मुलाने मसीद प्रा। सुपे                          मेहतर दादू प्र॥ सुपे
विठल बिन वामन प॥ मौजे अनजून      मेहतर अबान प्र॥ सुपे
प॥ सिरवळ                                       नाई पाटिल धांगदे प॥ सो।
हिरपाटील मायापाटिल सो।                  अनजून
कारखेल प॥ सुपे                                भिला बको विर्तीकार मौजे खांबगाऊ
माया सुधो वृत्तीकार                            प्रा। पुणे
गोदा कान्हो विर्तीकार सो। कोथरुड       गंगो बसो विर्तीकार सो। पिपरी
प्रा। पुणे                                           प्रा। पुणे
माया काळो विर्तीकार सो।                   तुको चांगो विर्तीकार मौजे विखल
सुपे खुर्द                                           प्रा। वाई

सदरहू कागद हाजीर मजालसी दाखविला यावरी मुनसुफीदारी खातिरेस आणितां दिव करून जमीन साधिली ह्मणून सदरहू कागद लिहिला आहे तरी जे वख्ती दिव होते ते वख्ती हरदो महालीचे कारकून व देशमुख व देशक व जवार व कोनेकुए मेळऊन दिवाण होते तेथे महजर त्यांची नावे निशाणे करून महजर करिताती ए कागदी तैसा अमल नाही यासि तो कागद रुजू न पडे बातील करून दूर केला यावरी सुपेकरास पुसिले धाउजी बिन वाल पाटिल खैरा कसबे सुपे याणे मालूम केले ज मौजे वढाणे सुपे याचे सिवेवरी वसिले ते जमीन माझी मजरे मौजे खोरास सवि आहे तैसीच हद दाखवीन ह्मणून सांगाते अजुराण देऊन हद पाहिली तो समुद्रे वढाण सुपियाखाले सापडोन तिवधां पूर्व त्याजखालील देऊळगाव व खोर सुपे बिदाण थोट वड तरडादेवीचा त्रिशूळ दाखविला सदरहू हद दाखविली हाली वर्तणूक लेहोन दिधलीर पहिला तिवधां थोट वढ तेथून तळयावरील पालीस ईस्वराचे पाटीने तहद पांढरविहीरपावेतो यावरी सदरहूने हदचे कतबे घेतले सदरहू अमल हाजीर मजालसी खातिरेस आणितां वढाणे कदीम मौजा पुणियाखाले दिवाणचे दफ्तरी आहे तो सुपियाचे सिवेवरी कैसा हे माकुळ नव्हे ऐसे जाहालेयावरी मनसुफीदार व हाकीमशराव देशमुख व देशक हाजीर मजालसी आणितां कसबे मजकुरीचा मजरा चिचोळी मोडोन कसबियाखाले कमाविश होते पांढरी देवस्थान आहे तेथील मिरासदार बारकर पश्चमेस वाडा सवविताती मौजे वढाणे दोन्ही पांढरिया कदीम अमले सामले आहेत या दोही दरम्यान दोरिया धरून मधेमध साधून तेथे दिव घातले यावरी सुपाचा देशमुख व मोकदम व कारकीर्दी अमानत पुणाचा ठाणेदार लखमाजी मुदगल व सुपाचा ठाणेदार रामाजी विस्णु निवाडा करावयास आले ते वख्ती हद नेमून कतबे वढाणाचे मोकदमाचे बिदस्तूर मोरो तानदेऊ देशकुलकरणी प्रा। पुणे तेथे मजमून जे हाली आपले गावीची जमीन आपले वेळेस नेली ते हद दाखविली पेडवळाची गडधो त्या पुढे आपलिया अजियाचे कारकिर्दीस पेषजी सेतें नेली आहेत तेही सांगितली त्यावरी हाजीर मजालसी साहेबी करारती केली गडधो चिंचा हदनामा आहे तेथे दिव करणे कीं हद कारकिर्दी दर कारकिर्दी सीव आपली सेतें तागाईत वणगोजी आपली सेतें तेथे गडधो आहेत तेथे दिव करीत खरा जालों तरी माझी हद आहे तेथून खाणे खोटा जालों तरी सुपेकरी हद दाखविलियाप्रमाणे खाणे ह्मणोन तह करून येणेप्रमाणे कतबा सुपेकरापासीं होता तो दाखविला दोंहि हदा दरम्यान मध्ये मध्य साधून दोरिया घालून कतब्यांत बिदाणे तिवधे घालणे ह्मणून सुपेकर बोलिले यावरी मनसुफीदार व हाकीमशरा पुढिल कतबा जाला तेथे माहारे दिव करावे ऐरणीचे बन ना आणि तेथे एैरणी दिव जाले नाही यावरी वढाणाचा खून झाला आहे तरी हा कतबा मसमू आहे कीं काय हाकीमशरा बोलिले जे खुणाचा मुबदला खून दिधला तर कतबा मसमू धरावा तरी ऐरणी दिव साहेबी मोडिले आहे करकसियाची जमीन दोघा मोकदमाचे दिव तेल ५ व तूप ५ ऐसे तपेलियात घालून ताऊन दोघा मोकदमाचे हात एकवट बांधोन घालावे ऐसी रजा --- मलिकसाहेबाची बांची आहे यावरी हाजीर मजालसीस सदरहू कतबे दूर करून धाऊजी बिन दाद प॥ हद दाखविली वढाणें सुपियाचे वाडी समुदा सीवार सुपियाखाले सापडऊन पांढरी देखील खोर व देऊलगाव यासि सीव केली ते दिवाणीची पांढरी कदीम मौजा तोडावा कोयरे वगैरे माकूल दूर केले आणि चिचोळी कसबे मजकुरीचा मजरा व वढाणें दोन्ही पांढरिया दरम्यान मजून कबूल केले तेथे ब॥ रजा मलिकसाहेब ते ५ व तूप५ एकूण दाहा सेर तपेलियात ताऊन दोही गावीचे पाटिलाचे हातीची नखे काढून निंबू साबण लाऊन हात पाख करऊन आंघोलिया करविलिया त॥