[४४६] श्री. ३ आक्टोबर १७५४.
पौ मार्गशीर्ष शुध्द १ शुक्रे शके १६७६
भावनामसंवत्सरे. ब॥ मुजरद काशीद
जाब ब॥ मुडा काशीद मार्गशीर्ष शुध्द २
शनवार.
तीर्थस्वरूप राजश्री वासुदेव दीक्षित दादा याप्रति :-
अपत्यें बाळकृष्ण दीक्षित सा नमस्कार विनंति येथील क्षेम ता कार्तिक शुध्द गुरुवारपो श्री जाणून स्वकीय लेखन करीत असिलें पाहिजे. यानंतर श्रीमंत राजश्री रघुनाथपंत दादा यांची भेट घेऊन घरास सुखरूप आपले आशीर्वादें आलों तें वर्तमान पूर्वी लिहिलेंच आहे, त्यावरून कळों येईल. विशेष. रो विश्वनाथ वैद्य यांणी वरात शिवभटावरी बंगाल्याचे ऐवजी रो रघोजी भोसले याची घेतली होती व विश्वनाथभटांनी पत्र तुह्मांस लिहिलें होतें त्यावरून शिवभटास आह्मी बंगाल्यास लेहून रु॥ आणविले. शिवभटांनी रु॥ १३९०० काशीचे दसमासिये चलनी सावकाराचे घरी हुंडी पाठविली. त्यांस म॥ आमची देणें ह्मणून लिहिलें आणि सावकारास शिवभटांनी लिहिलें कीं, विश्वनाथभटापासून वरात व कबज घेऊन रु॥ मा बालकृष्ण यांचे देणें. त्यास वरातहि आह्मांजवळ आली नाहीं व कबजही दिल्हें नाहीं. त्यास त्याचा गुमास्ता गदाधर कुसरे येथें होता. त्यानें खर्चास रुपयांऐवजी ३५० घेतले, कबज लेहून दिल्ही, आणि विश्वनाथ वैद्याकडे गेले. विश्वनाथभटांनी आह्मांस लिहिले कीं, अवरंगाबादेचा ब॥ चा भाव असेल तर रु॥ अवरंगाबादेस उतरणें. त्यावरून हें पत्र वडिलांस लिहिलें आहे. रु॥ आठचे रु॥ १३५५० आमचें पत्र वडिलांचे नावें घेऊन येईल व वरात व कबज र॥ विश्वनाथभट वैद्याचे व बापूजीपंत याचे हातीचें पत्र सावकाराचे घरी अनामत ठेविली आहेत. वरात, कबज व पत्रें ऐशी घेऊन आठेचे रु॥ त्र्याहात्तर हजार साडेपांचशें घ्यावे. याचा ऐवज वडिलांस पाठवून देतों. विश्वनाथभटास पत्र तुमचे नांवे लि॥ आहे. तेथें म॥ हा आहे :- काशींत पांचा साता सावकारांची दिवाळी निघालीं, तुमचे वरातकबज आह्मांपाशी नाही. मग सावकाराचे गळी पडोन भाव ६॥। अवरंगाबादेचा करून तीर्थस्वरूप र॥ वासुदेव दीक्षित दादा यांजकडे रु॥ पाठविले. तुह्मी कबज, वरात व बापूजीपंतांचे हातीचें पत्र गदाधरभट कुसरें याने लिहून नेले आहे तें, ऐसे घेऊन रु॥ घ्यावे. अनमान न करावा. हरिदास कृपारामाबाबत रु. ३४००० चवतीस हजार आठचे हुंडी पूर्वी पाठविली आहे. ते व काशीदास वेणीदास हजारिया रु॥ ६००० आठचे पाठविले. ये॥ चाळीस हजार रुपयांच्या हुंड्या पाठविल्या आहेत. त्या हुंड्या सकारून रु॥ घेणें. रु॥ घेतलियाचा जाब पाठवून देणें. हरिदास कृपारामाचें दुकान ठहरलें. परंतु रु॥ आपले घ्यावे, अनमान न करावा. जासूद कोण्हे दिवशीं पावले तो लिहिणें. विश्वनाथभट वैद्य, याची कबज रु॥ १३९०० ची घेणें. रु॥ देणें. बहुत काय लिहिणें. हे नमस्कार. काशीदास रु॥ ५ पांच देणें. पत्री लिहिलें पाहिजे. येक दिवस काशीद ठेवून लागलाच जाब पाठविणें. तुह्मांस अगोदर कळलें पाहिजे ह्मणोन लिहिलें असे. भाव करूं तो लिहून पाठवूं.