श्री वो आनंभट भट जिवणा                                                           लेखांक २०७.                                                      १७१५ अधिक वैशाख वद्य १२.
दीक्षित बेदरकर ब्राह्मणाविसीं पत्र
मागितल्यावरून दिल्हे छ २५ रमजान.

खांसाहेब मेहेरबान दोस्तान सिदीइमामखान बाहादूर दाममोहबतहू-
अजदिल येखलास गोविंदराव कृष्ण सलाम आंकी एथील खैरसला जाणून साहेबी आपली खैरीयत हामेशा कलमी करीत असिले पा दिगर मार की वो महादेवभट याणी वर्तमान सांगितलें की मौजे सिकींदरें पा हवेली बेदर एथील जोतीषपण आमचे तीन पुरुष चालत आले असतां सांप्रत वो शामभट जोसी मौजे मदकहाली पा मजकूर याने आं मेहरबानापासी जाहीर जालें कीं मौजे सिकींदरे एथील जोतीषपण माझें आहे त्याजवरून आपण त्यास वतनावर दाखल करून दिल्हा त्यास एक वर्ष जाले ह्मणोन कळले त्याजवरून हे पत्र लिा असे की महादेवभट ब्राह्मण गरीब आणि वृत्तीचा कारभार यास समजोन आले पाहिजे त्यास महादेवभट व शामभट यांची एकवाक्यता करून कागदपत्र भोगवटा मनास आणून वाजबीचे रुईने मारनिलेची स्थापना वृत्तिवर करून द्यावी रा छ २५ रमजान ज्यादा काय लिहिणे.