे कारकुनास सोपून देवऊन निमें वतनाची वहिवाट घेत जाणें येविषयींचा फिरोन बोभाट येऊं न देणें र॥ छ १४ रबिलावल सु॥ अशर मया तैन व अलफ बहुत काय लिहिणें हे विनंति मोर्तब.