खिजे [ खिद्यते = खिज्जए = खिजे ] (भा. इ. १८३३ )

खिटखिट [खिट् त्रासे (द्विरुक्ति ) ] (ग्रँथमाला )

खिण [ क्षणं = खिण ] खिण असा उच्चार अशिष्ट करतात.

खितपड [ क्षिति + पत्]

खितपणें १ [ पत् १० गतौ. क्षितिपतनं = खितपणें ] खितपणें म्ह० खालीं जमिनीवर पडणें. ( धा. सा. श.)

-२ [ क्षि + तप् = खितप + णें = खितपणें. क्षि ( क्षय पावणें, खंगणें) व तप् (तापणें) या दोन संस्कृत धातूंच्या जोडापासून हा मराठी खितप धातू निघाला आहे. ] (भा. इ. १८३५)

खितपत [ क्षिप्त = खिपत = खितपत. क्षिप् ४ प्रेरणे ] खितपत पडला आहे = क्षिप्तः पतितोस्ति. क्षिप्त म्ह० टाकलेला, लोटून दिलेला.

खिरा [ क्षीरकः = खिरा ] water-melon.

खुजट [ क्षोदिष्टः = खुजिट = खुजट ] (खुजा २ पहा)

खुजा १ [ कुब्जः = खुजा. कुब्जट: = कुबडा ]

-२ [ क्षुद्रः = खुज्जा = खुजा. क्षोदिष्ट: = खुजिट = खुजट. खुजिट + ल = खुजिटला ]

-३ [ ( क्षोदस् = पाणी ) क्षौदस: = खोजा, खुजा (पाण्याचा ) ] खोजा, खुजा म्हणजे मातीचें पाणी ठेवण्याचें विशिष्ट भांडें.

खुजी [ खुज् १ स्तेयकरणे ] (धातुकोश खुज पहा)

खुटणें, खुंटणें, खुडणें, खुंडणें [ खुंड् to break in pieces (खोडणें पहा)

खुडवा [ क्षुद्रवापः = खुडवा ] (मूळवा पहा) खुतकन् हसणें [ क्षुत् (शिंकणें) = खुत्] शिंकण्यासारखें अल्प हसणें. (भा. इ. १८३२)

खुनशी १ [ क्नसिन्, कनसिकः ] ( धातुकोश-खुनस १ पहा )

-२ [ कुहनशील = खुनशी ] कुहन म्ह० मत्सरी. फारसी शब्दाशीं संबंध नाही. खुनी शब्द निराळा. ( भा. इ. १८३६)

खुनस [ क्नसः ] ( धातुकोश-खुनस १ पहा)

खुनी [ कुहनिक: (कपटी) = खुनी. कुहनं = खून ] खूनकपट असा जोड शब्द च आहे.

खुपस (दशमी) (घृतस्पश् touched with ghee = खुपस (दशमी) ] a cake, the flour of which has been just touched with a little ghee.

खुबा १ [ कूपक = कुवा = कुबा = खुबा] (स. मं.) ना. को. ७