[२५९]                                     

हित^३१४ असतां अद्याप न गेलां हे काय? याउपरि लौकर जाऊन पेशजीं लिहिल्या अन्वयें सर्व कामें यथस्थित करणें. याउपरि दिरंगावरी न घालणें. ऐवजाची तर्तूद केली आहे. निसूर बसलों नाहीं. वरिचेवरी ऐवज रवाना करीन. याच पत्राचे पाठोपाठ ऐवज येऊन पावेल. विलंब लागत नाही. ह्मणोन भरंवशानें लिहिलें तें कळलें. ऐशास पत्र तों येऊन पावलें. ऐवज पाठोपाठ यावयाचा तो कधीं येऊन पावेल हें मात्र कळतं नाही. येथें खर्चाची निकड आहे हें वारंवार लिहीत असतां तपशील मात्र लिहितां. ऐवज येत नाहीं. हें कामाचें नसे. या उपरि दिरंग न लावितां ग्वालेर, आगरे, मथुरेवरून ऐवज दिल्लीस येई तें करणें. विलंब न लावणें. जाट बलमगडास आहेत. तिकडून रसदेचा वगैरे पेंच पडावयाचा नाहीं. त्याची फौज पुत्र हुजूर येणार. ते येथें राहून पलीकडे पायबंद द्यावा. तिकडून तुह्मीं फौजसुद्धां जाऊन शहावरी असावें. इकडे यमुनेचें पाणी हलकें होतांच अबदालीचें पारपत्य यथास्थित करावें, असा डौल आहे. त्याजकडून तहाचें राजकारण अद्याप आहे, परंतु मळमळीत आहे. ठीक नाहीं. येथील मर्जीनरूप जाहल्याशिवाय तह होणार नाहीं. प्रस्तुत आह्मी दिल्लीहून कुच करून दोन मजली लले-यास कुंजपु-याचे सुमारें आलों. पुढें जाऊ. अलीगोहर याचे पुत्र बाहेर काढून वलीहद्दी करावी, हा निश्चय होऊन शुक्रवारचा मुहूर्त करार केला आहे. होईल तें मागाहून लिहिलें जाईल. ऐवज लौकर पाठविणें. सारीं कामें लिहिल्याप्रमाणें यथास्थित करणें. + अलीगोहरचे पुत्रास वलीआहद ^३१५शुक्रवारीं केलें. गजशिक्का अलीगोहरचा केला. आपले तालुकियांतहि शाहाआलमाचा गजशिक्का चालवणें. महिनाभर फौजा उतरायाजोगें पाणी होत नाहीं. कुंजपुरियास समदखान आहे. आह्मी कुच करून त्याचें पारपत्य करितों. अबदाली तिकडे आला तर उत्तम. न आलिया फिरोन येऊं. तुह्मीं लिहिलेप्रमाणें शह देणें. जाट आपलाच आहे. वसवास नाहीं ऐवज सत्वर खबरदारीनें दिल्लीस सत्वर पोहोंचेसा करणें. पुढें सोईनें घेऊन जाऊं. ऐवजाविशीं आह्मीं लिहा-