[५२]                                                                              ।। श्री ।।                                                         १६ फेब्रुवारी १७५७

अपत्यें^११० रघुनाथानें स॥ नमस्कार. विज्ञापना. येथील क्षेम ता॥छ २६ जमादिलोवल पावेतों यथास्थित असो. विशेष. आजी छ २४ रोजीं इंदुरास आलों. रा. मल्हारजी होळकर याची भेटी जाली. पुढें दरमजल दिल्लीस जात असो. अबदाली दिल्लीस आला, यास्तव चहूकडून राजे व जमीदार व रांगडे लोकांच्या नजरा फिरल्या. सांप्रत भलता एखादा मनसुबा करून मुलूक अथवा रुपये मिळावयाची सोय दिसत नाहीं. जेव्हां अबदालीचें पारपत्य होईल तेव्हांच वरकड दबतील व हरएक मनुष्यास सोई पडेल. अबदालीचें पारपत्य करावें तरी फौज अद्यापि जमा जाहली नाहीं. देखील विठ्ठलपंत आमची चार व मल्हारबा दोन, एकूण सहा हजार आहे. याखेरीज समशेरबहादर व अंताजीमाणकेश्वर व नारोशंकर पथकें मिळोन पंधरा सतरा हजार फौज........... नव्या दमाची फौज ह्मणावयास सा....... आहे. आमची व मल्हारबाची फौज........ गुदस्ताची फौज चहूं ........... आह्माजवळ जमा जाहली नाहीं. अंताजी .......... च आहे. झुंजतच आहे. फौज न आलिया .......... न जातां येत नाहीं. रुपये पावावयास लोकांस दिवस लागले. याजमुळें लोक मागें राहिले. व अगोदर पैका पावला तेहि खानदानचे लोक आले नाहींत. असो. आतां या गोष्टीचा काय विचार ? महिन्यादीडमहिन्यांत पोहोंचतील. इतक्यांत गांठहि पडेल. जर दिल्लीस राहिला अथवा अलीकडे आला तरी गांठ पडेल. जर निघोन विलायतीकडे चालला तरी दोन-तीन महिने लढाई होणार नाही. सांप्रत खबर आली कीं पहिल्या पातशाहा अलमगीर सानीस^१११ पातशाही व खानखान्यास वजिरी दिली व आपले नांवचा शाहनशाहचा कुतबा पढविला. याजवरून पहावें कीं काय विचार करितो. तमाम राजे व सुज्यातदौला वगैरे सर्वांची राजकारणें त्याजपाशीं आहेत. परंतु अद्यापि कोणी भेटले नाहीं. जाट तर झुंजूं लागला. सांप्रत मनसुबा भारी आहे. फौजहि त्याची भारी आहे व कजाख शिपाई आहे. त्याचे पारपत्यास फार भारी सामान असावे. यास्तव जर दत्तबाची रवानगी इकडे लवकर जाहाली तरी जमाव लवकर पडेल. अमदाबाजेचे......... हें काम मोठें व जरूर आहे. जरी अमदाबादेकडे ...... कडे प्रसंगानुरूप बलावूं व येतीलहि ....... ची रवानगी लवकर करावी............

पै॥छ १८ रज्जब, सन सबा.
मु॥श्रीरंगपट्टण.