कणवळ [ कपिल ( ना. ) ] ( कळवळ ८ पहा )

कण्ह १ [ कण् १ शब्दार्थः { कण् = कण्हू }] इवळणें. इतर रूपें-कण्हाव, कण.

-२ [ कन्द् १ वैक्लत्र्ये { कन्द् = कण्ह } ]

कण्हकण्ह [ कण् १ शब्दार्थः { कण् । द्वित्त।= कण्कण्= कण्हकण्ह }] ( कणकण १ पहा )

कण्हाव [ कण् १ शब्दार्थः {कण् = णिच् । काणय् अथवा कणापय् = कण्हाव }] ( कण्ह १ पहा )

कथ [ कथ् १० वाक्यप्रबंधे ] सांगणें.

कदर १ [ कद् १ शब्दार्थः { कद् + र = कदर } ] भय घेंणे, रडणे.

-२ [ कद्र ( ना. ) { कद्र = कदर् = कदर }] दमणें, भय घेणें.

-३ [ ऋद् १ शब्दार्थः { कद् = कदर }]

-४ [ कदर्य (ना.)] निरुत्साह होणें, उ०-परि हें आइकोनि झनें । कदरसी हो मनें ॥ कायि रात्रि चांदिणें। धाकु धरिजे ॥ ज्ञ. १६-१६५

कदर्थ [ कदर्थय ( ना.)] अपमान करणें, कष्टीं करणें, कमी लेखणें. कर्मणि - कदर्थ = नाश पावणें, दुःख भोगणें, णिच् - कदर्थवि - नाश करणें. ।

कदर्थि [ कदर्भय ( ना.)]

कदल [ कदली ( ना. ) ( जुव्याची विशिष्ट फेंक )] जुवे एका विशिष्ट प्रकारानें फेंकणें.

कनवाळ १ [ क्लिंद् १ परिदेवने - परिदेवनं शोक इत्यर्थः { क्लिद् = कनवाळ }] दुःख वाटणें, दया येणें. इतर रूप - कन्हवळ २.

-२ [ क्लिंदालु ( ना.} { क्लिंदालु = किनवाळ-कन्हवाळ-कनवाळ } ] दुःख वाटणें. इतर रूप-कन्हवाळ

कनांद [ कद् + नंद्; कद् १ वैक्लव्ये; नंद् १ समृद्धौ { कद् + नंद् । द्विधातुसंयोग । कन्नंद् = कन्नांद् = कनांद } ]वाईट स्थिति होणें. ।

कन्हवळ १ [ कपिल ( ना, }] ( कळवळ ८ पहा )

-२ [ क्लिंद् १ परिदेवने ] ( कनवाळ १ पहा )

कन्हवाळ [ क्लिंदालु ( ना.)]( कनवाळ २ पहा )

कन्हार [ कण् १ शब्दार्थः { कण् + र = कन्हार }] दुखणे.

कंप [ कप्-कंप् १ चलने ] इलणें.

कपूर [ कर्पूरति ( ना. )] (कापुर पहा ) म. ग. ७