सवेंच दोन महिन्याच्या अभ्यंतरांत तोच शक. त्या वडील शहाजीराजेही परमपदास पावले । त्यांचें उत्तर कृत्य येकोजीर जानी केले। मातोश्री जिजाईआउसाहेब तुमचे भेटीस आले, म्हणून व... मान सांगीतले । तेव्हां शिवाजीराजानी फार देश मानून जिजाई आज बलाऊन घेऊन भेटून समाधान करून आउसाहेबांस प्रतापगडावर ठेऊन संभाजी राजाचें उसणें घेतों म्हणून रागानें अस्ते वेळेस, तेव्हा अफजलखान येक पालखी व कृष्णाजीपंत हेजीब चौघे पांचजण खिदमतगारानीशी सदरेस आला; उपरि शिवाजी राजेही तदनुसारच ...चौघे बरोबरी घेऊन भेटीस आले; येकास येक भेट होते समंई थोडे। बोलाबोली होऊन, अफजलखानानें राजास गवसून धरून माजेची कटाई : काहडून राचाचे पोटावरी चालविली । दोने तिनें मार चालविले तरिही । राजांनीं अंग्यांआत बारीक बखतर ल्याले होते, ते कोणासहीं कळना।त्यामुळे राजाचे पोटावरी चालवि कटार व्यर्थ होऊन गेली । इतक्यांत राजा वरचेवरी हाताच्या बिसव्यानें मार दाखऊन डाव्याहातीं वाघनखें हो । त्यानें अफजलखानाचे पोटावरी मारून ओढीले । तेणेंकडून पो । चिरलें जाऊन चरबी बाहेरी आली । तरिहीं खान मजकू तक्त जाहल्याकरितां ते चर्बी पोटांत आपले हातें भरून दुशाल पोट वोढून बांधून हाती फरंग घेऊन राजावरि वार कर लागला । तेव्हां राजानी हाती पट्टा घेऊन खान मजकूराचें वार येकंद पट्ट्यावरी वोहडून आपण वार करून तो वार खानमजकूराचे डाव्य भुजापासून उजव्या बाजूच्या बरगड्या पावेतो उतरल्यामुळें, खा दुर्घर होऊन खाले पल्ला । तेंव्हां शाली वाहन शक १५८१ विका संवत्सर मार्गशीर्ष शुत्ध सप्तमी गुरुवारी दुपारा अफजलखान पल्ला खान मजकूर देवगती पावल्यानंतरे, खानाची तरवार कृष्णाजीपंत जीबानें घेऊन राजावरि वार करूं लागला; तेव्हां राजे ह्मणाले