ड

डंका  [ दंडढक्का = डंका ] वाद्यविशेष.

डगलें १ [ दुकूलं = डुगूलँ = डगलें ] (भा. इ. १८३३)

-२ [ दुकूल = दुगुल्ल = डुगुल्ल = डगलं= डगलें-ला-ली ] वस्त्रविशेष. (ग्रंथमाला)

डग्गा [(स्त्री) ढक्का = डग्गा (पुल्लिंग ) ] वाद्यविशेष. (भा. इ. १८३४)

डचणें १ [दश् = डस् = डच् (डचणें ) ] (भा. इ. १८३२)

-२ [ दय्यते = डचतें ]

डबा १ [ दृब्धः = डबा, डबी ] डबी म्हणजे लांकडाची, धातूची किंवा दगडाची पेटी सारखी वस्तू, इमारत, हौद वगैरे. दृब्धं गुंफितं.

-२ [ द्रव्यकं = डब्बअ = डब्बा = डबा, डबोले ] बापानें डबा पुरून ठेवला आहे, येथें डबा म्हणजे द्रव्य. ( भा. इ. १८३४)

डबी [ दृब्धः ] ( डबा १ पहा )

डबू [(वैदिक) दभ्र (अल्प) = डब (अल्पदर्शक) डबू] (भा. इ. १८३४)

डबोले [ द्रव्यकं] ( डबा २ पहा )

डबोलें १ [ द्रव्यमूलं = डबोलें ]

-२ [ द्रव्यबलं = डब्बबलं = डबोलें ]

डब्ब १ [ स्तब्ध ] ( दब्ब पहा )

-२ [ दृब्धं = डब्ब] पोट डब्ब झालें आहे म्हणजे डब्यासारखें फुगीर झालें आहे.

डर [ दर (भय) = डर] (भा. इ. १८३६, १८३७)

डरणें १ [दु-द्रव = डरणें ] पळणें. (भा. इ. १८३४)

-२ [ दर = डरणें ] भिणें. (भा. इ. १८३४)

डवली [दर्वी ] (डावली पहा)

डाक [ दग्ध ] ( डाग पहा)