पेपकार [ पेशस्कारी (सोनार)=पेषकार ] Treasuror. (वृहदारण्यक, चतुर्थ ब्राह्मणं ४)

पैं- [ पैं हें पादपूरक मराठी कवितेंत फार येतें. ह्याचा मूळ अर्थ झटकन्, जलदी. पदि = पइं = पैं अशा परंपरेनें हा शब्द निष्पन्न झाला आहे ] (स. मं. श्रावण शके १८२६)

पैक [ ज्ञानेश्वरींत पैक = समुदाय शब्द येतो. त्याच्या सप्तमीचें रूप पैकीं. पन्नास माणसांपैकीं = पन्नास माणसांच्या समुदायांतील ] (स. मं. )

पैजारा [ पादत्रा = पायजारा = पैजारा ] (थारा १ पहा)

पैठ (ठा-ठी-ठें) [ प्रतिष्ठित=पइठ्ठिअ=पैठ (ठा-ठी-ठें)] Well established.

पैठा [ स्था १ स्थाने प्रतिष्ठित = पइट्ठिअ = पैठा ] ( धा. सा. श. )

पैस, पैसा [ प्रयास: ] [ धातुकोश पैस ४ पहा)

पो [ पव = पो (शेणाचा ) ] पव म्हणजे शेण. ( भा. इ. १८३५ )

पोई १ [ उपोदिका = पोइआ (उ लोप) = पोई (वनस्पतिविशेष, माडवी वेल) ] ( भा. इ. १८३६ )

-२ [ प्रपीति ] (पवई पहा)

-३ [ (सं.) प्रहि = (प्रा.) पोढी ( कुंडें. शिलालेख नं. ५) = पोई. पानीय प्रहि = पाणपोढी = पाणपोई] (ग्रंथमाला)

पोंक [ पुंग ] (पोंग २ पहा )

पोकळ १ [ प्रोत्कील = पोकिळ = पोकळ ] पोकळ म्हणजे आंतून रिकामें केलेलें.

-२ [ प्र + उत्कल = प्रोत्कल = प्रोक्कल = पोकळ ] आंतून भरींव मगज काढून घेतलेला. (ज्ञा. अ. ९ पृ. ८५)

पोक्त १ [ प्रयोक्तृ (efficient) = पोक्त ] पोक्त माणूस स्त्री म्हणजे efficient man or woman.

-२ [ वच् परिभाषणे - प्र + वच्. प्रोक्त (प्रसिद्ध) = पोक्त] पोक्त माणूस म्ह० प्रसिद्ध संभावित माणूस. ( धा. सा. श. )

पोख, पोंख [ उख् गतौ. उँख् गतौ. प्रोख, प्रोंख = पोख, प्रोंख ] ( धा. सा. श. )

पोंग १ [ पुंग ( ढीग ) = पोंग ]

-२ [ पुंग ( टेंगूळ, उँचवटा ) = पोंग, पोंक ]