[२६]                                                                               श्री                                                               १ जून १७३०                                                         
                                                                                                     श्रीमत् परमहंस स्वामीचे सेवेशी.

आपत्ये बाजीराऊ^२५ कृतानेक साष्टांग नमस्कार. विनंति. येथील क्षेम ता॥ छ २५ जिलकाद स्वामीच्या आशीर्वादें करून यथास्थित असे. विशेष :- स्वामीनीं आशीर्वाद पत्र पाठविलें तें उत्तम समयीं पाऊन बहुत समाधान झालें. पांच हजार रुपये कर्जाचें ऐवजी पाठवणें ह्मणोन आज्ञा. त्यास, तूर्त येथील विचार र॥ अंतोबा सांगतील त्यावरून कळेल. स्वामीची आज्ञा तों न उलंघावी, याकरितां राजेश्री अंबाजीपंताकडोन तूर्त दोन हजार रुपये देविले आहेत. ते घेऊन पावलियाचें उत्तर त्याजपाशी घ्यावयास आज्ञा केली पाहिजे. वरकड कितेक अर्थ र॥ अंतोबापाशी सांगितला आहे ते निवेदन करतील. त्याचा विचार काय करणें तो केला पाहिजे. आणि आह्मांस काय आज्ञा करणें ते करावी. त्या प्र॥ वर्तणूक करू. तीन हजार रुपये श्रावण भाद्रपदांत पावतें करूं. सर्व प्रकारें एकनिष्ठेनें सेवा केली तिचें फळ प्राप्त झालें! त्याचें त्यास दिले हे उत्तम! परंतु आह्मांस कर्जानें बुडविलें. एवढे गोष्टीकरिताच प्राण जाता तरी बरें होते! विष खाऊन मरावें इतकेच! किंवा स्वामीचे पाय धरून बसावें इतकाच पदार्थ उरला आहे. दरबारी सर्व साहित्य आमचे करणार सर्व आपल्यास विदितच आहे! तरी स्वामीस कृपा येईल. तरी आह्मी कर्जापासून मुक्त होऊं. लोकांचे नरकवासापासून दूर होऊन तो पदार्थ करावा. तरीच मज बालकावर दया पूर्ण आहे. आता प्रस्तुत सातारियास जात नाहीं. तेथें जाऊन काय करावें? आमचे उरावर पाय देऊन कार्य करितील. यास्तव जात नाहीं. काळें करून बसलों आहों! सर्व लज्या आह्मां कोकण्यांस आली! तूं भार्गव आमचा साहाकारी असतां ऐशी कर्मे अवलंबिली! तेव्हां तुझें वाचल्याचें सार्थक काय? ज्या स्त्रीस पुरुष नाही तिची गत होत्ये तैशी तुह्मी असतां आमची गत सा-यांनी मांडली आहे! बरें! चित्तास येईल तरी आपलें ब्रीद रक्ष हे विज्ञापना.