पिंजणें [ पिंज् १० हिंसायाम् = पिंजणें ] तो माझीं हाडें पिंजतो म्हणजे क्षीण करतो. ( घा. सा. श.)

पिंजर [ पिंजरं (पिंजरिका) = पिंजर ] पिंजर म्हणजे हरताळ.

पिंजरणें [ पिंज् १० हिंसायाम्, पिंजरितं = पिंजरलें ] पिंजरणें म्हणजे बारीक धून पिस्कारणें. (धा. सा. श.)

पिंजरा [ पंजर = पिंजरा ] ( स. मं.)

पिंजळी [ पिंजूल = पिंजळी ] एकविशत्यादर्भपिजूलैः पावयंति । (ऐतरेय ब्राह्मण) पिंजूलि असा हि संस्कृत शब्द असावा. ( भा. इ. १८३४)

पिंजारणें [ पिच्छ् १० कुट्टने. पिच्छलायते = पिंजारणें ] मांजर शेंपूट पिंजारतें म्हणजे केस पसरतें. ( धा. सा. श.)

पिंजारी [ पंजिकार: = पिंजारी ]

पिटुकलें [ प्रथुकं (young of an animal) पिटुक. पिटुक + ल (स्वार्थक) = पिटुकलें ] प्रथुक म्हणजे कोणत्या हि प्राण्याचें लहान अर्भक. उंदराचें young one of a rat. (भा. इ. १८३६)

पिटणें [ पिट् शब्दसंघातयोः ] पिटणें ( टाळी, डांगोरा) (ग्रंथमाला)

पिठवडी - पिठवडी = पिष्टवर्ति (पिठाचें एक तिखट पक्वान्न)
पिठोरी = पिष्टपूरिका (घिवरांसारखे एक पक्वान्न)
घिवर = घृतपूरः ( घिऊर = घिवर ) एक पक्कान्न.
पिठोरी = पिष्टगौरी । पिठोरी पूर्णिमा म्हणजे ज्या पूर्णमेस पिठाची गौरी करून पूजितात ती ।

पिठी [ पिष्टिका = पिठी ]

पिठोरी १ [ पिष्टपूरिका = पिठोरी ]

-२ [ पिष्टगौरी अथवा पीठगौरी = पिठोरी ]

पिठ्ठा १ [ पिपाठ: (पौनःपुन्येन पाठ: ) सनचा अभ्यास ] त्यानें काव्याचा पिठ्ठा पाडला = तेन काव्यस्य पिपाठ: (सं.) पादितः । म्हणजे त्यानें काव्याचा सडकून पाठ केला.

-२ [ पिष्टकः । तिळाच्या कूटाची ढेप ] पिठ्ठा पाडणें म्हणजे तीळ कुटून त्याचें बारीक चूर्ण करतात त्याप्रमाणें एखाद्या पदार्थाचें चूर्ण करणें. अत्यन्त कुंबळणें ।

पिढाण [ पिधानं = पिढाण ] मडक्यावर ठेवावयाचें झांकण.

पिता [ पितृ = पिता ] ( स. मं. )

पित्तपापडा [ पीतपर्पटः = पित्तपापडा ] (भा. इ.१८३४)

पित्त्या [ पित्रीय = पित्तीअ = पित्त्य (त्त्या-त्त्यी-त्त्यें ) ] (भा. इ. १८३२)

पिंपळ [ पिप्लुः = पिंपळ ] (भा. इ. १८३३)