शेट [सेधः = शेट ], सेध म्हणजे शेंपूट. शेट उपट म्हणजे शेंपूट उपट. माणसाला शेंपूट नाहीं, सबब उपस्थीय केस.

शेटमारी [ शिट् अनादरे. शेट = अनादर. मारि=मृत्युप्राय रोग ] या दोन्ही शब्दांनीं अनादर व तिरस्कार दाखविला जातो. हे दोन्ही उच्चार अपशब्द नाहींत. Damn, plague take thee ह्या वाक्यांतील Damn व plague ह्या शब्दांप्रमाणेंच वरील शब्द आहेत.

शेंडी १ [ शिखंडि = शिअंडि = शेंडी ] (स. मं.)

-२ [ शिखंडि = सिकंडि = सिअंडि = सेंडी = शेंडी ] शिखंडि = अल्पशिखा. (ग्रंथमाला)

शेण १ [छगण = शगण = शअण = शाण = श्याण = शेण ] (ग्रंथमाला)

-२ [ शकन् ( गाईचें शेण ) = शअण = शाण = शेण ] शाण हा उच्चार अद्याप आशिष्ट करतात. ( भा. इ. १८३३)

शेणकूट [ शेणगंड पहा ]

शेणगंड [ गंड = वीर, शूर पुरुष, श्रेष्ठ पुरुष.
शेणगंड = शेणवयांतील उत्तम पुरुष
( विपरीत लक्षणेनें, अधम शेणवई)
न्हावगंड = स्नापिकगंडः (उत्तम न्हावी, विपरीत लक्षणा)
ब्राह्मणगंड = उत्तम ब्राह्मण
(विपरीत लक्षणेनें वाईट अधम ब्राह्मण )
शेणकूट = (कूट = मुख्य) विपरीत लक्षणेनें अधम, नीच शेणवई ] (भा. इ. १८३२)

शेणवड १ [श्यैनंपाता (शिकार) = शेणवड. शकन्+ पाता = शेणवड ] होळीच्या सणांत शिकार करीत. श्येनपासून हि शेण शब्द निघती, व शकन् पासून हि शेण शब्द निघतो.

-२ [ शकन् + आवृत्ति = शेणावड = शेणवड ]

-३ [ शकपाता ] ( धूळवड पहा)

शेतखाना [ शकनखनिः = शेणखाना, शकृतखनिः = शेतखाना ] शकृतखनि: = म्हणजे गुवाचा खड्डा.

शेतगणा [क्षेत्रगणः=शेतगणा] गांवच्या सर्व शेतांचा समूह.

शेतभात [ क्षेत्रभक्तिः=शेतभात ] भक्ति म्हणजे तुकडा, भाग. भात म्हणजे तांदूळ या शब्दाचा येथें कांहीं एक संबंध नाही. (भा. इ. १८३४)

शेती [ क्षेत्रपत्यं = शेती ]

शेंदणें [ स्यन्दनं= शेंदणें, सेंदणें] (भा. इ. १८३६)