-२ ( पायाच्या घोट्याचा) [ अपस्कारः = अपकारा. ] पायाचा घोटा शरीराच्या ज्या भागावर उभा असतो तो भाग. (भा. इ. १८३६ )

अपखडी [ अपषदी, अपसदी a woman of the outcaste = अपखडी ) क्षत्रिय × वैश्या or शूद्री; वैश्य × शुद्री. निषादप्रमाणें स चा ष होऊन अपषद. children from the above two are called अपसद)

परि धर्मपत्नी कां धांगडि । पोसितां जरि एकि वोढि । तरि कां अपखडि । आणावी आंगां ॥ ज्ञा. १८-९३६.

अपंग [ अपांग ] अवयवहीन.

अपर [ अल्पतर = अप्पअर = आपर = अपर ( रा-री-रें)] (भा. इ. १८३२ )

अपरूप १ [ अभिरूपक ( श्रमणादिगण ) = अपरूप handsome, beautiful.

- २ [ अभिरूपकः = अपरूप ] सुंदर, शोभन.
आपरूप लावण्य म्ह० शोभन लावण्य.

- ३ [ अप्रतिरूप ( निरुपम ) = अपरूप ] Matchless.

अपकारा [ अप् + करक: = आपकरा, आपकारा, अपकरा, आपकारा. कमंडलौ च करकः ] आपकरा म्हणजे पाणी पिण्याचें लहान पात्र.
अल्पकरक: = आपकारा (लहान कमंडलू)

अप्पलपोट्या [ आत्मपुष्ट ]

अपाप [ अल्पाल्पं (adverb) = अपाप (हळूहळू) आत्मनैव = अपाप ( आपल्या आपण ) ]

अपेशी [ अपयशस् = अपेशी ] Unsuccessful, unenterprising.

अबब [ अंब अंब ! = अबब ! ]

अंबाडा १ [ आम्रातक = अंबाडअ = अंबाडा (डी-डें)] (भा. इ. १८३२ )

-२ [ अंबष्टा = अंबाडा ]

अंबिआ [अंबुवाह: ( पाण्यांतून नेणारा नावाडी ) = अंबिया, अंब्या ] नदीवरील होडीवाल्यांना अंबिये म्हणतात.

अंबिया [ अंबिआ पहा ]

अबू [ आत्मभू = आपबू = आबू, = अबू] अबू हें वडील माणसाचें लाडकें नांव आहे. आत्मभू म्हणजे ब्रह्मा, विष्णू इत्यादि.

अबोटि - [ अभ्युदवृत्ति ] उटणें माखणें. (धातुकोश-अबोट पहा)