पै ।। छ मोहरम, सन समानीन,                                        लेखांक ४३.                                                    १७०१ पौष शुद्ध १५.
शुक्रवार, मु।। श्रीरंगपट्टण.                                              श्री.                                                          २१ ज्यानुआरी १७८०.                                                                           

राजश्रिया विराजित राजमान्य राजश्री कृष्णराव तात्या स्वामींचे सेवेसीं:-
पो।। हरी बल्लाळ सां।। नमस्कार विनंति उपरी येथील कुशल जाणून स्वकीय लिहीत जावें. विशेषः--आपणांस जाऊन फार दिवस जाले. पट्टणास पावेल्याचें पत्र येत नाहीं. मसलतीचे दिवस ऐन. इतक्या दिवसांत करारप्रमाणें जिकडील तिकडे नमूद जालें असावें. अदवानीचा हांगामा अदियाप दूर होत नाहीं. उलटा मुदगल प्रांतांत नवा उपसर्ग जाला. नवाबांस इकडून खातरजमेनें लिहीत होतों, त्यांत कमी पडलें. नवाबांचा सर्व सरंजाम व तयारी जाली. अदवानीकरितां गुंतून राहिले. सिंदे होळकर गुजराथेस जण्यास निघाले. सरकारचे वकील सुरतेहून आले. भोंसले यांणीं बंगाल्याचे रुखें कूच केलें. एक अदवानीचा हांगामा म्हणोन नवाबांचा गुंता. दिवस कांहींच राहिले नाहींत. याउपरीं तुम्हीं नवाबबहादूर यांसीं बोलोन, करारप्रमाणें अदवानीचा उपसर्ग राहून, बहादरांचें जाणें चेनापट्टण प्रांतीं होय; सर्व निभावणी होऊन, तुमचें येणें सत्वर घडे; ऐसें व्हावें. सविस्तर श्रीमंतांनीं लिहिलें त्यावरून कळेल. सर्वांनीं ++ + तंबीचा एका केला असतां, अदवानीचे शहामुळें उणी गोष्ट घडली. नवाब गुंतूत राहिले. त्यास, थोर मसलतीस अदवानीचे महस-याचें कारण नाहीं व करूं नये. याजकरितां, राजश्री नरसिंगराव व तुम्हीं नवाबबहादरांसीं बोलून, अदवानीचा महसरा उठोन, आपलाले कामास लागत, ती गोष्ट करून, उत्तरें लौकर पाठवावीं. ^*र।। छ १३ मोहरम. बहुत काय लिहिणें लोभ असों दीजे. हे विनंति.

राजश्री गोविंदराव व गणेशपंत स्वामींस सां। नमस्कार. लोभ करावा. हे विनंति.