Deprecated: Required parameter $article follows optional parameter $type in /home/samagrarajwade/public_html/libraries/regularlabs/src/Article.php on line 57

Deprecated: Required parameter $helper follows optional parameter $type in /home/samagrarajwade/public_html/libraries/regularlabs/src/Article.php on line 57

Deprecated: Required parameter $method follows optional parameter $type in /home/samagrarajwade/public_html/libraries/regularlabs/src/Article.php on line 57

मराठ्यांच्या इतिहासाची साधने खंड तिसरा ( १७०० -१७६०)

[२४]                                                                               श्री                                                               १६ फेब्रुवारी १७४५                                                         
                                                                                                   
श्रीमत् परमहंसश्री स्वामीचे सेवेशी.

चरणरज रघुनाथ बाजीराव कृतानेक सा॥ नमस्कार. विनंति. स्वामींच्या कृपावलोकनेंकरून आशीर्वादप्रभावें माघ व॥ १२ पर्यंत वर्तमान यथास्थित असे विशेष. ती॥ राजेश्री नाना यांची स्त्री सो॥ मातोश्री गोपिकाबाई वहिनी माघ व॥ ११/१२ सह मंदवारी प्रात:काळीच्या अकरा घटका दिवसास प्रसूत२४ होऊन पुत्र जाहला. स्वामीच्या आशीर्वादाचें फळ आहे. संतोषवृत्त स्वामीचे सेवेसी विदित व्हावें या करितां पत्र पाठविलें आहे. सेवेसी श्रुत होय हे विज्ञापना.


[२५]                                                                               श्री                                                                                                                        
                                                                                
तीर्थस्वरूप श्री स्वामीचे सेवेशी.
आपत्ये सन शाहू राजे कृतानेक दंडवत. विनंति. उपरी. आपण न विचारितां गेले ही गोष्ट वडीलपणास उचित की काय? आपले जाण्यामुळें आमचे चित्त स्वस्थ नाहीं. यास्तव हें पत्र आपणांस लिहिलें आहे तरी वडीलपणें दर्शनाचा लाभ देऊन आमचे चित्ताचा संतोष करून गेले पाहिजे. वडिलांस आमचे गळ्याची शफथ असे. अनमान न करितां घारें आलें पाहिजे. एवढा लाभ आह्मांस द्यावा. यांत आमचें समाधान. वडिलांसही उचित आहे. आपण आह्मांस न पुसतां स्वाम गेल्या कारणें चित्तास समाधान नाहीं. तर पत्रदर्शनी येऊन दर्शन देऊन समर्थ करण्यास स्वाम अनमान करतील तर आमची शफथ असे, हे विनंति.