श्री.
ज्येष्ठ शु. ७ रविवार शके १७१५.

विनंति ऐसी जे, इंग्रजी दोन पलटणें यांचे सरकारांत नौकर---तनखा असदअलीखान यांजवर चनूर कडपे ता(लुकिया) ऐवजीं तीस हजार व चिटवेल तालुकिया ऐवजीं बत्तीस हजार एकूण बासष्ट हजारांच्या तनखा दान केल्या होत्या. तो ऐवज पोंचला नाहीं ह्मणून बोभाट आल्यावरून मिस्तर किनवी दिलावरजंग यांनीं, येथें त्यांजकडून मवलवी आहे त्यांस व मीर आलम यांस, पत्र लि। कीं, “पलटणास ऐवज करार बमोजीब पावत नाहीं. तनखा ज्यांजवर होतात त्यांजकडून ऐवज पोंहचण्याची हरकत होती. यास्तव असदअलीखानही हजूर आले आहेत. त्यांसी तनखाचे ऐवजाची रूबरू करून मागील फैसला व पुढील पलटणीचे दरमाहाचा बंदोबस्त असा कीं बोभाट न पडे याप्र।। करणें " ह्मणोन पत्रें आल्यावरून मीर आलम व मवलवी यांनीं या मजमुनाचे रुके छ. २५ शवालीं मध्यस्तांस पाठविलें. आह्मी मध्य. स्तांपासीं असतां असदअलीखानास मध्यस्तांनीं हा मजकूर छडिला....जबाब केला कीं “सदरहू ऐवजाच्या तनखाची....कियांतील साहुकारावर दिल्या होत्या. हबी....यांचे मारफत रसीद घेऊन तीस हजार देव....वले नसल्यास येथें फडच्या करितों. बाकी ऐवज तेथें....लफलमाची फलम देविले. त्यांत नुकसान. सबब ऐवज न घेतला असेल. याची जसी ईर्षाद त्याप्र। फैसला होईल. " याप्र।। खानाचे बोलण्याअन्वयें मवलवीस जबाब मध्यस्तानीं पाठविला. जालें वर्तमान समजावयाकरितां विनंति. र॥ छः ६ जिलकाद हे विनंति.