अवथन [ अव + स्तन ( ना. ) { स्तन = थन } ] थान तोडणें ( अवथण २ पहा )

अवधार १ [ अव + धृ १ धारणे अवधारणं ] ध्यानीं घेणें. अवधारा शब्द मराठी ओंवींत येतो.

-२ [ अव + धृ ( णिच् ) १ धारणे ] जाणणें.

अवरोध [ अव + रुध् ७ आवरणे ] अटकाव करणें, अडथळा करणें.

अवर्ज १ [ अ + वर्ज् १० वर्जने ] न सोडणें, न गाळणें.

-२ [ आ + वृज् १० वशीकरणे ] न सोडणें, न गाळणें. उ०- मी अवर्जून त्याला मुद्दाम बोलाविला.

अवलोक [ अव + लोक् अथवा लोच् १ दर्शने { च = क् } ] पहाणें.

अवलंब [ अव + लंब् १ अवसंस्रने { अवलम्बनम् = आश्रयणम् } ] आधार घेणें.

अवांक [ अव + अंक् १० पदे लक्षणे च ] अदमास करणें.

अविष्कर [ आविस् + कृ ८ प्रकाशने ] बाहेर येणें, दिसणें, दाखविणें, उघड करणें.

अवीट [ अव + इष् १ इच्छायाम् { ष् = ठ् = ट् } ] किळस येणें.

अव्हांट [ अववाट ( ना. ) { चवा = व्हां } ] आडमार्गानें जाणें.

अव्हेर १ [ अव + धीर १० अवज्ञायाम् { अव + धीर = अव + हीर = अव्हेर } ] अपमान करणें.

-२ [ अव + हिल् ६ अवज्ञायाम् भावकरणेच { अव + हेल् = व + हे = व्हे; ल् = र् किंवा अव + हेड् १ अनादरे ( ड = ल ) } ] अवमानणें.

अस [ अस् २ सत्तायाम् ] असणें.

असकर [ असत्कृ ८ अवमाने ] धिक्कारणें, अवमानणें. इतर रूप - अस्कर १

असंघड [ अ + सम् + घट् १० संघाते ] बिघडणें.

असल [ अछ + ल ( स्वार्थे ) ( ना.) } ] स्वच्छ असणें.

असंवर [ अ + सम् + वृ ९ वरणे ] सांवरण्यास कठीण होणें, न सांवरणें.