मण [ मनह् ( Babylonion weight of ४० lds. avoirdupois) ] (भा. इ. १८३२)

मणका [ मणिकक = मणका ] (स. मं. )

मणगट [ मणि + गट = मणगट, मनगट ] (स. मं.)

मणे [ मणे विमर्शे प्राकृते. मन्ये = मणे = म्हणे ] तो मणे ( अगर म्हणे) पळाला. (भा. इ. १८३२)

मंतर फुकणें [ मंत्र + स्पृक् ]

मत्कुण [ मत्कृमि = मृत्कुण = मत्कुण ] (भा. इ. १८३२)

मत्ता [ ( मात्रा ) मत्ता = मत्ता ] मालमत्ता ह्या शब्दांत माल हा फारसी व मत्ता हा प्राकृत शब्द आहे.

मंत्र [ मंत्रस्पृक् = मंतर् फकणें ] कानांत मंतर् फुकणें = कर्णे मंत्रस्पृक्. मंत्र म्हणून कानाला स्पर्श करणें.

मदत [ मद् ४ मदे = मदत ( अफू) ] ( धा. सा. श. )

मदारीचा [ मदारीय = मदारीचा ( हत्ती). मदार म्हणजे सुवास ] मदारीचा हत्ती म्हणजे ज्याचा अंगाचा सुगंध सुटतो तो हत्ती.

मधचें [ मध्यस्थं ] (कोठचें पहा)

मनकरणी [ मणिकर्णिका = मनकरणी ] एक प्रकारचें भांडें.

मनाई [ मन्, to stop स्तंभे ] मनाई म्हणजे नाकारणे, थांबवणें.

मनोरथ [ मनश्चासौ रथश्च मनोरथः । मन एव रथः । मनरूपी रथ ] ( ज्ञा. अ. ९ पृ. ४ )

मनौरा [ मनस्कार = मनोआरा = मनौरा, चित्ताभोगो मनस्कारः । ( अमर-प्रथम कांड-धी वर्गः - २ ) ] पुनः पुनः मनसि करणं मनस्कार: चर्चा विचारणा । (ज्ञा. अ. ९ पृ. ४)

मंमं [( अम् to eat ) अमं = मंमं (द्विरुक्ति, अलोप )] मंमं करणें म्हणजे गुरगुटा भात लहान अर्भकांनीं खाणें.

मरकी १ [ मरको मारिरुत्पातः (त्रिकांडशेष ) = मरकी, मारि ] ( ग्रंथमाला)

-२ [ (पु.) मरक (रोग) = (स्त्री ) मरकी ] ( भा. इ. १८३३)

मरगई [ मृतगतिः = मरगई ] मी अगदीं मरगईला आलों.

मरगळ [ मृतकळा = मरअगळ = मरगळ ] (भा. इ. १८३६ )

मरतुकडें [ मृतकिष्टं = मरतुकडें. काष्टकिष्टं = काटुकड़ें ] डें हा प्रत्यय इष्ट पासून आला आहे व तमभावदर्शक आहे.