[२४९]                                                                       श्री.                                                                         २५ मे १७३१.  

श्रीमत् सच्चिदानंदकंद भृगुनंदनस्वरूप पारावारपारीण यमनियमाद्ययोगसाधन श्रीसकलतीर्थास्पदीभूत बावा स्वामीचे सेवेसी :-
अपत्यें सेखोजी आंगरे सरखेल स॥ दंडवत विनंति अत्रत्य कुशल ज्येष्ठ शुध्द प्रतिपदा भोमवासरपर्यंत स्वामीचे कृपेंकरून असे. विशेष. स्वामीनीं आशीर्वादपत्र पाठविलें ते प्रविष्ट होऊन लेखनाभिप्राय अवगत जाहाला. मारत्याची सर्व पृथ्वी आहे ह्मणोन, व त्रिंबकराऊ दाभाडे निधन पावले, राजश्री सामादिक सहवर्तमान त्याचे समाधानास गेले, व रत्नागिरीचा अर्थ लि॥ तो कळला. ऐशास स्वामीनीं जो प्रकार लिहिला तो उचितच ! त्रिंबकराऊ निधन पावले हे गोष्टी भावी अर्थानुरूप जाहाली ! राजश्री तळेगांवांस येऊन मातुश्री उमाबाई यांस सातारियास बराबर नेली. राजश्री बाजीराऊ यांचा पिच्छा मोगलानें केला. हे लांबलांब मजला करून निघोन पुणेयास आले. राजदर्शनासही जातील. वरकड रत्नागिरीचा प्रसंग तरी श्रीपतराऊ यांचे हातीं जागा येत नाहीं. रत्नागीरकर येथें आले होते. त्याजपाशी ही बोली करणें ते केली आहे. स्वामीच्या आशीर्वादेंकरून ज्यासमयीं जो प्रसंग घडावयाचा तो घडेल. बहुत काय लिहिणें ? कृपा असो दीजे. हे विनंति.