कव १ [ कु १ शब्दे { कु = को = कव्. कव }] कविता रचणें.

-२ [ कवि ( ना. )]

कवटाळ [ क्रम + तल्; कम् १ पादविक्षेपे; तल १ प्रतिष्ठायाम् ( द्विधातुसंयोग ) { कम् + तल् = कवँतल् अवटाळ }] भेटणें, आलिंगून भेटणें, इतर रूप-कवंटाळ

कवंटाळ [ क्रम् + तल् ] ( कवटाळ पहा )

कवळ १ [ कवलित ( ना.)] धरणें, चाहूंनीं कवटाळणें, तोंडानें धरणें.

-२ [ क्लव् १ भये { क्लच् = कल्व = कवळ । वर्णव्यस्यास }] भीणें, घाबरून जाणें. उ०-कवळिला मोहें; दुःखें कावळला.

कवळास [ कमलासन ( ना. )( कमलासन = कवळास )] प्राण्यांतील कमलांत बसविणे. उ०-नदींत अथवा तळ्यांत फेंकणें.

कृष्ट १ [ कष्ट ( ना. ) { कष्ट = कष्टं}] श्रमणें.

-२ [ कष्ट ( ना. ) ( कष्टाय }] श्रमणें, त्रासून गांजून जाणें.

-३ [ कष्टायते { कष्टाय कमते } ] गुन्हा करण्याची इच्छा होणें. इतर रूप-कष्टाब.

कष्टाव १ [ कष्टायते । कष्टाय = कष्टाव } ]

-२ [ कष्टायते ] ( कष्ट ३ पहा )

कस १ [ कष् १ हिंसार्थः कष् = कस ]  उ.-कसलेला म्हणजे कसास-परीक्षेस उत्तरलेला.

-२ [ कच् १ बंधने { कच् = कस् । कस } ] उ.-कमर कसली.

-३ [ कश् ३ शासने ] तरबेज झालेला.

-४ [ कृष् १ विलेखने { कृष् = कस }] जमीन कसणें = जमीन नांगरणे.

कसकस १ [ कंस् २ गतिशासनयो: { कंस् कस् । द्विरुक्तिः । = कसकस }] नाश करणें.

-२ [ कष् (द्वि. ) १ हिंसार्थः ] नाश करणें. ( कसास पहा )

कसमळ [ कृष् + मृद् ; कृष् १ विलेखने, मृद् १ क्षोदे ] ( कचमळ १ पहा )

कसर १ [ कस् १ गतिशासनयोः ] बाजूस घसरणें.

-२ [ कस् १ वक्रीभवने] इतर रूपें-कचर १०, कुचर.

कसवट [ कषपट्ट ( ना. ) { कषपट्ट = कसवट }] कसास लावून परीक्षा करणें.

कसास [ कष् १( द्वि. ) हिसार्थः ] जोरानें घासणें. इतर रूपें–कसकस २, कसकन्.

कस्तर [ कस्तीर ( ना. ) { कस्तीर = कस्तर }] कल्हई करणें, जोडणें, मिलाफ करणें