शाडू [ शाद: (कर्दमः ) = शाडू ]

शाण [ छगण ] ( शेण पहा)

शानदार १ [ सान्द्रं ] (छानदार २ पहा)

-२ [ सान्द्र ] (छानदार ३ पहा)

शांदार [ सांद्र ] (छानदार ३ पहा)

शाहजोग [ साधुयोग्य = साहुजोग = शाहजोग ]
वाटेल त्या सीध्या माणसास मिळणारी हुंडी.

शाहाळें [ शालूकं ] ( शाळे पहा)

शाळू १ [ शीतालुः = शिआळू= शाळू. शीतं न सहते शीतालुः ] शाळू सोबती म्हणजे कष्ट मेहेनत ना सोसणारे स्नेही.

-२ [ शयाळु = श्याळु = शाळू ] (भा. इ. १८३४)

शाळें [ शालूकं = शाळें, शाहाळे. हाकार उच्चारसौकर्यार्थ ] नारळाला^* शाळें, शाहाळें म्हणतात.

शिकंदर - हा फारसी शब्द अलेक्सेंदर या ग्रीक शब्दापासून निघाला आहे हें सांगावयाला नको च. निघण्याचा प्रकार असा - अलेक्सेंदर = अलेक्सिंदर = कसिंदर = सिकंदर = शिकंदर. 
अले = अल् अरबी आर्टिकल झालें; व अलसिकंदर असा शब्द बनला. पैकीं अल् हें आर्टिकल उडून नुसता सिकंदर शब्द राहिला. पुरातन शिलालेखांत अलिकसुंदर असें संस्कृत रूप या शब्दाचें आढळतें. “ नशीब शिंकंदर ” अशी म्हण फारसींतून मराठीत रूढ झालेली सर्वांना माहीत आहे च. (भा. इ. १८३२ ) 

शिंकणें [ शृंख् ( शिकणें ) = शिंक ( आपस्तंबीय धर्मसूत्र ) ] ( भा. इ. १८३४)

शिकरण [ शिखरिणी = शिकरण (केळ्यांची वगैरे) ] (भा. इ. १८३४)

शिंकरणें [सिंघाणकरणं = शिंखाणअरणँ = शिंकारणें = शिंकरणें ] शिंकरणें म्हणजे नाकांतला मळ काढणें. ( भा. इ. १८३६)

शिकरी [ शिक्यराजिः = शिकराई = शिकरी. शिक्यरज्जुः = शिकराई = शिकरी ] रहाटाच्या घडमाळेच्या शिंक्यांचा दोर.^१

शिंका [ छिक्का = शिंका ( अनुस्वारीकरण ) ] ( भा. इ. १८३३ )

शिखर [ शीर्ष = शिखर (र व प यांचा व्यत्यास ) ] शिखर म्हणजे डोकें.