कांक्षि [ कांक्ष् १ कांक्षायाम् ] ( कोक्षाच पहा )

कांखाट [ कक्ष्योत्थानं ( ना. )] कांखा वर करणें, दिवाळें काढणें. इतर रूप-कांखाळ

कांखाव [ कक्ष्यायते { कक्ष्याय = कांखाव }] वाईट इच्छिणें, दिवाळें काढणें.

कांखाळ [ कक्ष्योत्थानं ( ना. ) ] ( कांखाट पहा )

कांगाव [ किमंगायते { किमंगाय् = किअंगाव = कांगाव }] खोटा आव आणणें. इतर रूपें-कांघाव, कांघागव.

कांघागव [ किमंग ( ना. )] कांगाव करणें, शंका काढणें, तक्रार जोरांत करणें. (कांगाव पहा) कांघाव [ किमंगायते ] ( कांगाव पहा )

काच १ [ कस् १ गतौ, शासने { कस् = क } } ( कच १ पहा )

-२ [ कश् १ हिंसायाम् { कश् = कस् = कच् = कार् ( वृद्धि ) } ] त्रास देणें, पीडा करणें.

-३ [ काच् १ बंधने ] बांधणे. इतर रूप-कांच. कांच [ कांच् १ बंधने ] ( कचि ३ पहा )

काचाव [ कासयति - कस् १ गतौ { कस् = कासय = काचाव } ] ( कच १ पहा ) काजळ - काजळणें.

काट १ [ कात् + कृ ] अपमान करणें उ०-मी त्याला काटला.

-२ [ कात् + कृ ८ अवमाने { कात्कृ = काट }] अपमान करणें. उ०—मी त्याला काटला.

-३ [ कर्तृ १० गतौ { कत् = कार्त् = काट } ] बाजूस सारणें. उ०—त्याला काटा-काडा-काढा-( दूर सारा). इतर रूपें-कोड ३, काढ ११.

-४ [ कट् १ आचरणे { कट् = काट् ( वृद्धि ) काट }] लिप्त होणें.

-५ [ कट् १ गतौ ] उ०-पन्नास कोस जमीन काटली म्हणजे गमनविषय केली. इतर रूप-कट १

-६ [ कृत् ६ भेदने { कृत् = कार्त् = काट } ] छेदणें.

-७ [ कर्द ( ना. ) { कर्द = काट } ] घट्ट लेप बसणें.

कांट [ कंट् १ गतौ ] उ०-आम्ही शंभर मैल अंतर कांटलें म्हणजे गेलों.

काठ [ कठ् १ कृच्छ्रजीवने । कठ् = काठ = कांठ } ] ( कांठ पहा )

कांठ [ कठ् १ कृच्छ्रजीवने ] इतर रूप-काठ